Toestellen van dezelfde uitvoering als het eerste proefapparaat worden gebruikt in reddingboten
en opblaasbare rubber vlotten. De capaciteit van zo'n toestel bedraagt ongeveer 1 liter per uur.
Het hoe en waarom
Zoals vooral de Rotterdammers we
ten, die het ook „proefondervinde
lijk" hebben kunnen vaststellen, is
het leidingwater bij ongunstige om
standigheden zodanig, dat het voor
consumptie minder geschikt is. In dit
verband herinneren we nog even aan
de zoutwaterperiode van 24 tot en
met 28 januari 1963 in Rotterdam,
toen een ware run op het welwater
van onze brouwerij aldaar ontstond,
waarbij in vier dagen een kwart
miljoen liter goed water werd weg
geschonken. Sindsdien zijn de water-
halers blijven komen, tot op de dag
van vandaag.
Gelukkig is onze Rotterdamse brou
werij niet afhankelijk van het leiding
water. Zij beschikt over dertien wel
len, die voldoende water produceren
voor het gehele bedrijf.
Maar het water, dat uit deze
wellen komt, is vooral de laatste
jaren aan een langzaam toenemende
verzilting onderhevig. Weliswaar is
dit zoutgehalte op het ogenblik nog
niet zodanig, dat het de kwaliteit
van het bier kan beïnvloeden, maar
indien de toeneming van het zout
gehalte in dezelfde mate zou door
gaan, zou het over enkele jaren mis
schien niet meer mogelijk zijn bier
van de bekende kwaliteit te maken.
Deze ontwikkeling voorzien hebbend,
zijn onze deskundigen reeds jaren
geleden begonnen dit probleem te
bestuderen en mogelijkheden voor een
bruikbare en economisch verant
woorde oplossing te zoeken.
Een gelukkige omstandigheid was,
dat de Nederlandse Organisatie voor
Toegepast Natuurwetenschappelijk
Onderzoek (TNO) te Delft in de
oorlogsjaren en daarna een procédé
ontwikkeld had, dat voor ons veel
belovend leek. Dit procédé, de elek-
trodialyse, maakt gebruik van het
feit dat het zout in het water opge
lost is in de vorm van kleine, elek
trisch geladen deeltjes, evenveel posi
tieve als negatieve. Door nu twee
elektroden in het water te plaatsen
en hierdoor een gelijkstroom te voe
ren, worden de positieve deeltjes aan
getrokken door de negatieve elek
trode. Hetzelfde geldt voor de nega
tieve deeltjes ten opzichte van de
positieve elektrode.
Een hierbij toegepaste kunstgreep is,
dat men in de deeltjesstroom een
pakket membranen plaatst, die in
staat zijn de geladen deeltjes uit
de stroom weg te vangen.
Eerste proeven
In 1961 nam men een aantal proeven
met een apparaat op laboratorium
schaal. Dit toestel was van dezelfde
uitvoering als die, waarmee redding
boten worden uitgerust om schip
breukelingen de mogelijkheid te ver
schaffen uit het zoute zeewater drink
water te bereiden. De hoeveelheid
met dit apparaat geproduceerde wa
ter was voldoende om in de proef-
Foto rechts: Het hart van de installatie
waarin de eigenlijke ontzouting plaats
vindt. Links op de foto ziet u achter
elkaar de twee membraanpakketten.
Foto onder: In 1961 werden de eerste
proeven genomen met een apparaat
(ongeveer 1 meter lang en 75 cm hoog)
op laboratoriumschaal. (Foto Bronswerk)
