CIRCUS
SARRASANI
Dinsdagavond 20 augustus 20.00 uur.
Première in Rotterdam van Circus Sar-
Haar nummer werd gevolgd door dat
van Les Ricards uit Frankrijk, komische
acrobaten en cascadeurs. Zij gaven een
staaltje „hoe je kunt vallen zonder je
pijn te doen" ten beste. Als enig hulp
middel gebruikten ze een tafel waarop
ze elkaar heen en weer smeten. Aan
acrobatiek kon je trouwens je hart op
halen: Troupe Ascots (uit Peru) deed
allerlei halsbrekende toeren op rond
dravende paarden. Miss Canti (Califor-
nië) werd met een raket naar de nok
van de tent geschoten (16 m hoog) en
vertoonde daar op een bal op de staart
van de raket haar nummer. De Carme-
nas (U.S.A.) brachten een kop-op-kop-
nummer. Lilian Kenny (België) hing op
een gegeven ogenblik met één voet
(tenenstand) aan de zwevende trapeze,
een moment waarop vele mensen waar
schijnlijk hun adem inhielden.
Aan dressuurnummers ontbrak het even
min. Willie Mullens zoals ik reeds ver
meldde, trad met paarden op. Willy
Lenz, eveneens afkomstig uit ons land,
had enorm veel succes met zijn chim
pansee-familie. Zelfs in Rusland was hij
met hen opgetreden. Hij liet ze van alles
doen, fietsen, achter een kinderwagen
lopen, op muziekinstrumenten spelen,
indiaantje spelen, noem maar op. De
apen klapten meestal zelf om 't hardst
mee. De gezusters Schickler (Duitsland)
lieten hun Lippizaner paarden op de
maat van de muziek onder andere de
Weense Wals uitvoeren. Ook andere
dansen kwamen aan de beurt.
De dompteur Eugen Weidmann (Zwitser
land) verdient beslist ook vermelding
met zijn tijgernummer. Het hoogtepunt
hieruit was het door een brandende
hoepel laten springen van een tijger,
zoals je op bijgaande foto kunt zien.
Olifanten traden ook op en wel onder
leiding van Rudolf Belli. Deze olifanten
zijn het eigendom van de heer Mey.
Clowns waren natuurlijk ook in dit circus
present. Zo is er de beroemde Zwit
serse clown Galetti, die werkelijk grootse
stunten uithaalde op een strak koord,
zo'n twee meter boven de grond. The
Martiniy's (Engeland en Oostenrijk), mu
zikale clowns, zoals het programma ver
meldde, hadden ook veel succes. Vooral
toen één van hen het presteerde om op
een piepklein viooltje te spelen.
Het gooi- en smijtnummer werd gebracht
door de Marzianis (Australië en Enge
land), die elkaar met emmers verf kleur
rijk beschilderden.
Als laatste wil ik dan nog vermelden het
optreden van: Fred Cordon Co., de
koning der lassowerpers, het optreden
van Michael Allport en Jennifer met een
goochelnummer en dat van De Sandros,
Spaanse jongleurs.
In de pauze was er gelegenheid de
menagerie en de stallen te bezichtigen,
leder nummer op zichzelf zat goed in
elkaar. De organisatie betreffende het
veranderen van de piste voor een vol
gend nummer was uitstekend. Ik heb
mij beslist geen ogenblik verveeld.
Foto rechts:
Walter Galetti in
actie, zo'n twee
meter boven de
grond.
Foto daarnaast:
rasani.
Omdat ik graag enige artiesten voor
Drieluik wilde interviewen en van te
voren toch wel graag de door hen ge
brachte nummers wilde zien, heb ik die
dinsdag mijn avond in Circus Sarrasani
doorgebracht. En ik moet zeggen, zon
der ook maar een ogenblik van spijt.
De circustent was behoorlijk gevuld,
hoewel deze naar ik later van de heer
Mey, directeur van Circus Sarrasani,
hoorde, in Amsterdam en Den Haag
beter bezet was geweest.
Als eerste trad op Willie Mullens uit
Nederland, die een fabelachtig stukje
dressuur vertoonde. Waren het eerst
pony's waar hij mee optrad, later na de
pauze kwam hij nog eens in de piste,
nu met paarden.
Daarna was de beurt aan Yuk Cheng,
afkomstig uit China, die je het beste
met een stukje elastiek kan vergelijken.
Ze leek even moeiteloos op haar han
den een trap op te lopen als wij dat
Herr Mey, de directeur van het circus,
vertelde mij allerlei wetenswaardigheden.
De Nederlander
Willie Mullens met
enkele van zijn
pony's.
Iil;llj|lll!ll!l
Samen met meneer Bruggeman nam ik
woensdagmiddag een kijkje achter de
schermen van Circus Sarrasani.
Eerst had ik een interview met de
zeer vriendelijke heer Fritz Mey, de
directeur, oud 64 jaar en oorspronkelijk
van beroep bouwkundig ingenieur.
Een beroep dat hij gedurende de winter
maanden (van half november tot medio
maart), wanneer er niet opgetreden
wordt, uitoefent. Hij vertelde, dat het
circus gedurende die tijd op een terrein
staat (zijn eigendom), 18 km ten zuiden
van Mannheim. Dit terrein is minstens
tienmaal zo groot als de Jacobsplaats in
normaal op ons voeten doen. Boven op
de trap haalde zij nog allerlei halsbre
kende toeren uit.
