Liesbeth List, gaste in Shaffy Chantate, op de Franse toer. De gek van Ramses. hij nu doet niet meer kan combineren, hetgeen vroe ger nog wel ging. Wel zijn er plannen voor een nieuwe film. Ramses, die in Neuilly (een voorstadje van Parijs) geboren werd, is op zijn zesde jaar naar Nederland gekomen, maar is nog steeds statenloos. Het moei lijke van Nederland, vindt hij, is dat het zo rijk is, maar tevens zo enorm gierig. De mensen denken: Zet jezelf veilig en je hebt een goed leven. Ramses is een andere mening toegedaan: Zet jezelf in het volledige risico waarin je leeft, maak je kwetsbaar en je bent het werkelijk en dan maar kijken waar je uit komt. De illusie, dat hij oud zal worden, heeft hij dan ook niet meer. Hij is verknocht aan Amsterdam en zegt: de grootste binding, die een stad kan hebben is: ShaffyAmsterdam. De enige stad, die hem mis schien uit Amsterdam weg kan houden, is New York (Land of hope). Deze stad windt hem enorm op, het is er zo lekker jiddisch en dat maakt deze stad. Het ligt hem beter dan Parijs, alhoewel Parijs de stad is waar hij verliefd wordt en dat is met New York niet het geval. Als we vragen welke artiesten hij bewondert, noemt hij een heel rijtje op, onder wie Paul van Vliet en Liselore, de Lureleigroep, Boude- wijn de Groot en Lennaert Nijgh. Ze hebben onder ling enorm veel contact en dat verhoogt het niveau. Een voordeel is dat sinds drie vier jaar de Neder landse taal geaccepteerd wordt. Dat is begonnen door Jaap Fischer. Vroeger was het alleen maar Frans en Engels wat de klok sloeg. De mensen met wie hij nu werkt inspireren hem, zo als hij hoopt hen te inspireren. En reken maar dat hij dat doet. Ze zullen echter niet altijd bij hem blijven, want voor iedere première wil hij nieuwe mensen hebben; hij beschouwt zichzelf als een soort „door gangshuis". 20

Jaarverslagen en Personeelsbladen Heineken

Vers van 't Vat | 1968 | | pagina 46