AFSCHEID De grote zaal in het Panopticum met op de voorgrond Madame Tussaud. Het is een werk dat drie tot zes maanden kan duren, terwijl de kosten variëren tussen de acht en twaalfduizend gulden. Dit bedrag wordt voor een belang rijk deel bepaald door de kle ding van de persoon. Soms schenkt degene die afgebeeld wordt een jurk, maar vaak ook wordt de hulp van de kleerma ker ingeroepen. In het moderne panopticum in Amsterdam, dat gevestigd is in het pand van het voormalige restaurant Formosa in de Kal- verstraat, vindt men behalve figuren in was, echter ook een aantal nieuwe technieken, waar bij men gebruik heeft gemaakt van o.a. papier maché (Het Schip van Staat met daarin De Jong, Klompé, Luns, Van Mierlo, Roolvink, Schmelzer, Witteveen en Den Uyl, gemaakt door Bob van der Born). Na binnenkomst in een vrij smalle zaal, die door de weer kaatsing van spiegels echter vele malen groter lijkt, sta je meteen tussen de groten uit de geschiedenis. Madame Tussaud zelf, de handen eerbiedig ge vouwen, opent de rij, gevolgd door Kennedy, Soekarno, Eras mus, Multatuli, Drees, Mata Hari, Paus Johannes XXIII, Ghandi en nog vele anderen. Na deze 'spiegelzaal', waarin men op het einde nog gecon fronteerd wordt met enkele zeer ouden uit de geschiedenis, Jo- han de Wit, Willem de Zwijger, Michiel de Ruyter, belandt men via een smalle, donkere gang in de werkelijkheid van alledag met als bekende nationale fi guren o.a. Liesbeth List, Johan Cruyff, Cees Verkerk en Karei Appel. Hierop komt men bij een carrou sel met figuren en situaties eveneens uit hedendaags Ne derland. Zo draaien daar hun rondjes: Toon Hermans, Wim Sonneveld en Wim Kan (ge moedelijk in één schuitje), Roel van Duyn, gezeten onder een laken met daarop de tekst: 'Ik ben anarchist', Phil Bloom in het goud en lekker bloot en Jan Cremer. Jeugdrubriek onder redaktie van madeleen van eek, hans jonkers, ad sinkeldam, yvonne schutselaars, leen molenaar, suzan van der grint, lida eenhuizen, piet arink, mary van overdam en yvonne luycks. De 'tentoonstelling' wordt afge sloten met Rembrandt en Jeroen Bosch. Het bijzondere van deze twee beroemde Nederlandse schilders is, dat zij temidden van een op zichzelf staande ex positie zijn geplaatst. Enige schilderijen van Rembrandt zijn in de vorm van vier taferelen uitgebeeld. De figuren, o.a. Rembrandt's moeder en zijn vrouw Saskia, zijn hier niet van was, maar van gips vervaardigd. Bij het laatste tafereel zie je Rembrandt zelf aan het werk in zijn atelier, met uit het ven ster een steeds veranderende bundel lichtstralen, welke in zijn werken zo'n belangrijke rol hebben gespeeld. Jeroen Bosch is opgesteld te midden van een groot aantal bijzonder knappe reprodukties van zijn werk, die echter niet als strakke schilderijen tegen de wand zijn geprikt, maar die in de vorm van hele en halve bol len een beeld proberen te geven van de onzekerheid, waarin de laat-middeleeuwer leefde. Dat het onderhoud van de beel den nog heel wat tijd en moeite kost, blijkt o.a. uit het feit, dat iedere morgen de haren van de beelden worden gekamd, hun gezichten met fijne borstels worden schoongemaakt en het haar van Liesbeth List bijvoor beeld eens in de week een spe ciale behandeling met terpentijn krijgt om de krullen er beter in te leggen. Aan de figuur van de schilder Karei Appel wordt de laatste hand gelegd. Rudie van Eekert, die vanaf het prille begin van 3LUIK 67 deel uitmaakt van de jeigdredaktie, heeft de wens te kennen gegeven ons 'clubje' te verlaten. Graag willen wij haar vanaf deze plaats danken voor haar bij dragen, zowel in onze ru briek als in de vergaderingen van ons redaktieteam. Tenslotte nog iets over de keu ze van de diverse figuren. Voor opgesteld wordt, dat ze geen enkele relatie met elkaar heb ben, behalve dan het feit, dat ze tentoongesteld worden. De keuze van de figuren geschiedt vanuit een andere mentaliteit dan die voor een encyclopedie. Het is veel meer een zaak van amusement, waarin bepaalde contrasten en excentrieke trek jes niet mogen ontbreken. Enter- tainment dus. Madame Tussaud beweegt zich achter het nieuws en dat mag best oud nieuws zijn, als het maar werkt op de verbeelding van het publiek. De bedoeling is, het schouwspel dat de wereld biedt, op de voet te volgen en dat in steeds weer nieuwe beelden en scènes te registreren. Of Madame Tus saud daarin geslaagd is moeten jullie zelf maar gaan bekijken. Dit kan dagelijks van 10.00 tot 18.00 uur en donderdagavond tot 21.00 uur. Toegangsprijs f 3,- Yvonne ker geboeid en gefascineerd door de gladde was, de koele uitdruk king in de starre ogen en de meestal treffende gelijkenis. Maar terwijl de nieuwsgierige 'klant' snel verder loopt naar een volgend figuur, hebben slechts de insiders enig idee van wat er vóór de totstand koming van één zo'n beeld moet gebeuren. Het begint allemaal met een interview met de betrokken per soon, indien deze tenminste nog leeft, van ongeveer drie kwar tier, waarbij de beeldhouwer observeert, schetsen en aante keningen maakt en diverse af metingen noteert, terwijl door een fotograaf alle verdere bij zonderheden worden vastge legd. Wanneer de te portrette ren figuur overleden is, probeert men via een onderzoek aan de hand van schilderijen, foto's, dodenmaskers en geschreven informatie de nodige gegevens te verzamelen. Hiermee kan de kunstenaar, on der wiens supervisie het beeld wordt gemaakt, aan de gang gaan. De 'held' wordt eerst he- In het 'Schip van Staat' zitten v.l.n.r. de politici Witteveen, Schmelzer, Van Mierlo. Roolvink, Den Uyl, mej. Klompé, Luns en De Jong. maal geboetseerd, waarna een gipsen vorm wordt aangelegd. Is deze klaar, dan kan men kop, handen en voeten gieten. Dit zijn trouwens vaak de enige delen, die uit was bestaan. De rest van het lichaam, dat immers onder de kleding verdwijnt, wordt vaak vervaardigd van polyester. Vervolgens wordt het wassen hoofd onder handen genomen door achtereenvolgens een tandarts voor het gebit; een ogendokter, die na lang zoeken in zijn ogendozen de juiste kleur vindt, en deze zelfs af en toe moet maken, wanneer niet één oog geschikt blijkt; de kapper, die voor een ingeplante haardos zorgt en tenslotte de schoon heidsspecialiste, die met verf en penselen, de juiste gelaats kleuren zo goed mogelijk pro beert te benaderen. 7

Jaarverslagen en Personeelsbladen Heineken

Vers van 't Vat | 1970 | | pagina 7