ew... air
^ni5ip'
hh#
De OR van Rotterdam bestaat
uit 14 leden. Zeven leden verte-
Üe jeugareuacue in rtotteraam .v. toesteing ftcn
beatavond te organiseren. Voor het geval dat het vorig jaar niet duidelijk is
overgekomen, willen we dit maal nog eens er op wijzen, dat het feest in eerstel
instantie bedoeld is voor diegenen, die officieel geen toegang hebben tot het l
grote personeelsfeest. Dus voor hen die nog geen achttien zijn, maar wel een I
jaar of langer in dienst Het is daarom niet meer dan billijk, dat we juist die I
mensen het eerst aan kaarten helpen. Mocht je om bovengenoemde reden niet I
naar het personeelsfeest en heb je zin om op VRIJDAGAVOND 25 APRIL a.s.
mee te beaten in de raadskelder, bel dan - vóór 8 april - Emmy Bangma op, j
toestel 368. Vertel er gelijk even bij of je een introducé(e) mee wilt nemen j
of niet. Je naam wordt opgeschreven en voor kaarten zorgen wij. lu Na 8
april worden de kaarten uitgedeeld aan de andere beatlustigen, voor zo-
v ver zij nog geen 24 jaar zijn. Als je nog verdere bijzonderheden wilt y
weten, let dan goed op de mededelingenborden, waarop binnenkort j
nadere aankondigingen zullen verschijnen. Denk er wel om: ,,Wie J
't eerst komt, 't eerst maalt."
meesten van onsi werkelijk op aan
komt is: wat krijg ik elke maand
of week schoon in m'n handen.
Een prachtig voorbeeld van amb
telijke mooischrijverij ook is het
reglement voor de ondernemings
raad. Een lijvige stencilset, waarin
met veel woorden de taak, be
voegdheden, samenstelling van de
ondernemingsraad enzovoort, en
zovoort, beschreven zijn. Veel
woorden. Meestal houdt dit in,
dat de zaak er niet duidelijker
en begrijpelijker op wordt. Wij
kunnen ons dan ook niet voor
stellen, dat iemand bijvoorbeeld
op een verloren zondagmiddag
enthousiast uitroept „Ha, nu ga
ik eens helemaal uitpluizen wat
de ondernemingsraad doet, of
zou kunnen doen!
Zeker in de eerste maanden van
je Heineken tijd, heb je wel wat
anders te doen dan je in de
ondernemingsraad te verdiepen.
Waarschijnlijk heb je alle tijd
nodig om uit te vissen hoe je
eigen afdeling precies in elkaar
zit. Wanneer je echter al een
poosje meedraait, dan ga je je
op een gegeven moment toch
afvragen: Wat doet zo'n onder
nemingsraad nu. Tenminste, zo
verging het ons.
Op een maandag trokken wij de
stoute schoenen aan en arran-
stellen enzovoort kan voorleggen.
De ondernemingsraad zorgt dus
voor een goede communicatie
tussen directie en personeel. Te
weinig werknemers realiseren zich
dit echter.
De raad heeft geen medezeggen
schap in besluiten van de directie,
wèl medewetenschap. Denk maar
ger.v co'd^g?^^nëtwëe^^ë^S(^,
neel, zeven het maandpersoneel.
Voorzitter van de ondernemings
raad is de heer W. Kloppenburg,
die in deze functie de directie
vertegenwoordigt. De heer Klop
penburg Is ook voorzitter van de
OR van de brouwerij in Amster
dam en in Den Bosch.
Het jongste lid van de raad is
32 jaar. Als we zien, dat alleen
in Rotterdam al en dat zal in
Amsterdam en Den Bosch onge
veer gelijk liggen de groep
werknemers tot 24 jaar zo'n 20 a
25 procent van het personeels
bestand uitmaakt, dan vinden we
het een bedenkelijke zaak, dat
er zo weinig jong bloed is in de
ondernemingsraad en dat de jon
gere werknemers zo weinig in
spraak hebben. Voorzichtig heb
ben we daarom het voorstel ge
opperd de kiesgerechtigde leeftijd
en de verkiesbare leeftijd te ver
lagen, resp. van 21 tot 18 jaar
(en één jaar in dienst) en van 23
tot 21 jaar (en drie jaar in dienst).
Het was bijzonder fijn, dat de
leden van de ondernemingsraad
dit idee zo positief opvatten. Zo
als jullie al hebben kunnen zien
(zie verder volgende pagina)
Hij had inderdaad een wollen
sjaal om. groen met rood ge-
'Z.1 '1 t
8 spelden aan elkaar gespeld.
Soms deed hij zijn hand erin, maar
dat kon hij niet lang volhouden.
Hij probeerde zijn arm op de
rand van de bar te leggen, waar
hij erg veel moeite mee had. ,,lk
ken em niet verder dan zo om
hoog doen", zei hij en liet zien
hoe hoog hij het kon.
„Ga Je eens een keer met mij
paardrijden in het Gooi?" vroeg
hij plotseling.
,,lk zou wel willen, maar ik durf
niet op een paard", zei ik. „Want
ik ben op een keer bijna omver
gelopen door het paard van de
melkboer".
Ach meid", zei hij, „daar is geen
kunst an, we zoeken een rustig
paardje voor je uit, ik geef je een
kontje en dan zit je er op voor
je het weet. En dan gaan we
niet draven of galopperen, nee,
we gaan alleen maar stappen".
„Dat zeg je nu wel", zei ik weer,
„maar volgens mij kan je hele
maal niet rijden met die arm".
Ik wees naar de sjaal plus inhoud.
„Nu niet", zei hij, „maar volgende
week klim ik er weer op".
„Rijd je al lang?" vroeg ik.
„Ach meid, schei uit, al vreselijk
//f// /ihlM
We schreven altijd hele mooie
brieven naar moeder, dat we
zaten te vissen en zo. Ze ge
loofde dat niet omdat iedereen
altijd zei dat mensen die in
het vreemdelingenlegioen gingen,
nooit meer terug kwamen. Ze is
geloof ik, van verdriet gestorven".
r Wat zielig", zei ik, want wat
moet je anders zeggen.
„Ik wil je best een pilsie aan-
bieden", zei hij plotseling, „maar
'k heb op het ogenblik weinig
<&t geld door die rotarm!"
jg^i „Nee, dank je", zei ik, „ik ga
weg".
„Wat, ga je nu al weg?"
„Ja, ik ga echt weg". Ik stond op
(gj en liep in de richting van de deur.
„Ga je nu nog een keer mee
paardrijden of niet!" riep hij me
nog na.
(It? „Natuurlijk"zei ik, „maar dat
spreken we de volgende keer wei
is*, af. Dag!"
„Dag!"
De volgende keer zou hij waar-
®=z schijn!ijk weer dronken zijn en
zeggen: „Waar ken ik jou van?"
P
V 3 7 CTQ 3
7 rt> >-t 3 p* J4
wr-* Q-