BEBITO BOERT BEST
Baljet en Van Corven van Gevaert,
de lezingen van enkele leden van de
fotoclub IJsselmonde, de filmavond,
waarop met veel bravour aangetoond
werd, dat verse kadetten niet alleen
filmgeniek zijn, maar ook op de lach
spieren kunnen werken, de eetfilm
uit duizenden!
In onze donkere kamer wordt ook
steeds meer met licht gespeeld. Be
ginners, die voorheen alleen de weg
naar de fotohandel wisten te vinden,
zijn nu in staat het uiterste uit hun
negatieven te halen. Onze gevorder
den willen de leden, die nog niet ge
heel zeker van hun zaak zijn, met
raad en daad terzijde staan.
Wij spreken de hoop uit, dat de foto
club verder mag groeien en bloeien.
Het toneelgroepje van Heineken be
gint vaste voet te krijgen in de
amusementswereld van onze Rotter
damse brouwerij.
Wij kunnen bepaaldelijk (om met mi
nister Luns te spreken) vooruitgang
constateren bij de spelers, die zich
bovendien al een vaste kern bezoe
kers hebben verworven.
Dit keer was een bijzonder prettige
verrassing het debuut van Rie Aanen,
een waarlijk levende Nana. „De dief
in de nacht" zelf had een bijzonder
grote rol, die de geroutineerde Bep
van Ginneke veel hoofdbrekens ge
kost moet hebben. Cor van der Velde,
doorgaans (en vóór de pauze ook nu)
souffleur, had een verdienstelijk de
buut. Wij hopen hem nog vele malen
terug te zien.
Over de overigen niets dan goeds.
De voorzitter van de P.U.R., de heer Kleingeld,
dankte de spelers, van wie op deze foto
zichtbaar zijn, v.l.n.r. Jo (Bep van Ginneke),
inspecteur Fargeon (Cor van der Velde), Freule
des Aubiers (Rietje Kleingeld) en Georges
des Aubiers (Dries Weeda).
Marleen Schönberger, rolvast als im
mer, was een lief en pittig nichtje en
Piet Hoogvliet een diefjesmaat, die
de lachspieren in beweging zette. Dat
laatste deed ook Rietje Kleingeld bij
herhaling in haar moeilijke rol van
„zonderlinge" freule. Dienstbode
Constance, bescheiden en deugdzaam,
was een verdienstelijke prestatie van
Lenie Grevink (rode rozen na af
loop!). Dries Weeda had ditmaal
slechts een bescheiden rol, door hem
op de bekende solide wijze vertolkt.
De toeschouwers hebben stellig ge
noten, al werden zij, zowel bij het
begin was half negen nog te vroeg
voor de laatkomers? als direct na
de pauze, onbehoorlijk gehinderd
door herrie. Het mag mode zijn met
een Beatle-hoofd hard en veel te
schreeuwen, het ware te wensen, dat
de desbetreffende jongelui blijk gaven
van hun ouders een goede opvoeding
te hebben genoten. De gewoonte van
sommigen om tijdens elke entre-acte
te gaan „lopen" is mij ook niet duide
lijk: wordt dit een moderne schouw-
Nana (Rie Aanen) weigert de haar door Jo
(Bep van Ginneke) aangeboden wijn, terwijl
Canari (Piet Hoogvliet) toekijkt.
burggewoonte, of is het domweg ge
brek aan wellevendheid?
Dank past aan de regisseur Piet Rot
tinghuis, aan Cobie Kleyngeld voor
haar grote toewijding bij het rege-
lingswerk „achter de schermen" (en
in het souffleurshokje). En tot slot
de onvolprezen Verbiest, die telken
male op de meest stipte wijze en met
vaderlijke zorg de functie van inspe-
ciënt vervult. U kent het Brabantse
liedje: „Zo'n goeie hebben wij nog
nooit gehad". Het zou voor hem ge
schreven kunnen zijn.
De voorzitter van de P.U.R. dankte
aan het slot de regisseur en het gezel
schap en wekte de jongere (vooral de
mannelijke) aanwezigen op 't groepje
te komen versterken.
In het najaar willen Bebito en het
Mannenkoor een gezamenlijke uitvoe
ring geven, die ongetwijfeld veel be
langstelling zal trekken.
Tot zo lang! Kg.
Spiritistische séance. ,,Als hier een geest aanwezig isV.l.n.r. Constance (Lenie Grevink),
Aline des Aubiers (Rietje Kleingeld) en Cécile (Marleen Schönberger).