-HazteUjk. Ïïank
Het feest in het Kurhaus was ongetwijfeld het hoogte
punt van de feestviering naar aanleiding van mijn
afscheid van de maatschappij. De aanwezigheid, met
inachtneming van aantal dienstjaren, van onze mede
werkers in Amsterdam, 's-Hertogenbosch en Rotterdam,
de perfecte organisatie, het bijzonder mooie programma
en bovenal de prima stemming, zorgden voor een
afscheidsfinale waarop ik nauwelijks had durven hopen.
Voor mij en voor mijn vrouw en kinderen culmineerde
dat alles in het laatste refrein van de onvergetelijke
Vera Lynn en in het ,,Lang zal hij leven" toen wij de
zaal verlieten.
r V
éWl
"From the time you say goodbye
From the time you say cheerio".
Maar er is meer om dankbaar voor te zijn. Ik denk aan
het samenzijn met de gepensioneerden in Amsterdam
en in Rotterdam; ik denk aan de laatste vergadering
van het bestuur van Heineken's Pensioenstichting en
aan de bijeenkomst van de gezamenlijke ondernemings
raden der drie vestigingen. De afscheidsreceptie in
.Atlanta", eveneens perfect georganiseerd, was meen
ik een groot succes, hoewel voor het subject meer
inspannend en minder amusant dan voor velen der
talrijke aanwezigen.
Voorts denk ik met genoegen terug aan enkele intieme
feestjes en aan mijn afscheidsbezoeken aan relaties bui
ten de grote steden.
Nu ik wat tot rust ben gekomen en afstand heb kunnen
nemen van de gebeurtenissen gedurende de laatste
weken van mijn actieve dienst bij Heineken, rest mij
een gevoel van grote erkentelijkheid jegens mijn oud
collega's, die de feestviering hebben mogelijk gemaakt,
aan het uitvoerend comité, dat op onnavolgbare wijze
voor de organisatie heeft gezorgd en jegens al die
genen, die mondeling of schriftelijk, vaak in tastbare
vorm, uitdrukking hebben willen geven aan hun gevoe
lens van sympathie en waardering. In het bijzonder
vormden de woorden in het Kurhaus gesproken door
de heren Wittert, Vestergaard en Kort met aanbieding
door laatstgenoemde van het prachtige bloemenstilleven
van Gérard van Spaendonck als geschenk van het ge
hele personeel, ook in dit opzicht een hoogtepunt.
Er is een tijd van komen, er is een tijd van gaan. Voor
mij kon dit heengaan niet al te zwaar zijn. Ik behoud
een schat van herinneringen aan die vele jaren, welke
ik voor Heineken heb mogen werken. De maatschappij
bloeit en de vooruitzichten zijn gunstig. Ik hoop nog
lang van verdere groei en voorspoed getuige te mogen
zijn, de eerste tijd van nabij, later als de tijd mij
gegeven wordt op wat verdere afstand. Maar die
belangstelling voor de H.B.M., die een enorme plaats
in mijn leven is gaan innemen, kan niet verflauwen.
Want, éénmaal Heineken, altijd Heineken!
FEITH
2
