GOUDEN VIERDAAGSE
Succesvolle deelname
van
Heineken wandelgroep
aan
Al zit ik boven op een mijn, dan
zullen m'n laatste woorden zijn: O,
Heineken bier, o, Heineken bier.
Dit lied in vele variaties begeleidde
de gecombineerde Rotterdam-Den
Bosch wandelgroep* van Heineken,
die vier dagen lang door en om Nij
megen trok, op haar 40 km dagpar-
cours. Vier dagen met overal jui
chende mensen, zelfs in de kleinste
dorpjes en op de meest afgelegen
plaatsen, overal herkenning, ook ge
roep van de terrasjes, die wij passeer
den en die natuurlijk vol kijkers za
ten. Want de „Vierdaagse" is een
evenement. En ook vier dagen lang
langs de route onze dorstverwekkende
reclameplaat, die de afdeling reclame
aanduidt met „affiche badstoel".
Maar eerst 's avonds mochten wij die
dorst lessen met het meest getapte
bier, dat in grote hoeveelheden in
Nijmegen en omgeving moet zijn ge
schonken.
De zon was ditmaal onze bondge
noot, de temperatuur heerlijk om te
wandelen. De natuur was op haar
mooist. De bekende route zag er in
de zon heel anders uit dan vorig jaar
De mannen-van-de-lange-afstand: Heller (I.) en
Schriemer (Den Bosch), voor wie vier maal
55 km niet te veel was.
De complete groep van Heineken Rotterdam/
Den Bosch, die op de 40 km uitkwam, met in
haar midden mejuffrouw Veenendaal (middelste
rij, achteraan) die elke dag 30 km liep. Geheel
rechts marsleider Zwakenberg.
(Foto Stijl" - Vorden)
Welgemoed en in lange pas ging de groep de eerste dag van start.
in de druilerige regen. Het ging langs
glooiende korenvelden, door bossen,
langs weiden en mooie boerderijen,
over dijken en langs rivieren. En er
was slechts één stuk (van ongeveer
twee kilometer) over een grindweg.
Dat „slechts" was maar goed ook,
want de voeten, ook als ze geen bla
ren hebben, zijn toch wel pijnlijk.
Denk niet te licht over vier dagen
van 40 km. Het vereist, wil men ten
volle kunnen genieten van de natuur
(en die is groots) en van de mensen
langs de kant (mensen kijken is een
heel amusante bezigheid, wist u dat?)
een heel goede training. Wie goed is
getraind, en onze Rotterdamse groep
was dat, ondervindt niet de ellende
van geheel bepleisterde voeten en om
zwachtelde knieën. Bij elke pauze
voetbehandeling is niet zo leuk.
Weer eens bleek de waarde van een
fiks en fris wandellied. Door de bui
tenlandse militairen werden bij het
passeren steeds cheers „aangeheven",
die door ons, vanzelfsprekend, wer
den beantwoord. Als wij het nog niet
wisten: ons bier blijkt een wereld
vermaardheid te hebben.
Om zes uur in de morgen werd ge
start. Dat betekende, dat wij om vijf
uur uit de veren moesten en om half
zes aan het ontbijt zaten. Tegen de
tijd, dat wij normaal op kantoor met
ons werk beginnen, hadden wij er
dan al twee en half uur wandelen op
zitten. Maar om negen uur/half tien
was er dan een rust. Wij werden in
dekens gerold en door de verzorgings-
dienst van de Bossche Vierdaagse en
onze Bossche collega, de heer Derde,
Enkele van onze kranige wandelaars onderweg;
geheel rechts de schrijver van het verhaal,
voorzitter Van den Berg van de Rotterdamse
wandelclub.
24
