W. F. HOLLEEDER
25-jarig
jubileum
Amsterdam Op maandag 1 februari 1943 moet hij,
wil de lijst Jubilea en pensioneringen in 1968" juist zijn
in dienst zijn getreden, zij het niet bij Heineken dan
toch bij Hoppe. Mocht u hem kennen, dan zou u ook,
net als wij allemaal, Wim tegen hem mogen zeggen en ik
neem dan ook maar aan dat ik verder mag spreken van
Wim Holleeder.
In 't Koelschip, waar vele belangstellenden bijeen waren,
zei de heer Veenhof, sinds vier maanden chef van de
reclamedienst en dus ook van de jubilaris, aan die vier
maanden voldoende te hebben gehad om hem te leren
kennen als een 150% Heineken man, die zijn boterham
al rijdend verdient. Dat hij ook op ander gebied wist
wat rijden was, is te lezen in krantenverslagen van de
jaren 1950/52, waarin gewaagd wordt van de enorme
prestaties die Wim in die tijd als wielrenner leverde.
Spreker wilde graag memoreren dat Heineken bijzonder
veel waardering heeft voor de hoeveelheid werk die
Holleeder altijd verzet en de wijze waarop en het plezier
waarmee dit gebeurt. Deze prestaties kunnen echter al
leen maar op deze wijze worden geleverd als de vrouw
naast de man staat, begrip voor zijn werkzaamheden kan
tonen en hem letterlijk en figuurlijk opvangt. Mevrouw
Holleeder kreeg daarvoor de lof toegezwaaid die haar in
dit verband dubbel en dwars toekwam.
Aangeboden werd een gezinscadeau in de vorm van een
hoogtezon, alhoewel niet bleek dat één der aanwezige
gezinsleden behoefte heeft aan een dergelijk hulpmiddel.
Los hiervan wenste de heer Veenhof de familie nog vele
zonnige jaren.
De heer Arendsen noemde Wim een zeer bijzondere
figuur. Hij zou hem liever de N.V. Holleeder noemen in
welke N.V. alle functies werden vervuld door één per
soon, door Holleeder, aan wie alles met een gerust hart
kan worden overgelaten. Ook deze spreker prees de
jubilaris, over wiens prestaties men zo dik en dik tevre
den was.
Een gelukkig gezinsleven en een goede gezondheid wer
den het gezin Holleeder tot in lengte van dagen toege
wenst.
De heer Kampmeyer roemde de manier waarop Hollee
der Heineken vertegenwoordigt, noemde hem een kerel
tot en met, iemand van veel daden en weinig woorden.
De heer Eibers onder wie Wim vroeger had gediend,
heeft ook altijd waardering gehad voor de werkwijze van
de jubilaris. Dat zijn voortvarendheid wel eens tot moei
lijkheden had geleid bleek onder andere uit het feit dat
hij wel eens zonder bijrijder was weggereden. Namens het
garagepersoneel werden de jubilaris een paar manchet
knopen aangeboden.
De jubilaris, als laatste, bracht een ieder dank voor de
tot hem gerichte, bijzonder vriendelijke woorden, de
mooie cadeaus en de leuke wijze waarop men ook zijn
vrouw in de hulde had willen betrekken.
Wim, van de vele stunts die je op jouw terrein hebt uit
gehaald, stunts, die overigens niet altijd de goedkeuring
van de overheid konden wegdragen, is hier en daar iets
verteld. Mijn voorstel is dat je deze en vele nog uit te
voeren stunts eens op papier zet; mogelijk dat ze dan
nog eens kunnen worden uitgegeven, bijvoorbeeld in
samenwerking met
OUD BRUIN
11
