Afscheid W. F. Volkers
De heer Volkers, die op 1 november 1964 met pensioen
is gegaan, heeft op 30 oktober daaraan voorafgaand
afscheid genomen en wij hebben hem uitgeluid.
Dit gebeurde tijdens een in het Koelschip gehouden
receptie, die klonk als een klok. Niet alleen wij van
Heineken waren daar, doch ook zeer vele van zijn
vrienden en relaties. De zaal was eivol, maar dat kon
de stemming bij de ongeveer 200 aanwezigen niet
drukken.
Deze receptie laat zich eigenlijk niet beschrijven en
't liefste zou ik dan ook de beelden voor zich laten
spreken. Aangezien dit echter te veel ruimte zou vergen,
moet ik toch maar proberen u al schrijvend een indruk
te geven, zij het een povere.
Nadat de familie Volkers te midden van o.a. dr. H. P.
Heineken en de heer Honig aan de smaakvol versierde
tafels had plaats genomen, voerde als eerste spreker
directeur Van de Griendt het woord, die begon met
in het bijzonder dr. Heineken, de man die Volkers bijna
50 jaar geleden had aangenomen, welkom te heten.
De heer Van de Griendt schetste in het kort de bijzonder
eervolle loopbaan van de heer Volkers, daarbij diens
succesvolle voetbalcarrière niet vergetend. Hij dankte
de heer Volkers hartelijk en zeer bewust voor de wijze
waarop hij zijn taak steeds had vervuld en meende dat
het voor dr. Heineken een prettige ervaring moet zijn
geweest te hebben kunnen constateren dat het onbe
schreven blad waarmede men bijna 50 jaar geleden was
begonnen, is uitgegroeid tot een lijvig boekwerk, be
schreven met positieve daden.
Na mevrouw Volkers te hebben bedankt voor haar
bijdrage tot het succes van haar man, werd een enve
loppe met inhoud overhandigd.
De heer Leeflang kwam hierna kort en bondig het
cadeau van het personeel overhandigen, te weten een
Engelse tafelklok en drie complete opera's op langspeel
platen in album: Carmen, Rigoletto en De Parelvissers.
Hij had zich daarbij verzekerd van de hulp van vier
De heer Van de Griendt overhandigt de heer Volkers ,,de" enveloppe.
Dr. Heineken werd bij zijn binnenkomst door de heer Volkers ver
welkomd en uitgenodigd naast hem plaats te nemen.
charmante meisjes, die zich voorbeeldig kweten van hun
taak en daarvoor door de heer Volkers met een zoen
op tedere wang werden beloond. Jammer voor hem
mocht hij alleen de cadeaus behouden en moest hij de
meisjes teruggeven.
Voorts werd nog het woord gevoerd door de heren
Timman, voorzitter van de club van 10, Van Praag,
voorzitter van Ajax, en Koolhaas, ere-voorzitter van
Ajax. Allen waren het erover eens dat de heer Volkers
het én in de maatschappij én op het voetbalveld ver
had geschopt en wensten hem het allerbeste voor de
komende jaren.
De rij werd gesloten door de heer Vunderink, wiens
eerste schreden bij Heineken waren geleid door de heer
Volkers en die nu graag de laatste, zij het beslist niet
wankele schreden van de heer Volkers wilde leiden.
Tot slot heeft de heer Volkers geruime tijd herinnerin-
Nadat de scheidende functionaris het „Lang zal-ie leven" is toege
zongen, wordt een driewerf hoera op hem uitgebracht.
32
