nr l/iri/i/ACT r^i
Jan van Dungen, Amsterdam, 32 jaar. Hij is als M
arbeidsanalist werkzaam op het bedrijfsbureau.
De hobby's van Jan zijn fotograferen; antiek verza-
melen in het algemeen en antieke klokken in het Jfj£ A
bijzonder; lezen en klassieke muziek. jy
In een serie artikelen wil ik
proberen enig inzicht te geven
in het juiste gebruik van de
camera en de resultaten die
ermee te bereiken zijn.
Want heus, een foto- of film
toestel, hoe simpel ook uitge
voerd, biedt legio mogelijk
heden om eens iets anders
te maken dan alleen maar va
kantiekiekjes of -filmpjes.
Men krijgt wel eens de in
druk dat velen een camera
kopen om het uiterlijk; hoe
technischer een camera er uit
ziet, hoe meer genade hij bij
de koper vindt. Maar wat ge
beurt er na de aanschaf? Van
de tien of twintig geboden mo
gelijkheden worden er meest
al slechts drie of vier ge
bruikt.
Een volle lensopening wordt
nooit of bijna nooit gebruikt,
toch hebben wij bij het kopen
met nadruk gevraagd om een
f 1.9 of 2.8 (wat de lichtsterkte
aangeeft) lens, of om een slui
tertijd van 1/2 en seconde.
Heb je al eens een foto in de
stromende regen of bij dichte
mist gemaakt? Of nu eens niet
met het zonnetje in de rug,
maar pal er tegen in? Waarom
niet? Het resultaat is dikwijls
verrassend. En, we behoeven
hiervoor echt geen volautoma
tisch toestel aan te schaffen.
Zelfs met een „veredelde"
box is al heel wat te bereiken.
Velen zullen nu zeggen: Ach,
dat weet ik allemaal wel. Te
gen die mensen kan ik dan
alleen maar zeggen: Sla het
volgende over, lees het be
slist niet!
Ja, en waarmee zullen we nu
starten. Er zijn zoveel onder
werpen waarover iets te ver
tellen valt dat de keuze moei
lijk is. Aangenomen mag wor
den dat ieder de werking en
mogelijkheden van zijn came
ra kent, zodat we hieraan kun
nen voorbijgaan en anders zal
iedere fotohandelaar bereid
zijn de werking van je camera
uit te leggen.
Iets wat meestal niet verteld
wordt is, wat en hoe men kan
fotograferen of filmen. Laten
we daarom eens kijken hoe
we een foto maken. Veel men
sen richten hun aandacht zo
danig op het te nemen onder
werp dat de omgeving of ach
tergrond totaal vergeten wordt.
We krijgen dan een aardig
„kiekje" zonder voor- of ach
tergrond of anders gezegd,
zonder „inhoud'.
Onbewust vermijdt men vaak
de aanwezige gelegenheid om
eens iets anders van die foto
te maken. Slechts enige pas
sen opzij geven de foto ineens
meer inhoud (zie foto 1 en 2).
Een andere veel gemaakte
fout is dat men storende ele
menten naast het onderwerp
ziet. Zet op straat gerust een
vuilnisbak enige meters opzij
of neem een ander standpunt
in vanwaar de foto gemaakt
gaat worden.
Een veel voorkomend ver
schijnsel is dat men uit valse
schaamte niet datgene doet
wat men eigenlijk wel zou wil
len doen. Ga, als je kinderen
in hun spel fotografeert, ge
rust languit op de grond lig
gen. Of houdt de camera in
ieder geval eens dicht bij de
grond. Men krijgt dan het spel
van deze kinderen vanuit hun
oogpunt gezien, waardoor de
verhoudingen geheel anders
worden dan zoals wij die nor
maal zien.
Het bovenstaande geldt zowel
voor foto- als filmopnamen.
Bij filmopnamen moet men er
echter wel op letten de ca
mera stil te houden en na
ieder shot een ander stand
punt in te nemen. Beweging
van de filmcamera is slechts
toegestaan indien men bijvoor
beeld iemand volgt, of bij een
panorama-opname. Zorg dan
in ieder geval voor een lang
zame en constante beweging
en niet een met schokken.
Voor de rest is iedere bewe
ging van de camera taboe.
Jan.
Beide foto's zijn van ongeveer hetzelfde standpunt genomen. Door iets meer naar links te gaan (afbeelding rechts) krijgt de foto meer inhoud.
32
