BEBITO BOERT BEST Baljet en Van Corven van Gevaert, de lezingen van enkele leden van de fotoclub IJsselmonde, de filmavond, waarop met veel bravour aangetoond werd, dat verse kadetten niet alleen filmgeniek zijn, maar ook op de lach spieren kunnen werken, de eetfilm uit duizenden! In onze donkere kamer wordt ook steeds meer met licht gespeeld. Be ginners, die voorheen alleen de weg naar de fotohandel wisten te vinden, zijn nu in staat het uiterste uit hun negatieven te halen. Onze gevorder den willen de leden, die nog niet ge heel zeker van hun zaak zijn, met raad en daad terzijde staan. Wij spreken de hoop uit, dat de foto club verder mag groeien en bloeien. Het toneelgroepje van Heineken be gint vaste voet te krijgen in de amusementswereld van onze Rotter damse brouwerij. Wij kunnen bepaaldelijk (om met mi nister Luns te spreken) vooruitgang constateren bij de spelers, die zich bovendien al een vaste kern bezoe kers hebben verworven. Dit keer was een bijzonder prettige verrassing het debuut van Rie Aanen, een waarlijk levende Nana. „De dief in de nacht" zelf had een bijzonder grote rol, die de geroutineerde Bep van Ginneke veel hoofdbrekens ge kost moet hebben. Cor van der Velde, doorgaans (en vóór de pauze ook nu) souffleur, had een verdienstelijk de buut. Wij hopen hem nog vele malen terug te zien. Over de overigen niets dan goeds. De voorzitter van de P.U.R., de heer Kleingeld, dankte de spelers, van wie op deze foto zichtbaar zijn, v.l.n.r. Jo (Bep van Ginneke), inspecteur Fargeon (Cor van der Velde), Freule des Aubiers (Rietje Kleingeld) en Georges des Aubiers (Dries Weeda). Marleen Schönberger, rolvast als im mer, was een lief en pittig nichtje en Piet Hoogvliet een diefjesmaat, die de lachspieren in beweging zette. Dat laatste deed ook Rietje Kleingeld bij herhaling in haar moeilijke rol van „zonderlinge" freule. Dienstbode Constance, bescheiden en deugdzaam, was een verdienstelijke prestatie van Lenie Grevink (rode rozen na af loop!). Dries Weeda had ditmaal slechts een bescheiden rol, door hem op de bekende solide wijze vertolkt. De toeschouwers hebben stellig ge noten, al werden zij, zowel bij het begin was half negen nog te vroeg voor de laatkomers? als direct na de pauze, onbehoorlijk gehinderd door herrie. Het mag mode zijn met een Beatle-hoofd hard en veel te schreeuwen, het ware te wensen, dat de desbetreffende jongelui blijk gaven van hun ouders een goede opvoeding te hebben genoten. De gewoonte van sommigen om tijdens elke entre-acte te gaan „lopen" is mij ook niet duide lijk: wordt dit een moderne schouw- Nana (Rie Aanen) weigert de haar door Jo (Bep van Ginneke) aangeboden wijn, terwijl Canari (Piet Hoogvliet) toekijkt. burggewoonte, of is het domweg ge brek aan wellevendheid? Dank past aan de regisseur Piet Rot tinghuis, aan Cobie Kleyngeld voor haar grote toewijding bij het rege- lingswerk „achter de schermen" (en in het souffleurshokje). En tot slot de onvolprezen Verbiest, die telken male op de meest stipte wijze en met vaderlijke zorg de functie van inspe- ciënt vervult. U kent het Brabantse liedje: „Zo'n goeie hebben wij nog nooit gehad". Het zou voor hem ge schreven kunnen zijn. De voorzitter van de P.U.R. dankte aan het slot de regisseur en het gezel schap en wekte de jongere (vooral de mannelijke) aanwezigen op 't groepje te komen versterken. In het najaar willen Bebito en het Mannenkoor een gezamenlijke uitvoe ring geven, die ongetwijfeld veel be langstelling zal trekken. Tot zo lang! Kg. Spiritistische séance. ,,Als hier een geest aanwezig isV.l.n.r. Constance (Lenie Grevink), Aline des Aubiers (Rietje Kleingeld) en Cécile (Marleen Schönberger).

Jaarverslagen en Personeelsbladen Heineken

Vers van 't Vat | 1964 | | pagina 26