van onze verenigingen
FOTO-EN FILMCLUB
Bij elke maandelijkse inzending con
stateren we met plezier, dat veel fo
to's niet tot het conventionele „vol
gens het boekje gemaakte" fototype
behoren. Het zal elke jury genoegen
doen indien reeds bij de junioren met
zoveel lof over goede zienswijze, be
nadering van het onderwerp en uit
werking in de donkere kamer gespro
ken kan worden; aan het laatste kan
een gevorderde soms nog wel eens
een voorbeeld nemen.
Laten we de beste foto van de maand
maart (A) eens onder de loep nemen.
Jean van Roon laat hier een juffrouw
op een niet alledaagse wijze achter
om kijken, terwijl de poes dat daar
entegen wél doet. De indruk, die de
foto op u maakt, zal leuk, verras
send en aangenaam zijn. De compo
sitie van het gehele beeld is ook
goed. Om de donkerekamertechniek*
te demonstreren hebben we ook een
afdruk van het origineel (B) opge
nomen, waaruit blijkt dat de leuke
visie van de maker dit tweetal op
deze manier te fotograferen zo bij
zonder geaccentueerd wordt doordat
hij al die storende elementen heeft
laten verdwijnen. Indien u bovendien
weet dat dit geen toevallig geschoten
plaatje is, maar een langdurig jagen
achter de kat en een veelvuldig moei
lijk achteromkijken van de juffrouw,
dan is dit eindresultaat een felicitatie
waard.
Tenslotte wil ik nog iets zeggen naar
aanleiding van het feit, dat de begin
ners meer inzenden dan de gevor
derden. Is een gevorderde minder en
thousiast dan de beginner of zijn er
meer factoren?
Ik ben er van overtuigd dat de be
ginner enthousiaster te werk gaat. Hij
leert de donkerekamertechniek en
leert wat hij met een negatief kan
doen, dat hij via deelvergrotingen een
interessantere foto kan maken. En om
met dit alles te kunnen experimente
ren, trekt hij er op uit. De gevorder
de kent al deze mogelijkheden, trekt
er echter domweg te weinig op uit.
Heeft hij een film vol en zijn de ne
gatieven ontwikkeld, dan ontdekt hij
maar al te vaak: „aardig maar geen
100%". Men verwacht immers iets
beters van de gevorderde. Hij gaat
gebukt onder het niet kunnen vinden,
terwijl een prille beginner soms frap
pante foto's laat zien. Ik denk hier
aan het stukje prikkeldraad met wa
zige muur blakerend in de zon, lugu-
Foto-van-de-maand, maart: J. van Roon (B)
(A).
ber, onheilspellend. Dit was „HET".
Het enige commentaar dat ik hier
op kan geven is dat de gevorderde er
nog meer op uit zal moeten trekken
om „HET" te vinden, waardoor het
peil van onze club nog meer omhoog
gaat. Tien foto's per jaar moet toch
zeker voor u een haalbaar aantal
zijn. Probeer het bewegende object
met uw visie eens op de film vast te
leggen. Het goede acceptabele eind
resultaat is bijzonder moeilijk reali
seerbaar (onze reactie is ongeveer een
Vz sec „achter" op onze waarne
ming). Echter, het plezier om op een
atletiekwedstrijd, een Fiesta Gitana-
avond een rol vol te schieten zal u
voldoening schenken. In elk geval,
datgene wat men niet beheerst, prik
kelt tot meer experimenteel werk.
Tijd vindt u altiid. Ik hoop van harte,
dat de gevorderden de beginners de
laatste avonden voor het zomerreces
hun daadwerkelijke enthousiasme zul
len laten blijken.
Harry van Willigen
Het resultaat (A) werd verkregen door
bij het vergroten het niet gewenste ge
deelte van het origineel (B) met een
schabloon af te dekken. Ook werd ge
bruik gemaakt van bepaalde chemicaliën
om kleine „ongerechtigheden" te laten
verdwijnen.
14
