„TRIG LAV-tocht"
De heer H. W. Greebe van Heineken Internationaal maakte in
augustus jl. een bergtocht in Joegoslavië. Zoals hij in het hierna
volgende verhaal beschrijft, werd deze tocht een onvergetelijke
belevenis.
Red.
•s
C
CU
J5
■t-J
c
O
_aj
"o
5>-
~D
c
co
C
<u
<u
_o
GO
CU
O
O
O -Q
00 i-
-2
oo
CU c
~o o
,c cu
CU o
c
•V
cu
cu
~D
t <u
CU
-2 cu
-Q "O
F
cu
~r
gj cr
O
-
TNGEKLEMD tussen de machtige bergketenen van de Julische Alpen
A ligt het vriendelijke en bekoorlijke Bohinjska Jezero. Een klein, onop
vallend bergdorpje in de meest noordelijk gelegen republiek van Joegoslavië,
Slovenië. Van hieruit ondernam ik vele van mijn bergtochten, waarvan de
beklimming van Joegoslavië's hoogste berg, de 'Triglav', ongetwijfeld het
eenzame hoogtepunt vormde. Maar alvorens hier verslag van uit te brengen,
laat ik u eerst graag kennismaken met het „Zwitserland van Joegoslavië",
het onvolprezen Slovenië.
Inderdaad het onvolprezen Slovenië! Want als men als Westers toerist de
Oostenrijkse grens bij Villach passeert, raakt men direct in de ban van de
imponerende, kale bergwanden van de 'Karawanken', welk gebergte in het
uiterste noordwesten van Slovenië overgaat in de Julische Alpen, waarvan
de 'Triglav' met haar 2863 meter de hoogste top vormt. De schoonheid
van dit Alpengebied doet zeker niet onder voor die van Oostenrijk of
Zwitserland. Met zijn anderhalf miljoen zielen, zijn eigen cultuur en zijn
eigen onafhankelijkheid neemt de deelstaat Slovenië een heel aparte plaats
in in het Joegoslavië van vandaag. Nog nauwelijks aangetast door het
jachtige, Westerse levenspatroon vormt het een weldadig aandoende oase
van rust en stilte, waarin men zich wonderwel blijkt thuis te voelen. Tevens
zal men dan bemerken, dat de nuchtere, pessimistische, maar tegelijkertijd
levenslustige Sloveniër de tijd neemt u te woord te staan, u recht in de
ogen te kijken en u te helpen, waar dat in zijn macht ligt. En dat doet
overrompelend aan! Vanuit een diep religieuze (meest Rooms-Katholieke)
overtuiging benadert de Sloveniër zijn dagelijkse problemen, welke niet
gering in aantal zijn. Hoewel de werkelijke armoede hier gelukkig niet
meer bestaat, is iedere luxe hun verder vreemd. Toch klaagt en mort de
Sloveniër niet; integendeel, hard werkend bouwt hij aan een welvarender
en betere toekomst. En dat zal hem ongetwijfeld lukken! Ljubljana, de
140.000 inwoners tellende hoofdstad van Slovenië en de op twee na grootste
plaats van Joegoslavië, heeft vooral grote betekenis als universiteitsstad.
De studenten ontvangen zeer vergaande faciliteiten, vooral wat betreft
huisvesting en voeding. Verder treft men in deze stad nog oude Romeinse
bouwwerken en monumenten aan. Beperkte industrie wordt er nog uitge
oefend in de plaatsjes Celje, Jesenice (steenkool) en Maribor. Bekende
wintersportcentra vindt men onder andere op de hoogvlakten van Poklujka.
Tot zover deze korte en onvolledige schets van Slovenië, waar ik in augustus
van dit jaar voor de tweede keer mijn bergvakantie doorbracht.
'Triglav'-tocht
De naam 'Triglav' betekent: de driekoppige. De berg
bestaat dan ook uit drie steile toppen. Deze toppen
vertegenwoordigen de god van de aarde, het water en
de lucht. Deze toppen werden en worden nog altijd
beschouwd als het symbool der goden, reden waarom
men de Sloveniër steeds vol ontzag over deze berg
hoort spreken. De zeven meren, die men tijdens de
klim naar de top op een hoogte van 1000 tot 2500
meter tegenkomt, worden onder andere gevoed door de
smeltende sneeuwmassa's, die een groot deel van het
jaar de toppen bedekken. Een beklimming van de
'Triglav' (en van alle andere bergen overigens) zonder
gids is riskant en levensgevaarlijk.
Dinsdag augustus 1965
Bepakt en bezakt stonden wij (mijn Sloveense correspon
dentievriendin Mihela en ondergetekende) op de grote,
12
