W. K. POST |1|
H.VIS
De eerste jubilaris in 1966 was de heer W. K.
Post te Amsterdam, die op 6 januari jl. zijn
40-jarig dienstverband herdacht.
Van de afdeling was de heer Wierda de eer te beurt
gevallen om de jubilaris het personeelscadeau te over
handigen. Hij deed dit in de plaats van de voorman
de heer De Jong, die niet bij stem was. Spreker dankte
de jubilaris voor de prettige samenwerking en bood
daarna mevrouw Post bloemen aan en de heer Post
een enveloppe met inhoud.
Nadat de heer P. Vos (gepensioneerde) nog enige
woorden had gezegd als buurman, was het laatste
woord aan de heer Post zelf. Hij roemde de uitstekende
stemming in de afdeling en dankte voor de belang
stelling en de cadeaus.
L. H.
40-jarig jubileum
In een goed bezet Koelschip te Amsterdam werd op
donderdag 6 januari jl. de receptie gehouden ter ge
legenheid van het 40-jarig dienstjubileum van de heer
W. K. Post. Het meest opmerkelijke op deze receptie
was, dat velen van mening waren dat het hier een
25-jarig jubileum betrof. De persoon van de jubilaris
gaf hier ook wel aanleiding toe, want de schattingen
van zijn leeftijd bleven over het algemeen 10 tot 15 jaar
onder zijn werkelijke leeftijd van 62 jaar. In het
betoog van de sprekers werd de sport nogal eens aan
geroerd, zodat misschien daaraan zijn vitaliteit is te
danken.
De eerste spreker was de heer Siemens, die dit mede
namens de heer Goos deed. Hij liet de afgelopen veertig
jaar de revue passeren vanaf het binnenkomen van de
heer Post in een matrozenpak, tot aan zijn functie
van tegenwoordig als le wortkoeler. Via de legkelder,
boenplaats en gistkelder had de jubilaris de wortkoeling
bereikt op een tijdstip dat hij, op de plaats waar hij
nu met zijn familie zijn jubileum vierde, nog druk de
koelbakken boende. De grote ambitie van de jubilaris
was en is het schaatsenrijden en spreker meende zelfs dat
hij eens in de kernploeg is opgenomen geweest. Met
dank voor de veertig jaar trouwe dienst wenste de heer
Siemens de jubilaris nog alle goeds toe voor de res
terende drie jaar tot zijn pensioen.
De directe chef van de jubilaris, de heer Hollander,
die hierna het woord voerde, haalde nog even her
inneringen op uit de tijd dat de jubilaris met twee
collega's per dag nog veertig „botticks wichsen" moest.
Voorts kon hij bevestigen dat de jubilaris in de kern
ploeg opgenomen was geweest en bovendien had gevoet
bald in het Heineken-elftal „de Starboys", dat toenter
tijd nog in de le klasse speelde. Als keeper had de
jubilaris de gewoonte om bij een aanval van de tegen
partij heel hard de spelers toe te roepen om te schieten,
en het liefst keihard. Hierdoor schoot men dan vaak
naast het doel, maar als het toevallig eens een goed ge
richt schot was, dan was het meestal wel een doelpunt.
De heer Hollander feliciteerde de jubilaris mede namens
de heer A. Schutter die niet aanwezig kon zijn.
De eerste zilveren jubilaris van dit jaar was de heer H. Vis, eveneens
te Amsterdam, die op 14 januari jl. een kwart eeuw in dienst van
Heineken was.
25-jarig jubileum
Amsterdam. Op 14 januari waren we in 1966 al weer
voor de tweede keer in het Koelschip bijeen ter viering
van een jubileum, zij het voor de eerste keer ter her
denking van het feit dat een collega 25 dienstjaren
achter zijn naam had geschreven. Die viering was ter
ere van de heer H. Vis, die op 14 januari 1941, toen
nog ongehuwd maar dat zou in november van dat
jaar veranderen bij Heineken in dienst trad.
Uit de toespraak van de heer Goos bleek dat Vis
praktisch op alle afdelingen had gewerkt: ijsmachine,
36
