Foto geheel rechts: Schipper Poelman, staande achter de heer Sikking, houdt een oogje in het zeil. Foto rechts: Actie en aandacht. Hengelaar Van de Luur haalt een beste bot binnen. uit. Per jaar werd toen zo'n slordige dertig miljoen kilo oesters geëxporteerdDe toenemende verzoe ting van het water heeft een eind gemaakt aan de oester- kweek en schipper Poelman en zijn collega's Cornelisse van de Ye 165 en Minnaard van de Ye 25 moesten met de overige kwekers, uitzien naar andere middelen van bestaan. Gezien zijn leeftijd had het voor schipper Poelman geen zin óm te schakelen naar een ander beroep. Hij vaart nu nog wel uit met zijn dertig jaar oude boot, niet meer om zelf zijn vangst binnen te halen, maar om anderen vanaf zijn scheepje te laten vissen Als rond het middaguur het water op zijn laagst is, wordt er niet veel meer gevangen. Toch blijven de hengelaars op hun post. Ze eten een paar boterhammen, drinken er een Rondje Heineken bij en wachten op de volgende vangst. Regen Wanneer het water wast, wordt ook het weer slechter. De lucht betrekt, het wordt kouder en de een na de ander trekt zijn trui of jas weer aan. Even later kondigt een harde donderslag de nadering van de regen aan. Het opkomende water heeft intussen de boten een halve slag aan hun anker doen omzwaaien. Weldra komt de regen aanruisen. De echte sportvissers hebben zich al in oliegoed of plastic gehuld en hier en daar wordt een paraplu zichtbaar. De wind wakkert aan en op het water worden witte kuifjes zichtbaar. Maar wat er ook gebeurt, men vist onverstoorbaar verder. Op den duur echter gaat de aardigheid eraf en om half vier wordt besloten de terugtocht te aanvaarden. De schipper gaat naar beneden om de kar op gang te brengen. Als daarna niet zonder enige moeite het anker gelicht is, varen we tegen de harde wind in terug naar Yerseke. De beide andere boten volgen op enige af stand. De terugreis wordt benut om de vangst in plastic zakken over te brengen en het visgerei in te pakken. De moeite waard Alles bij elkaar (ook op de andere boten, zo blijkt later) is men best tevreden over de buit, die in totaal uit ruim duizend vissen bestaat, die met elkaar een gewicht van zo'n honderd kilo vertegenwoordigen. Nog lang geen topvangstmaar niettemin de moeite waard. Tegen half vijf meren we af in de haven. In een café, niet ver van de haven, pakken we er nog een op de goede afloop. Dan gaat het huiswaarts na een dag zon en zee, wolken en wind, een belevenis en tegelijk een zeldzame ontspanning met vis vangen bij de vleet. De deelnemers aan deze tocht waren: A. Trum, J. Trum, C. Vogel, H. Sikking, W. Stippert, J. Fleuren, W. v. d. Luur, W. Wisse, J. Leeuwis, H. v. d. Laar, B. Doomernik, A. H. Boom, A. van Gogh, P. Baks, P. Pagie, J. Kappen, P. Kappen, J. Bolsius, T. Schepens, H. Hausmans, H. Kurvers, F. Kwaks, T. Kwaks, B. Huiskens, R. van Vugt, G. Trum, F. Bertrums, J. van Eten, W. Hausmans en A. Hausmans. Tevreden huiswaarts met plastic zakken vol vis.

Jaarverslagen en Personeelsbladen Heineken

Vers van 't Vat | 1966 | | pagina 35