VAN ONZE
VERENIGINGEN
NOG EVEN...
EEN „MOLENTOCHTJE" LOPEN...
Natuurlijk voert een molentocht door
de Alblasserwaard. Waar ter wereld
zouden wij zoveel molens bijeen kun
nen vinden? En waar in Holland zo
veel buitenlanders met dure foto- en
filmtoestellen? Waar is zoveel wind
en waar zijn zoveel wolken? Molens
zijn en blijven een attractie. Statig
zwaaien zij hun reuze armen door de
polderlucht. En zij malen water,
graan of specerijen met een fel kreu
nen van hun gezeilde wieken. Zij zijn
een van de bezienswaardigheden van
ons land. Zij horen bij Holland als
kaas, klompen en Volendammer kle
ding
Zaterdag, 3 september 1966. De kan
tine van een grote scheepswerf in
Alblasserdam gonst van het gerucht
van kinderstemmen. Dartele kinder
voeten flitsen over onze schoenen.
De kinderen spelen, zoals bij zulke
tochten gebruikelijk, krijgertje tussen
de groten. En door de luidsprekers
komen flarden van tophits.
Achter het kleine tamboerkorps gin
gen wij tenslotte door het dorp en
daarna konden wij onze benen strek
ken in onze eigen pas.
't Was droog, dat wel en de zon
scheen ook. Maar er was een ferme
wind, die het droge hooi voor onze
voeten joeg, zodat wij er op de
smalle dijken steeds over struikelden.
Op de kaartjes stond: 20 km. Maar
reeds bij onze eerste rust in Nieuw
Lekkerland wisten wij het al: er ko
men minstens 5 kilometers bij.
Er zijn op de eindeloos schijnende
polderwegen wel kwinkslagen geval
len. Suggesties als zouden wij in de
rietvelden rond Kampen lopen en
spoedig de torens van deze beroemde
stad zien hielden de stemming erin.
Onze nieuwe leden kwamen er zo
doende wel in
Riet schijnt een artikel te zijn, dat
niet veel aftrek meer vindt. Er is daar
ontstellend veel van. Maar ook vette
weidekoeien. Die keken ons met lod
derige blikken aan. Mechanische mel-
kerijen doen wat vroeger mensenhan
den deden. En tractors hebben ook in
deze polders de plaats van paarden
ingenomen. Ook waren er een paar
oude boerderijen, geheel verlaten en
vervallen.
Bij onze terugkomst in Alblasserdam
bleek het bestuur van D.E.S., dat de
tocht had uitgeschreven, teleurgesteld,
dat zij zoveel langer was uitgevallen.
Maar meten schijnt een kwestie van
accuratesse te zijn.
Wij wisten het al!
Volgend maal meten wij de Molen
tocht eerst zelf na!
vdBg.
LEDENVERGADERING
Op een paar leden na, die door werk
in het bedrijf waren verhinderd, was
iedereen op woensdag 7 september
aanwezig. De bestuursverkiezing ver
liep vlot. Met algemene stemmen zijn
gekozen: W. H. van den Berg, voor
zitter; mej. J. H. Roldaan, secreta
resse; C. Timmers, penningmeester.
Er werd door de leden geen behoefte
gevoeld het bestuur uit te breiden. Er
werden enige zeer goede suggesties ge
daan omtrent volgende marsen en de
Vierdaagse volgend jaar.
Voor de vergadering van de Wandel
kring op 23 september kwamen geen
nieuwe voorstellen binnen.
Nadat het officiële gedeelte was afge
wikkeld vertoonde mej. Wolkenfeit
haar schitterende kleurendia's, die zij
tijdens de 50ste Vierdaagse heeft ge
maakt, waarbij zij tevens op de band
opgenomen marsliederen ten gehore
bracht.
Onder genoeglijke kout bleef men
daarna nog enige tijd bijeen.
vdBg.
STRANDWANDELING
Onze traditionele strandwandeling,
als afsluiting van het seizoen, die eind
oktober a.s. zal worden gehouden, is
een heel goede gelegenheid eens met
de wandelsport kennis te maken. Een
paar uur lang in de heerlijke, zuivere
lucht is al een belevenis op zich. En
op zo'n strandwandeling wordt, als
uitzondering, niet in marstempo ge
lopen. Er is op zo'n winters aan
doend strand zoveel te zien. Mensen
zijn er dan bijna niet meer, maar die
zien wij in de steden voldoende.
En de beweging, het lopen zelf, is zo
gezond voor het gehele lichaam. Te
veel zitten wij, na afloop van onze
dagtaak, in een gemakkelijke stoel,
een auto, op de brommer of op de
fiets. Het is een bewezen feit, dat het
voor het lichaam bijzonder slecht is,
te weinig beweging te hebben.
Eigenlijk behoeven wij de voordelen
van het wandelen niet nog eens uit de
doeken te doen. Velen hebben dat
voor ons reeds gedaan.
Stelt u er prijs op eens mee te lopen,
het eens te proberen, wel, deze strand
wandeling is de aangewezen weg.
Mogen wij ook u eens begroeten?
vdBg.
Nog even en het is te laat. Nog
even en u kunt uw foto's niet
meer mee laten dingen naar
een prijs, want de sluitings
datum van de fotowedstrijd
„Vakantie 1966" is vastgesteld
op 15 oktober.
Weet u 't nog?
Per deelnemer mogen maxi
maal 3 foto's (zwart/wit) inge
zonden worden.
Achter op uw foto's mag uit
sluitend het motto vermeld
worden, samen met de letter A
FOTOWEDSTRIJD
(voor leden van fotoclubs) of
de letter B (voor degenen, die
geen lid zijn van een fotoclub).
Op de foto's mag géén naam
vermeld worden. Op een apart
vel geeft u dan naam en adres
op, alsook het motto waaron
der u inzendt.
Linksboven op de envelop ver
meldt u „Fotowedstrijd 1966".
Haast u!
Nog even en het is 15 oktober!
12
