Foto- en Filmclub
Overpeinzingen van een jurylid
Twee maal in de maand neemt de jury
plaats achter de jurytafel om de in
geleverde foto's en dia's te beoordelen.
We kunnen u verzekeren dat dit geen
eenvoudige taak is! Ieder jurylid pro
beert naar beste weten zijn oordeel
over het ingeleverde werk te geven.
Vanzelfsprekend kan een lid van de
jury niet volkomen objectief zijn, een
persoonlijke visie speelt altijd een
belangrijke rol; afgezien van de tech
nische kwaliteiten van het ingelever
de werk: men vindt iets mooi of niet
mooi. Belangrijk is echter bij de kri
tische nabeschouwing de juiste toon
te vinden. Beginners, die pas met de
competitie meedoen en werk inleve
ren, waarop veel valt aan te merken,
mogen door het oordeel van de jury
bezwaar het werk van gevorderden
te kritiseren. Dit bezwaar is overi
gens zeer misplaatst, de jury is op
democratische wijze uit en door de
leden gekozen, dus de heren die zit
ting in de jury hebben, hebben het
volste vertrouwen van de leden!
Om het moeilijke en vaak ondank
bare werk van de jury te illustreren,
diene het volgende voorbeeld:
Een foto wordt op de bok geplaatst.
Na enige bedenktijd, drukt de jury
zijn waardering in een cijfer uit en
krijgt daarna de gelegenheid tot het
geven van commentaar.
Jurylid A krijgt de eerste spreek
beurt. Hij is daar niet verguld mee,
hij vindt de foto niet zo best, maar
zoekt naar de juiste toon om dit onder
woorden te brengen. Hij zegt: „Ik
vind dit een mooi onderwerp, maar ik
heb niet alle waardering voor de ma
nier waarop dit onderwerp is be
naderd. Was het niet beter geweest
Foto-van-de-maand, januari, M. van Willigen (beginners)
niet worden afgeschrikt, integendeel
de kritiek moet altijd opbouwend
zijn, zodat de beginners aangespoord
worden beter werk in te leveren.
Bij de beoordeling van de foto's van
de gevorderden geldt: Spaar de roede
niet! Hoewel, bij de jurering van deze
foto's doen zich andere problemen
voor. Het aantal gevorderden in onze
club is, jammer genoeg, belangrijk
kleiner dan het aantal beginners. Het
is dus niet te voorkomen dat in de
jury beginners, overigens zeer com
petent tot oordelen, zitting hebben.
Juist deze juryleden zien het als een
als de maker een paar stappen naar
links was gegaan, dus het onderwerp
vanuit een ander standpunt had be
naderd, dan waren de storende ele
menten, nu in de foto aanwezig, er
niet opgekomen."
Hij zegt nog iets over de donkere-
kamertechniek en nu is een ander
jurylid aan de beurt, dat eenzelfde of
een andere mening is toegedaan. Na
dat alle leden van de jury hun zegje
hebben gezegd, wil de maker van de
foto ook nog wel eens wat vertellen.
De maker zegt: (Is er in zijn stem
geluid een vleugje sarcasme te ont
dekken?): „Ik ben het helemaal niet
eens met die juryleden, die zeggen
dat ik iets naar links moest gaan,
want als ik dat gedaan had, was de
Stichting Heineken's Pensioenfonds
een weduwe rijker geweest, want di
rect links naast mij was een afgrond
van 500 meter!" Die zit!! Hilariteit
in de zaal, verslagenheid bij een deel
van de jury.
Nadat enkele foto's zijn beoordeeld,
komt er weer een foto op de bok,
kennelijk van dezelfde maker die nog
net niet in het ravijn is geduveld.
Jurylid A krijgt (speling van het
noodlot?) weer de eerste spreekbeurt.
Hij voelt zich wederom niet op zijn
gemak. Met het angstzweet in de han
den legt hij zijn woorden op een
goudschaaltje en zegt: „Ik heb voor
deze foto veel waardering, heel goed
van gradatie en prachtig geglansd".
Hij haalt diep adem en vervolgt:
„Toch wil ik nog iets opmerken, was
het niet mogelijk geweest om een iets
ander standpunt in te nemen?"
Hij ziet aan het Hollandse landschap,
dat er geen ravijnen aanwezig kunnen
zijn en zegt met iets meer bravour:
„Ook heb ik bezwaar tegen de af
snijding, die linker boom staat hele
maal ingeklemd tegen de rand".
Jurylid A haalt weer normaal adem
en laat de rest van de jury aan het
woord.
Wederom wil de maker repliceren.
Het vleugje sarcasme is nu uit zijn
stem verdwenen en heeft plaats ge
maakt voor een vleug nijd. „Inder
daad waren er geen ravijnen aan
wezig, maar rechts en links van mij
groeiden brandnetels, en ik stond tot
mijn enkels in de modder. Tot over
maat van ramp viel mijn zonnekap
in de blubber, werd ik opgevreten
door de muggen, maakte mijn vrouw
ruzie omdat ik al een half uur bezig
was met één foto, ook zij werd door
de muggen gebeten en mijn goede pak
kon naar de stomerij. Aan die in
gesloten boom kon ik niets doen, want
er vlak naast stond een lantaarnpaal
en die wilde ik er niet op hebben!"
Jurylid A snakt naar adem, zijn hart
roffelt onregelmatig en hij vervloekt
het moment waarop hij in de jury
zitting heeft genomen.
Beste lezers, zoals u wellicht begrijpt,
is bovenstaand verhaal verzonnen en
derhalve onjuist. Mocht u er aan
stoot aan nemen, elke gelijkenis met
een u bekend persoon is geheel toe
vallig.
De beste foto van de maand was
van M. van Willigen, groep begin
ners. Dit was de eerste foto, die Van
Willigen ter jurering aanbood. Een
voorbeeld dat navolging verdient!
41
