Na pensioen no^
een koperen
j arbeids jubileum
Van houten vat
tot huisbar
ZELDZAAM JUBILEUM
J (Van een onzer verslaggevers)
„Het beste middel om fit te bil]-
ven na je pensionering is blijven J
werken", zegt opgewekt de heer R.
M de Winter (78). Hij is zelf het le-
,'v
vend bewijs voor zijn stelling, want
deze Voorburger werkt na zijn
dienstperiode en pensionering bij
een brouwerij in Rotterdam nu al
weer 12'/i jaar bij het Hollands In-
genieursbureau N.V. HIBRO aan de
- Luiksestraat in Scheveningen. Van
daag werd dc in zijn doen en laten
nog jeudige heer De Winter door y'
'j, personeel en directie gehuldigd en
bedacht met cadeaus.
i „Ja," zegt hij. „ik heb een mooie -B
Vsm) t'jd gehad. Eerst als chef van het
Sfë kantoor op een fabriek in Brum- y
■fcji men, toen als boekhouder bij een .1
SPj Rotterdamse brouwerij. Het was Ij
S-A een mooi gezicht, als 's morgens de J
Sï| veertig spannen paarden voor de jg
Jj zware brouwerswagens uitreden. 1
Sri Daar is nu niets meer van over".
J Toen de heer De Winter 65 was f
'y geworden moest hij bij de brouwe-
rij weg, maar na 1(4 jaar thuis ge
gil zeten te hebben wilde hij weer aan i
|gg de slag. Zijn (nu overleden) vrouw
BS wedde met hem, dat het niet zou
Jypi lukken, maar na 14 dagen zat hij al
Ipsfg bij HIBRO. Voorlopig wil de heer
De Winter nog niet aan stoppen
ïi1ÜI denken, al moet hij iedere dag wèl
Mfipom kwart over zes op en met tweo
|NH| bussen naar kantoor. Nu woont hij
IET; nog bij zijn ongetrouwde zoon aan
gjpfpKde Rembrandtlaan 24, maar binnen-
kor{ verhuist hij naar het bejaar-
j dentehuis „Het Anker", eveneens in
vSgKïS, Voorburg.
jj „Wat ik 's avonds doe? Eerst de
M0KSkrant lezen, dan oen boek ter hand
SJgtS nemen, soms piano-spelen en veel
IKat kennissen ontvangen. Vervelen doe
«Kik me niet en van vroeg naar bed
IpSpp&Bgaan komt meestal niets."
gSw/! Een koperen jubileum na je 65e -
IwllljjSE^n leven is geslaagd.
Op 16 februari 1968 vierde de heer R. de Winter (78 jaar) zijn 12Vi-jarig
dienstjubileum bij de N.V. Hibro (een ingenieursbureau in Scheveningen).
De heer De Winter, die meer dan 30 jaar bij Heineken in de administratieve
sector heeft gediend en in 1954 met pensioen ging, is daarna rustig doorge
gaan met werken. Op de bijzonder gezellige receptie waar Heineken verte
genwoordigd was door de heren Swinkels, Hulzebos, Sutter en Vermeule
werden hem enkele cadeaus overhandigd, hetgeen hij zeer op prijs stelde.
Vanzelfsprekend werd nog druk over de oude tijd en over zijn Heineken
periode gesproken.
Wanneer de heer De Winter zo doorgaat, zit er nog een 25-jarig jubileum in.
J. Vermeule
De heer M. Derks van het projec
tenbureau H.T.B. in Rotterdam is
wat men tegenwoordig een doe-het-
zelver noemt. Hij is tevens een han
dige knutselaar, die een oud 35 liter
vat omtoverde in een gezellige huis-
bar met ruimte voor verscheidene
flessen en enkele glazen.
Een jaar of wat geleden wist hij in
Amsterdam, waar hij in opleiding
was, de hand te leggen op een van
de houten vaten, waarvan er toen
nog enkele stuks aanwezig waren.
Hij sloeg de ijzeren banden eraf,
maakte de duigen los, nummerde en
schuurde ze. Het laatste deed hij ook
met de banden. Daarna kwam het
moeilijkste werk, het maken van een
deurtje. Toen dat gebeurd was, zette
de heer Derks het geheel weer in
elkaar, beitste het hout, gaf het een
vernisje en ziedaar, zijn huisbar was
klaar. Onze complimenten!
Het is jammer, dat het voorbeeld
van de heer Derks geen navolging
kan vinden. Althans niet meer met
gebruikmaking van oude, houten
Heineken fusten. Die zijn er name
lijk niet meer.
R. DE W l\TER f
K ERKT ZICH Eli
De Haagsche Courant
plaatste een interview
met een foto van de
heer De Winter, die op
78-jarige leeftijd nog
een koperen dienst
jubileum vierde.
12
