VAN ONZE VERENIGINGEN Nijmegen, 30 juli 1965. De gecombineerde Heineken wandelgroep tijdens de glorieuze intocht. Heineken Vierdaagse wandelgroep - zonder uitvallers - over Nijmeegse finish 49e Vierdaagse Nijmegen geslagen door de heren Kloppenburg en Zantman. Bovendien en het is ver heugend dit te kunnen constateren gaf het Bossche en Rotterdamse „thuisfront" door zijn aanwezigheid blijk mee te leven met de sportieve prestaties van onze wan delgroep. Ook Heineken Amsterdam toonde belangstelling en gaarne wil ik de heer Leeflang van onze hoofdstedelijke brouwerij nogmaals bedanken voor zijn komst naar de Vierdaagse stad. Helaas moesten enkele trouwe (Bossche) Heine ken wandelaars verstek laten gaan, nl. de heren Reppel, Derde en Heller jr. Aan eerstgenoemde heeft onze groep op elke marsdag een kaart-groet gezonden uit een der plaatsen, die onze groep pas seerde, opdat hij in het Gorkumse zie kenhuis toch iéts van de Vierdaagse-sfeer kon proeven. Beide laatstgenoemden wa ren, respectievelijk in verband met fami lie-omstandigheden en wegens ziekte, ge noodzaakt van deelname af te zien, het geen uiteraard een grote teleurstelling voor hen betekende. Wanneer we nu nog even snel de vier marsdagen de revue laten passeren, dan zien wij dat het tijdens de eerste dag voornamelijk de gure en harde wind was, die als een gesel op het Vierdaagse leger neerkwam. Gedurende de middag uren van de tweede dag werden de tip pelaars nu ook geplaagd door veel regen, nadat het er 's morgens zo hoopvol had uitgezien! Het resultaat was, dat velen moesten opgeven. De derde dag, die van Groesbeek met zijn 7 heuvelen, eiste op nieuw zijn tol. Ontzaglijke plensbuien veroorzaakten vele moeilijk te doorwa den plaatsen. In de eerste marsuren van de laatste dag, werden de Vierdaagse helden want zo mochten de overge blevenen écht wel betiteld worden nogmaals verrast met een geweldige wolkbreuk. Dit was kennelijk de laatste stuiptrekking van de weergoden, die daarna werden verdreven door een steeds warmer wordende zon. Nogmaals proficiat wandelvrienden en dan hopelijk allemaal tot volgend jaar bij de Gouden Vierdaagsewaar de Hei neken Wandelgroep 1966 op de laatste dag misschien wel eens ingehaald zou kunnen worden door het Heineken tam boerkorps! vRh. Vrijdag, 30 juli 1965, staat, neem ik aan, op mijn vakantielijst als een snipperdag aangetekend. Die dag moest en zou ik naar Nijmegen om voor de zoveelste keer de intocht van het vierdaagselegioen mee te maken. Vorige jaren was dit gebeurd omdat ik het zonder meer leuk vind; dit jaar was er echter een bijzondere aanleiding, namelijk de deelneming aan het festijn door een aantal brouwerijcollega's uit Rotterdam en Den Bosch. Was ik vorige jaren alleen 's middags wezen kijken, dit jaar heb ik mij er inten siever mee bemoeid. Vergezeld van mijn goede gidsen in Nijmegen, zoon en klein zoon, was ik 's morgens om half acht aanwezig bij de start van onze groep op de Wedren (zie foto), waar onze wandelaars aldra verschenen om vol goede moed en, naar het zich liet aanzien, nog bijzonder fit te starten voor de laatste 40 kilometers. Kort na de start en ook nog iets later hebber» we ze in de stromende regen nog twee keer zien voorbijgaan: fit en wel en in een naar onze smaak bijzonder goed tempo, 't Geheel bood echter op dat vroege uur in regen en wind niet bepaald een zonnige indruk, zeker niet op mijn zoon met de camera in de aanslag en mijn kleinzoon, die dicht tegen mij aangedrukt, verkleumd met mij onder de paraplu het geheel aanzagen. Wel waren we vol be wondering voor de dapperen die nog ette lijke kilometers voor de voeten hadden. Die zonnige indruk was er bepaald wel, toen ik 's middags op de tribune gezeten onze keurig uitziende troep, „ontdaan" van de regenjassen in de blauwe blazers aan het einde van de rit zonder uitvallers zag voorbijgaan, moe misschien, maar zeker zeer voldaan en trots (en dat mochten ze zijn). Bravo, dames en heren wandelaars uit Rotterdam en Den Bosch en van harte proficiat met deze bijzonder sportieve prestatie. In gezelschap van de heer Timmers uit Rotterdam en de dames Leyerweert, Van Rhijn en Schriemer uit Den Bosch, heb ik een erg leuke middag gehad. Volgend jaar verwacht ik alle lezers aan de finish van de 50e Vierdaagse. Mogelijk dat meneer Oud Bruin, van wie ik ook wel eens een stukje lees in dit blad, dan ook van de partij kan zijn om indrukken op te doen voor een verslagje. Komt u ook lezer? De 49ste Nijmeegse Vierdaagse is de roemruchte wandelgeschiedenis ingegaan als een der zwaarste van dit internatio naal sportgebeuren, dat nu bijna een halve eeuw lang jaarlijks door de K.N.B.v.L.O. wordt georganiseerd. Zwaar, omdat wolkbreuken en aanhou dende gure wind geen genade hadden met de duizenden wandelaars, die zo fris en welgemoed dinsdag 27 juli 1965 op pad waren gegaan. Maar zoals voorheen ook al meermalen was gebeurd, werden de weergoden op vrijdag 30 juli, zo rond het middaguur, gedwongen de aftocht te blazen. Een zonnige en grandioze in tocht van het gehavende wandellegioen, deed daardoor alle doorstane ellende op slag vergeten. Het mag zeker als een bijzondere pres tatie worden gezien, dat onze dappere Heineken wandelgroep zich onder ge noemde moeilijke omstandigheden van haar beste zijde heeft doen kennen. Cor rect en fier was haar houding, toen zij over de finish ging, onder meer gade- Li. (Amsterdam). Proficiat Hetty Veenendaal

Jaarverslagen en Personeelsbladen Heineken

Vers van 't Vat | 1965 | | pagina 23