Cascadeurs in heldenrol
LES CHEVALIERS:
Helemaal Frans, bruisend van energie
en alles en iedereen met een razend
snelle blik in zich opnemend, komt hij,
gevolgd door zijn administrateur en
zegsman, binnen. Yvan Chiffre, leider,
regisseur en voortdurend inspirator van
een uniek stuntteam, dat gekleed in
ridderpakken en bewapend met zwaar
den en bijlen, thans de eerste stappen
zet op weg naar een grotere bekend
heid, buiten Frankrijk.
Samen met een vijftigtal cascadeurs
(stuntlieden), zangers acteurs en
ruiters creëerde Chiffre vier jaar ge
leden 'Les Chevaliers'. Sinsdien staat
hij in Frankrijk niet langer bekend als
's lands beste stuntman, maar als de
leider van 's lands beste stuntteam,
dat naast de verzorging van de meest
gruwelijke gevechten in ridderfilms,
een groot aantal voorstellingen in de
openlucht verzorgt en daarbij een
schouwspel presenteert, dat zijn weer
ga niet kent. Het begin van dit alles
moet misschien gezocht worden in het
zeer rusteloze, maar bovenal held
haftige leven, dat Chiffre, vóór hij met
Les Chevaliers begon, leidde.
Na een minder succesvolle danscar
rière, begon Chiffre met het uitvoeren
van gevaarlijke stunts. Atletisch en
uitdagend als hij was, zonder daarbij
echter ooit het vertrouwen in eigen
kunnen te verliezen, werd hij steeds
vaker voor films gevraagd. Hij was
stand-in voor onder andere Gary
Grant, James Bond, Jerry Lewis. Hij
stortte van rotsen omlaag, sprong uit
rijdende treinen en auto's en voerde
in zeer gevaarlijke gevechten (bijv.
in 'Shéhérazade') op zijn paard hals
brekende toeren uit. Zó werkte hij mee
aan 152 films. Doordat hij geregeld
met een aantal cascadeurs 'speelde',
verzamelde hij een groep vrienden, vnl.
stuntlieden, om zich heen, die dank zij
Jean Martin (thans administrateur
van Les Chevaliers), de impuls kreeg
het in een andere richting te gaan
zoeken. Toen de idee voor een ridder-
groep er was, duurde het niet lang
of Chiffre had, na gedegen bestude
ring van kleding, gevechtsstijl, leven,
bewapening en mentaliteit van de
Middeleeuwse ridders en hun voor
vaderen, de zaak theoretisch rond.
De uitvoering van zijn plannen kostte
veel tijd en geld. Het resultaat - na
twee jaar van voorbereidingen - loon
de echter ruimschoots alle moeite. Mo
menteel beschikt Chiffre over een
steeds wisselende groep van ongeveer
vijftig stuntmensen, waaronder twee
cascadeuses, twintig paarden, een
smederij waar alle wapens zelf ge
maakt en na de gevechten gerepareerd
worden, kostuums, die tot in de klein
ste details identiek zijn aan de pak
ken, die Chiffre zo dikwijls in kos
tuummusea en op historische platen
bewonderde. Zo brengt hij zijn twee
delige, unieke show, waarvoor hij zelf
de muziek verzorgde, zelf elk gevecht
op die muziek timede en die hij zelf
aankondigt.
Wanneer hij aan het begin van de
voorstelling met zijn paard uit de piste
is verdwenen, begint normaal de in
vasie van Attila, waarin een enorme
massa, keiharde kerels vecht op de
wijze, die werd gebezigd door de
Hunnen. Wrede, harde gevechten,
waarbij zelfs vrouwen, geboeid achter
paarden hangend, door het vuur wor
den gesleept. Dit deel werd niet op
Jumping Amsterdam vertoond.
Het tweede gedeelte, dat al even in
drukwekkend aanvangt (lichten uit,
harde, heroïsche muziek, blauwig/
witte rook) voert ons naar de tijd,
waarin de ridderlijke toernooien wer
den gehouden. Minder ruw, maar
geenszins minder gevaarlijk. Te paard
stormen twee ridders op elkaar af,
waarbij de een de ander met de lans
uit het zadel tracht te werpen. Soms
lukt het zelfs zo goed, dat de ridder,
