H. J. A. BAKELS Afscheid W. WIENTJES Na bijna 36 jaar trouwe dienst was op woensdag 30 september 1964 voor de heer W. Wientjes het ogenblik aangebroken, waarop hij, in verband met het bereiken van de pensioen gerechtigde leeftijd, zijn werkzaamheden op de brouwerij in Amsterdam moest beëindigen. In 1938 in dienst gekomen als bijrijder-koetsier, werd de heer Wientjes na de oorlog overgeplaatst naar de boenplaats, waar hij, uitgezonderd een tijdelijke onderbreking, tot zijn pensionering werkzaam is geweest. Veel is in die jaren veranderd, vooral wat het werk op de boenplaats betreft. Tot voor enkele jaren was dit een ouderwetse, min of meer afgelegen afdeling, waar het werken speciale eisen aan de mensen stelde. Na de ingebruikneming van de nieuwe boenplaats, waar in wezen niet meer geboend wordt, maar waar een hypermoderne fustenwasmachine staat opgesteld, zijn de werkomstandigheden belangrijk verbeterd, iets dat de heer Wientjes de laatste jaren dus nog heeft mee gemaakt. Altijd stond de heer Wientjes trouw op zijn post en over zijn ijver en toewijding hadden zijn chefs nooit te klagen. Deze en andere waarderende woorden klonken uit de mond van zowel de heer Goos als van de heer Pothoven tijdens de afscheidsbijeenkomst, die vele collega's en belangstellenden in 't Roeischip bijeengebracht had. De heer Wientjes, die nog een uitstekende gezondheid heeft, mocht vele goede wensen in ontvangst nemen. Ook werd de hoop uitgesproken, dat het gezegde van de heer Pothoven „oud worden, jong blijven" nog lang op hem van toepassing moge zijn. Bij rijn afscheid van de Amsterdamse brouwerij ontving de heer W. Wientjes uit handen van de heer Pothoven het geschenk namens het personeel. Op 14 september jl. vierde de heer H. J. A. Bakels te Amsterdam (rechts), hier samen met zijn bijrijder, de heer W. de Rooy, zijn 25-jarig jubileum. 25-jarig jubileum Op 14 september jl. vierde de heer H. J. A. Bakels te Amsterdam zijn 25-jarig dienstjubileum. Helemaal hon derd procent 25 jaar was er dit keer echt niet bij. Niet dat het belangrijk was, want uit de waarderende woor den die de jubilaris, al of niet via de versterker-instal latie, hebben bereikt, zal hem duidelijk zijn geworden hoe fijn een ieder het heeft gevonden en nog steeds vindt om met hem samen te werken. Na 18 jaar bij Hoppe in dienst te zijn geweest werd hij zeven jaar geleden door Heinek.en „overgenomen". Dat de brou werij van deze „overname" nooit spijt heeft gehad werd de jubilaris duidelijk gemaakt door de heer Goos, die heel veel waardering had voor de wijze waarop Bakels, de laatste jaren samen met zijn onafscheidelijke bijrijder Wim de Rooy, het hem opgedragen werk had uitgevoerd. Hij beschreef de jubilaris als een goedge humeurde (hoe kan het anders als je op zondag geboren werd), trouwe, ijverige, rustige en correcte werknemer, met wie men nooit moeilijkheden had gehad. De heer Eibers, die sprak namens het stal- en garagepersoneel, kende Bakels al wél 25 jaar, omdat de auto's van Hoppe bij Heineken in onderhoud waren. Ook hij had niets dan lof voor de wijze waar op door Bakels gewerkt en met collega's werd omgegaan. Als blijk van waardering bood het personeel van stal en garage een klok aan (min of meer overbodig omdat Bakels nooit te laat komt), terwijl mevrouw Bakels, die volop in de hulde werd betrokken, bloemen kreeg. De heer Lindeman noemde kenmerkend voor de jubilaris het feit dat bijrijder De Rooy altijd in zijn kielzog was te vinden, alsmede de omstandigheid dat Bakels en De Rooy de mannen zijn die het bier in Soesterberg bezorgen en niet te vergeten de eer, die hem indertijd te beurt viel om de toen nieuwe chauffeurs uniformen te mogen „showen". Ook de heer Lindeman stak de loftrom pet ter ere van de jubilaris en hoopte dat hij nog vele jaren deel zou blijven uitmaken van de expeditie. Van het expe- ditiepersoneel was er tabak voor Bakels en waren er sigaretten voor bijrijder De Rooy. De heer Bakels bedankte alle sprekers en zei dat hem een bijzonder fijne dag was bereid. Het garagepersoneel liet zich niet onbe tuigd. Het inderhaast gevormde mannen koor zong ter ere van de jubilaris het be roemde lied „Zakkie Noga" op de wijze van het Wolgalied. Het is mij gelukt de dichter van de tekst te vinden. Zijn naam mag ik u helaas niet noemen, 'n Feit is dat het bewogen werd gebracht en op de aanwezigen een diepe indruk heeft gemaakt. Gezeten tussen de echtgenote en de doch ter van de jubilaris heb ik nog voor u vernomen dat Bakels belangstelling heeft voor de sport in het algemeen, doch in het bijzonder voor voet- en handbal. Wij wensen Bakels en zijn gezin nog vele en gezonde jaren en hopen op vrijdag 28 februari 1975 (dan gaat hij met pensioen) opnieuw het „Zakkie Noga" te zijner ere te mogen horen zingen. Mogelijk mag u dan de naam van de tekstdichter ver nemen uit de mond van Oud Bruin DANKBETUIGINGEN Hierbij wil ik directie, bestuur van de personeelsvereniging en voorts allen, die de dag van mijn 25-jarig jubileum i tot een onvergetelijke hebben gemaakt, ook namens mijn vrouw en kinderen, i van harte dankzeggen. I H. J. A. BAKELS C Mede namens mijn vrouw wil ik graag mijn welgemeende dank betuigen aan directie, chefs, bazen en collega's voor de belangstelling, die ik bij mijn afscheid van de brouwerij te Amster- i dam op 30 september jl. mocht onder- i' vinden en voor de geschenken, die ik bij die gelegenheid mocht ontvangen. W. WIENTJES i

Jaarverslagen en Personeelsbladen Heineken

Vers van 't Vat | 1964 | | pagina 16