■§11
BLIKBIER WAS NA RUIM ZES JAAR NOG GOED
Afscheid
G. H. SMINK
Op 28 februari 1967 heb ik. en met mij zeer vele Am
sterdammers, onze portier Smink, vóór hij met pensioen
ging. uitgeluid. Dat gebeurde als vanouds in 't Koel-
schip. dat, zoals bleek, de ..Operatie tanks omhoog in
de nacht" heel goed had doorstaan en daarna zijn oude
gedaante weer had teruggekregen.
Smink was het laatst werkzaam als portier van het hoofd
kantoor aan het 2e Weteringplantsoen, alwaar moeder
maatschappij Heineken en haar dochters hun zetel
hebben.
Het is de grote verdienste van Smink geweest dat hij op
deze belangrijke sleutelpositie onder meer kans heeft
gezien onze bezoekers, grote en kleine, op de meest
prettige wijze tegemoet te treden en hen zo nodig op
hun gemak te stellen, al of niet met behulp van een door
hem voortreffelijk getapt glas bier. Niet alleen voor onze
bezoekers echter was hij aardig, ook het personeel liet
hij nooit in de steek. Dat men dit allerwegen hogelijk
heeft gewaardeerd bleek uit het grote aantal dames en
heren dat van de gelegenheid gebruik heeft gemaakt om
Smink de hand ten afscheid te drukken.
Ter receptie werden allereerst de van de heren Rinkel
en Van de Griendt ontvangen telegrammen voorgelezen.
Daarna belichtten de heren Sloot, Brill, Vunderink,
Bouwmeester (van de plaatselijke telefoondienst) en Vos
in bijzonder hartelijke bewoordingen de goede eigen
schappen die Smink gedurende een lange reeks van jaren
heeft tentoongespreid. Een en ander ging gepaard met
de aanbieding van stoffelijke blijken van waardering,
waaronder een radiotoestel van het personeel van het
bedrijf en het kantoor. Dat mevrouw Smink in deze
De heer Sloot overhandigde de scheidende Smink het geschenk namens
het personeel, een fraai radiotoestel.
hulde werd betrokken zal ingewijden niet hebben ver
baasd.
Smink. ook ik heb mij uiteraard geschaard in de rij van
gasten om, toen het mijn beurt was, je de hand te druk
ken, daarbij onder andere opmerkend dat ik hoopte je
nog menigmaal te ontmoeten.
Al schrijvend kom ik tot de ontdekking dat ik vergat je
nog vele goede, gezonde en gelukkige jaren toe te wensen
met je vrouw, dochter, schoonzoon, kleinkinderen en
overige familie. Ik doe dat graag nog bij deze met
excuses van
Oud Bruin
DANKBETUIGING
Mede namens mijn vrouw wil ik de directie en het gehele personeel
hartelijk dankzeggen voor de belangstelling bij mijn afscheid en voor
de cadeaus die ik mocht ontvangen. Heren sprekers, nogmaals mijn
hartelijke dank voor de goede woorden tot mij gericht. Deze dag is
voor mij onvergetelijk geworden. G. H. SMINK
heineken
J4*1 mes!
Heineken
Hst m»s< grtel'1
[Bier} Bierj Bier
IHH Heineken j
mmBBzBBffl Hn m. «-*t l ft** n*
SS&DierL ïBier*
W Heineken i Heineken
m- flctmrrstgrtoi;: j ,Bfl mrfst flapt
Heineken
Sn m**i
Bier
Heineken
Bel m<>es( gelapt
icmekengj
Mrinsktn 1 I
Bierj Bier
In de rubriek ,,Goed Geschoten" van het
blad Televizier troffen wij onlangs deze foto
met humoristisch onderschrift aan. Als bij
zonderheid kan nog vermeld worden, dat
de heer De Rijke van de foto familie is van
onze heer J. E. de Rijke.
Van het statiegeld zeker!
Enige tijd geleden ontvingen wij een brief van de heer J. Bakker
te Oegstgeest. Hij vertelde daarin dat hij vroeger bij de marine
was geweest en in die tijd (1960) onder andere een wereldreis van
ongeveer zeven maanden gemaakt heeft aan boord van Hr. Ms.
„Karei Doorman". Tussen zijn bagage was een blikje Heineken
bier terechtgekomen, dat die reis meemaakte. Verscheidene malen
kwam het daarbij in bijzonder warme streken, onder andere in
Nieuw Guinea.
Eind 1960 was de heer Bakker weer thuis en het blikje belandde
samen met enkele andere zaken in de schuur. Ruim AV2 jaar
stond het daar en maakte daar ook de barre winter van 1963 mee.
Vorig jaar mei is de heer Bakker verhuisd. Het blikje ging mee en
kwam weer in de schuur terecht.
Op een gegeven moment was de heer Bakker de schuur aan het
opruimen en vond daar ons blikje. Het was er niet mooier op ge
worden.
„Plotseling", zo schrijft de heert Bakker, „kwam de gedachte op
om 't eens van binnen te bekijken.
Ik pakte een blikopener, maakte er een gaatje in en het witte
schuim spoot er even uit. Hierna verwijderde ik het deksel en goot
het bier over in een glas.
Tot m'n grote verbazing zag ik dat het tinnetje van binnen vol
komen gaaf was gebleven!
Nog groter werd m'n verbazing toen ik een klein slokje bier nam!
Wat bleek? Na ruim zes jaar was dit bier nog goed!!"
Commentaar: Dat het blikje zelf na zes jaar van binnen nog vol
komen gaaf was, is niet zo'n grote bijzonderheid. Dat de inhoud
na zo'n lange tijd nog goed drinkbaar was, mag wel even als een
opmerkelijk feit vermeld worden.
Het is te begrijpen, dat de heer Bakker daarover enthousiast was,
maar wij van Heineken hebben toch liever dat ons bier (ook in
blik) „vers van de bron" geconsumeerd wordt.
