Belgische
hoogleraar
ontvangt de
Dr. H. P. Heineken-prijs
Prof. dr. J. L. A. Brachet van de Vrije Universiteit te Brussel, aan wie
als tweede de Dr. H. P. Heineken-prijs werd toegekend.
In een bijzondere bijeenkomst van de Afdeling Natuur
kunde van de Koninklijke Nederlandse Akademie van
Wetenschappen werd op 24 juni jl. de Dr. H. P. Heine
ken-prijs uitgereikt aan een bekende Belgische hoog
leraar, prof. dr. J. L. A. Brachet van de Vrije Univer
siteit van Brussel.
Professor Brachet is de tweede, vanwege de Akademie
aangewezen laureaat, aan wie deze wetenschappelijke
prijs, uitgeloofd door de in 1963 door Heineken's Bier
brouwerij Maatschappij N.V. in het leven geroepen Hei-
neken Stichting, werd toegekend. (De eerste maal ge
schiedde de uitreiking in 1964 aan prof. dr. E. Chargaff
van de Columbia University te New York.)
De plechtigheid stond onder voorzitterschap van prof.
dr. P. J. Gaillard, voorzitter van de Afdeling Natuur
kunde van de Akademie, die prof. dr. J. A. Cohen als
eerste spreker inleidde. Professor Cohen, lid van de com
missie van voorbereiding voor de toekenning van de
Dr. H. P. Heineken-prijs, gaf een uiteenzetting van de
overwegingen, die deze commissie er toe geleid hadden
de prijs aan prof. Brachet toe te kennen. Voor de vele
aanwezigen, onder wie de minister van onderwijs en
wetenschappen, dr. G. H. Veringa en de consul-generaal
van België, de heer H. R. De Vleeschouwer en talrijke
vertegenwoordigers uit de wetenschappelijke en acade
mische wereld, belichtte prof. Cohen de grote verdiensten
van de prijswinnaar, zowel op het wetenschappelijke als
op het persoonlijke vlak.
Prof. Brachet ontving de prijs en het bijbehorende kristalsymbool uit
handen van jhr. Wittert van Hoogland.
Prof. Brachet was de eerste, die reeds in 1933 con
stateerde dat nucleïnezuren in alle levende cellen aan
wezig zijn en dat het deze zuren zijn die alle erfelijke
eigenschappen overbrengen. Reeds in de tweede wereld
oorlog deed Brachet proeven, die op dit gebied een
basis legden. Hij werkte toen in een paar vervallen
huizen bij de Brusselse universiteit met een uiterst pri
mitieve uitrusting.
Hoewel wetenschappelijke uitmuntendheid het belang
rijkste criterium is voor het toekennen van de prijs,
heeft ook bij de overwegingen een rol gespeeld dat
Brachet de wetenschap als een kunst beoefent en niet
als een vak. Hij is een man die sterker naar zijn eigen
geweten luistert dan naar de onmiddellijke eisen van de
gemeenschap. In plaats van al zijn krachten in een eng
specialistisch streven te verenigen, tracht hij steeds met
liefde voor de natuur en met veel gevoel voor verhou
dingen zo volledig mogelijk mens te zijn. Hiervan ge
tuigen zijn vele en veelzijdige activiteiten en het grote
aantal wetenschappelijke en universitaire titels en prij
zen, dat hij ontving.
4 Het kristalsymbool van de Dr. H. P. Heineken-prijs.
1