een lichtdoorlaatbaar origineel Het werken met carbon is nooit pret tig. Er komen meestal vuile handen van, het moet vaak worden ingelegd en uitgehaald, bij correcties moet het worden afgedekt. De laatste door slagen zijn dikwijls slecht leesbaar. Dit heeft er toe geleid dat men is gaan zoeken naar mogelijkheden om te vermenigvuldigen zonder dit car bon, of althans met heel weinig car bon, en zonder het bezwaar van slechte kwaliteit van de laatste ko pieën. Enkele van deze mogelijkheden vin den we in de loop van dit verhaal vermeld. Het houdt echter niet in dat de „carbonkopieën" nu maar ver geten moeten worden. Wel kan in het algemeen worden gesteld, dat bij meer dan vier doorslagen beter een ander hulpmiddel kan worden aangewend. In de meeste gevallen zal dit licht drukken zijn. Er zijn enkele methoden om meer ko pieën te maken zonder carbon. Een ervan willen we hier noemen, name lijk het zogenaamde N.C.R.-papier, dat wordt toegepast in formulieren sets of in de mechanische administra tie. Dit papier is voorzien van een chemische laag, die, onder druk, op het er onder liggende vel, dat even eens is bewerkt met een bepaalde couche, een kleurstof (blauw) vormt. Het papier is vrij duur. Besparings mogelijkheden liggen evenwel in het feit dat niet met carbon behoeft te worden gemanipuleerd. Lichtdrukken (Océ) Deze methode is de laatste jaren vooral voor kantoor bijzonder popu lair. Op tekenkamers was het gebruik al veel eerder bekend. Grote tekenin gen op calquepapier transparant tekenpapier) laten zich tegen betrek kelijk geringe kosten (vergeleken met andere methoden) overnemen. Bij lichtdrukken dienen wij uit te gaan van een lichtdoorlaatbaar ori gineel, met een goed contrasterend beeld (tekst, tekening). Hiermee is direct de beperking van het licht drukken genoemd. Tweezijdig be drukte of beschreven originelen kun nen niet direct worden gelichtdrukt. (In dat geval kunnen we gebruik maken van een „tussenopname" van de twee zijden apart, bijvoorbeeld door middel van een „stripfilm", waarbij niet wordt doorgelicht maar in reflex wordt belicht. Het resultaat is dan een transparant, dat normaal kan worden gelichtdrukt. Elke „film", bijvoorbeeld formaat briefpa pier A4 kost ongeveer veertig cent! Het materiaal bederft vrij snel, zodat er niet al te veel voorraad van kan worden aangehouden.) Het eigenlijke fotopapier (waarop het beeld dus overkomt) wordt „diazo papier" genoemd, naar de diazo-ver binding (lichtgele laag) die er op is aangebracht. Als een vel diazo-papier met een vel transparantpapier wordt belicht in de machine, valt het licht (hogedruk- kwiklamp of fluorescentiebuizen) door het transparante papier op het diazo papier. De gevoelige diazo-laag op het papier wordt door het licht ont bonden, behalve op de plaatsen waar het beeld staat; daar wordt het licht (door het beeld dus) geabsorbeerd zo dat het de lichtgevoelige laag niet be reikt. Hoe beter contrast de tekst geeft, des te beter wordt het licht geabsorbeerd en des te sneller kan er worden gewerkt. Na belichting wordt het vel diazo-papier „ontwikkeld" in een vloeistof. (Bij een ander fabrikaat gebeurt dit door middel van ammo- niakdamp; de ontwikkelstof zit dan al in het diazo-papier.) Op de plaat sen waar het beeld staat is een dun laagje diazo-materiaal achtergeble ven. De vloeistof activeert het beeld tot een blijvend, zwart of bruin, po sitief beeld: ons „lichtdrukje". Zo'n afdruk op A4-formaat kost aan materiaal ongeveer ruim drie cent. Het kan, mits in een archief bewaard, tientallen jaren mee. Bij het ontwer pen van formulieren, ook briefpapier, wordt vaak al rekening gehouden met de mogelijkheid om later gemak kelijk een afdrukje te kunnen maken. Het papier is dan van een speciale lichtdoorlaatbare kwaliteit, heeft Mej. A. M. Grim bedient hier de OCÉ 161 combine lichtdrukmachine, die te Amsterdam staat opgesteld. Deze machine heeft een auto matische repeteerinrichting voor het maken van meerdere kopieën van een origineel. Op het bedrijfsbureau te Amsterdam is sinds kort een OCÉ 105 combine opgesteld. Voor mej. E. N. Hunter heeft dit kleine, handige toe stel geen geheimen meer. 10

Jaarverslagen en Personeelsbladen Heineken

Vers van 't Vat | 1966 | | pagina 12