K DAM VERTELT VERDER
Het leukst vinden wij het te proberen
wilde dieren als huisdier vrij in huis
te houden. We besloten daarom ook
één van de drie rode eekhoorntjes,
die we al een tijd in een ruime kooi
hielden, los te laten (de andere twee
werden naar Artis gezonden). Dit
vrijlaten was een groot succes. Het
diertje wilde meteen een nest maken
en pakte daartoe kleine kleedjes van
de tafel, maakte er een bal van en
probeerde dan, meestal zonder succes,
naar de kap boven het gordijn te
klimmen. Met proppen watten en
poetskatoen lukte het hem beter. Hij
kwam ook graag op je schouder klei
ne hapjes halen en hij was dol op
slokjes limonade.
Na een maand verdween hij plotse
ling. We zagen hem het laatst op het
balkon waar hij zat te zonnen. Ver
moedelijk is hij toen door één van
de vele roofvogels verschalkt.
Ongeveer diezelfde tijd liep Bokkum,
de kleine bosbok, weg. Hoewel in
gevangenschap geboren, werd hij toch
niet aanhankelijk en toen hij na elf
handen van de familie Timmer ach
tergelaten. Misschien stonden zij er
in het begin wat vreemd tegenover
en gebeurden er soms onverwachte
dingen, zoals bijvoorbeeld toen Putah
zomaar een nest met acht jongen
kreeg. Bij onze terugkeer in juni
troffen wij alle bewoners van Etsu-
road nummer 1 in blakende welstand
aan. Wij brachten dit keer nu eens
levende have uit Holland mee, nl.
twaalf ééndags ganzekuikens.
De ganzen deden het best en groeiden
ondanks het droge klimaat prima.
Het waren inderdaad uitstekende
wachters, alleen leerden ze slecht het
verschil kennen tussen vriend en
vijand.
Dit gaf vanzelfsprekend wel eens
vreemde situaties, vooral als we goede
kennissen over het erf zagen rennen
met een toom agressieve ganzen op
de hielen.
Al gauw moesten de kinderen weer
naar school en Christientje, de jong
ste, ging dit jaar voor het eerst naar
maanden zijn kans schoon zag is hij
over het hek gesprongen en verdwe
nen. Gelukkig was hij in prima con
ditie en in de omtrek zal hij zeer
zeker soortgenoten gevonden hebben.
Geen maand later werd er bij ons
weer een kleine bosbok geboren. He
laas is dit jong maar een paar weken
oud geworden. In die zelfde periode
kregen wij twee Royal Storks, mooie
vogels met lange oranje snavels. Bij
één van de dieren ontbrak echter het
kleine gele uiteinde van de snavel.
Elke morgen gingen die twee baden
in de vijver en de ooievaar met de
volledige snavel maakte uitgebreid
toilet door na het bad zich overal
tussen de veren te plukken. Het was
roerend te zien hoe de ander stond
te wachten op zijn soortgenoot die
hem na eerst zijn eigen toilet gemaakt
te hebben, ook helemaal schoonpikte.
Op zekere dag verdween één van de
Foto boven: Een van
de genets krijgt een
lekkernij van mevrouw
Van Dam.
Foto rechts: Veel ple
zier beleefden we met
mongoesten.
Foto onder: Onze ge-
netkatten brachten de
nacht boven op onze
klamboes door.
de kleuterschool. Tot haar verbazing
werd ze als een oude bekende be
groet, zowel de juffrouw als de kin
deren kenden de naam Van Dam en
het favoriete spelletje van de jeugd
op school bleek te zijn: „Mrs. Van
Dam feeding the animals." (Mevrouw
Van Dam eeeft de dieren eten).
