„EEN BEELD
HET BEELD"
van
VAKANTIETIPJE
ei ucnciiue
De vooral door publiciteit bekend
geworden Zuidslavische beeld
houwer Militie heeft met zijn
vrouw een bezoek gebracht aan
onze afdeling reclame, in verband
met het vervoer van zijn nieuwe
schepping „Monument voor de
Levenden", hetgeen 17 mei jl.
plaatsvond. Dit gipsen kolos
weegt ongeveer 500 kilo en heeft
een lengte van circa vijf meter en
een breedte van anderhalve meter.
Onze spankar had de eer de ar
tistieke last te dragen, waarvan
zelfs de paarden vreemd opkeken.
Een grote kraan kwam er aan te
pas om het beeld uit een bouw
val te slepen in de Wyttenbach-
straat, Amsterdam, wat prima
lukte.
Militie stond fier op zijn zwevende
creatie met een Heineken Eurofies
in de hand en sloeg deze ver
volgens stuk tegen de kraanhaak
onder het uitstoten van Zuidslavi
sche oerklanken.
Na deze officiële doop werd het
beeld op de spankar neer ge
laten om te worden vervoerd van
zijn oude atelier, via de Dam, naar
zijn nieuwe bestemming, een fraai
atelier in de Planciusstraat Am
sterdam (C.).
Bij de Dam aangekomen hielden
we vijf minuten stil, om duidelijk
te maken dat zijn „Monument
voor de Levenden" als tegenhan
ger bedoeld is van het Nationale
Monument voor de Doden. De rit
van de Dam naar de Plancius
straat werd Zuidslavische liederen
zingend volbracht. De slopers van
zijn oude atelier in de Wytten-
bachstraat hielpen hem ook tij
dens het transport naar zijn
nieuwe ateliers in de Plancius
straat, waar het beeld kundig en
heelhuids naar binnen gleed. Onze
spankar werd bevrijd van zijn
vrijende last en kon tevreden
terugkeren naar de warme stal.
Deze wonderlijke kleurrijke Zuid
slavische Militie, schetste op de
reclame afdeling razendsnel maar
zeker met de viltstift twee krab
bels van ziin belangrijkste wer
ken: het bewuste „Monument voor
de Levenden" en de alom beken
de „Zaanse Houtwerker".
Dit, let wel, speciaal en exclusief
voor Drieluik.
AD
Foto's Ad Sinkeldam
„De verwoeste stad", o nee, sorry:
woeste Militie doopt zijn „Monument
voor de Levenden".
Op de reclameafdeling krabbelde de
wonderlijke Zuidslavische Militie
razendsnel twee schetsen van zijn
meest bekende werken, hier de
„Zaanse Houtwerker". r
Een schets van zijn „Monument voor
de Levenden".
Jeugdrubriek onder redactie van made-
leen van eek, hans jonkers, rudie van
eekert, ad sinkeldam, greet de klerk,
rené prins, els küper, cor lange, yvonne
schutselaars en emmy bangma
een piepklein
Ben je nog niet met vakantie ge
weest? Heb je daar ook niet zo
veel geld voor over? Weet je
noo niet waar ie naar toe wilt en
wil je het een beetje rustig aan
doer.-? Pieker dan niet lar.n«r
Als je op het eiland aankomt
staan er diverse bussen klaar
die je naar alle uithoeken waar
onder de enorme camping, bren
gen. Auto's worden niet toegela
ten op het eiland, de enige die je
ziet behoren toe aan de dokter
melkboer of vaste eilandbewo
ners. Midden in het dorp kan je
echter een fiets huren voor zolang
je maar wilt. Dit is zeker aan te
bevelen, want Schiermonnikoog
is toch nog een tamelijk groot
eiland, waar je eindeloos kunt
fietsen, zowel door de bossen,
duinen als weilanden. Het is geen
uitzondering als ie dan een hele
tijd geen sterveling tegenkomt.
Als je 's ochtends heel vroeg op
stap gaat vind je op bepaalde
plaatsen ontelbaar veel konijnen.
Verder groeien er 95 verschillen
de plantjes.
Het eiland heeft een enorm breed
strand dat erg schoon is. Drie
kilometer verwijderd van het dorp
ligt het echte badstrand. Dit is de
enige plaats waar je kan zwem
men in een afgebakend stuk zee
en onder toezicht van een bad-
gen dat wijn voor ons een volks
drank is. Toch is het opvallend
dat er tegenwoordig steeds meer
wijn wordt gedronken. Zo lang
zamerhand is wijn geen luxe drank
meer, die alleen gedronken wordt
in „betere kringen". Ook de ge
wone man is kritischer geworden
op het gebied van wijn. Men
vraagt in de winkel om een goede
bordeaux, bourgogne, rosé of
„wat hebt u in witte wijnen?".
Wijn is ook geen geleaenheids-
drank meer, die uitsluitend op
feestdagen of bij bijzondere ge
legenheden wordt gedronken. Een
gezellig, huiselijk avondje kan een
nog fijnere sreer ki ijgen doui een
lekker glaasje wijn te schenker».
bereid: de rijpe druiven worden
geplukt en naar de perskelders
gebracht. De blauwe druiven, die
voor rode wijnen gebruikt wor
den, laat men enkele dagen, en
kele soorten bestemd voor be
paalde rode wijnen zelfs wel iets
langer dan een week, in de „cu-
vée" (de gistkuip) aan hun lot
over, nadat men ze enigszins ge
kneusd en geplet heeft. De totale
In de gistkelders worden regelmatig
monsters getrokken.
kelijk van 't soort druiven en het
suikergehalte van de druiven.
Voor witte wijnen worden de
druiven onmiddellijk na aankomst
in de kelder geperst (men kan
voor witte wijnen zowel blauwe
als witte druiven gebruikenj en
het sap wordt op fusten gepompt,
waarna het in fusten gaat gisten.
Wil men een rosé-wijn hebben,
dan laat men blauwe druiven van
enkele uren tot een dag in de
gistkuip staan en perst daaruit dan
het sap, dat nog maar weinig
kleurstoffen aan de schillen heeft
kunnen onttrekken en roze ge
kleurd is.
Aperitiefwijnen, zoals sherry, port,
madera en vermouth zullen later
afzonderlijk behandeld worden.
Met de oogst loopt heel Frankrijk
uit om mee te helpen aan het
plukken van de druiven. Met rie
ten mandjes op de rug zie je de
schimmen tussen de wijnranken
bewegen. Als je later het eind
resultaat maq proeven, kun ie te
vreden constateren, dat het werk
niet voor niets is gedaan.
A o!t L- v/-»»- haf AAtefflK
/-aio oiuiloiur\ vdli lick vc.
gen de wijnfeesten. die door
