Foto geheel rechts:
Schipper Poelman, staande
achter de heer Sikking, houdt
een oogje in het zeil.
Foto rechts:
Actie en aandacht.
Hengelaar
Van de Luur
haalt een beste
bot binnen.
uit. Per jaar werd toen zo'n slordige dertig miljoen
kilo oesters geëxporteerdDe toenemende verzoe
ting van het water heeft een eind gemaakt aan de oester-
kweek en schipper Poelman en zijn collega's Cornelisse
van de Ye 165 en Minnaard van de Ye 25 moesten
met de overige kwekers, uitzien naar andere middelen
van bestaan. Gezien zijn leeftijd had het voor schipper
Poelman geen zin óm te schakelen naar een ander
beroep. Hij vaart nu nog wel uit met zijn dertig jaar
oude boot, niet meer om zelf zijn vangst binnen te
halen, maar om anderen vanaf zijn scheepje te laten
vissen
Als rond het middaguur het water op zijn laagst is,
wordt er niet veel meer gevangen. Toch blijven de
hengelaars op hun post. Ze eten een paar boterhammen,
drinken er een Rondje Heineken bij en wachten op
de volgende vangst.
Regen
Wanneer het water wast, wordt ook het weer slechter.
De lucht betrekt, het wordt kouder en de een na de
ander trekt zijn trui of jas weer aan. Even later kondigt
een harde donderslag de nadering van de regen aan.
Het opkomende water heeft intussen de boten een
halve slag aan hun anker doen omzwaaien. Weldra
komt de regen aanruisen. De echte sportvissers hebben
zich al in oliegoed of plastic gehuld en hier en daar
wordt een paraplu zichtbaar. De wind wakkert aan en
op het water worden witte kuifjes zichtbaar. Maar
wat er ook gebeurt, men vist onverstoorbaar verder.
Op den duur echter gaat de aardigheid eraf en om half
vier wordt besloten de terugtocht te aanvaarden. De
schipper gaat naar beneden om de kar op gang te
brengen. Als daarna niet zonder enige moeite het anker
gelicht is, varen we tegen de harde wind in terug naar
Yerseke. De beide andere boten volgen op enige af
stand. De terugreis wordt benut om de vangst in plastic
zakken over te brengen en het visgerei in te pakken.
De moeite waard
Alles bij elkaar (ook op de andere boten, zo blijkt
later) is men best tevreden over de buit, die in totaal
uit ruim duizend vissen bestaat, die met elkaar een
gewicht van zo'n honderd kilo vertegenwoordigen. Nog
lang geen topvangstmaar niettemin de moeite
waard.
Tegen half vijf meren we af in de haven. In een café,
niet ver van de haven, pakken we er nog een op de
goede afloop. Dan gaat het huiswaarts na een dag zon
en zee, wolken en wind, een belevenis en tegelijk een
zeldzame ontspanning met vis vangen bij de vleet.
De deelnemers aan deze tocht waren: A.
Trum, J. Trum, C. Vogel, H. Sikking, W.
Stippert, J. Fleuren, W. v. d. Luur, W. Wisse,
J. Leeuwis, H. v. d. Laar, B. Doomernik,
A. H. Boom, A. van Gogh, P. Baks, P. Pagie,
J. Kappen, P. Kappen, J. Bolsius, T. Schepens,
H. Hausmans, H. Kurvers, F. Kwaks, T.
Kwaks, B. Huiskens, R. van Vugt, G. Trum,
F. Bertrums, J. van Eten, W. Hausmans en
A. Hausmans.
Tevreden huiswaarts met plastic zakken vol vis.