WKÊÊÊÊÊÉÊm
t
zodat alle straten uit trappen bestaan met
overal weer zijstraten, of beter, zijtrap
pen.
Het vrachtvervoer vindt er alleen per
ezel plaats. Na het bezoek aan Hydra
maakten we een tocht naar een klein,
onbewoond eilandje, Mona, waar op een
verhoging een langwerpig dak op vier
pilaren rust. Daar gebruikten wij de lunch
en genoten intussen van een prachtig uit
zicht rondom. (Mocht u eens een vakan
tie in Griekenland doorbrengen, vergeet
dan niet deze tocht te maken!) Van Mona
ging het naar het eiland Aegina, waar we
de tempel van Aphaea zouden bezichti
gen. Een bus bracht ons in een half uur
naar deze tempel, over een weg pal langs
ravijnen en berghellingen met wonder-
is daar een zeldzaam wezen; bovendien
zijn de straatvegers dagelijks in de weer.
Er staan opmerkelijk veel kiosken langs
de straten. Je kunt er van alles kopen en
ze zijn zelfs voorzien van telefoon, waar
door ze de plaats innemen van onze tele
fooncellen. De mannen zie je veelal ge
armd lopen; verder hebben zij, de jonge
zowel als de oude, een eigenaardig aan
wensel: onder het praten of nadenken
spelen ze onophoudelijk met de, meestal
barnstenen, kralen van een ketting. Mijn
vrouw heeft zo'n friemelding (al heeft ze
er niets aan) als echt Grieks souvenir
meegebracht. De bevolking is (niet hin
derlijk) nieuwsgierig en vriendelijk. Toen
we een kerk passeerden waar een bruids
paar even tevoren, zoals daar gebruikelijk
Gedeelte van het Parthenon.
binnenstad, onze schoenen laten poetsen
door kleine jongens met donkere ogen,
zwart, gemillimeterd haar en ongelofelijk
vieze handen, maar die stralend naar je
opkeken als ze aan je stem hoorden dat
je ze prees om dan het bekende duim-
gebaar te maken: extra prima! We
hebben Griekse koffie gedronken, eigen
lijk is het maar een slokje in een heel
klein kopje, mierzoet en geserveerd met
het onvermijdelijke glas water. Grieken-
lands nationale drank.
Ook als je limonade bestelt, komt er
altijd een glas water bij. We zagen de
geduldige ezeltjes, de sponzenkooplui, de
zeldzaam mooie bloemen, de Griekse
zigeuners, waaraan de rechtgeaarde Griek
een hekel heeft. En, niet te vergeten, het
aflossen van de wacht voor het paleis
door soldaten die op eerste Paasdag (een
zeldzaamheid dat het Paasfeest in Grie
kenland samenviel met het onze in Ne
derland!) weer voor het eerst hun zomer-
tenue droegen: korte rokjes, lange witte
kousen en schoenen met pompoenen. We
stonden er bij toen soldaten en burgers
volksdansen uitvoerden op een open, met
groen en slingers versierde binnenplaats.
We mochten daar aan een lange tafel
gaan zitten, toekijken en meedoen, on
dertussen etend van gebraden lamsvlees,
brood, geitenkaas en drinkend van de
landwijn. En dat alles op z'n Rotterdams!
Even toevallig als wij tegen dit alles op
liepen", fotografeerden wij enkele ogen
blikken later koningin Frederika, die in
een auto de paleistuin uitreed.
En natuurlijk de tempels, de eeuwenoude
bouwwerken waar de geschiedenis voor
je gaat leven. Jammer alleen dat het al
zo druk was, evenals in de musea; je
moest al dit moois alleen met je eigen
clubje kunnen bekijken. Ook de bootreis
langs de eilanden in de Saronische Golf
was er een vol onvergetelijke indrukken.
We gingen van boord in Hydra, een vis
sersstadje, gebouwd tegen de heuvels,
Het amfitheater aan de
voet van de Acropolis.
IP J.-
Hydra, een vissers
stadje, gebouwd tegen
de heuvels.
mooie vergezichten. Ook een tocht om
nooit te vergeten. Evenmin als de aan
komst na deze boottocht (het was inmid
dels donker geworden) in de havenstad
Pyraeus, die met haar kleurige verlichting
langzaam op ons toekwam.
Zes dagen duurde ons verblijf in Athene.
Enkele bijzonderheden? Je kunt daar met
je neus in de wind lopen, zonder te kij
ken waar je voeten gaan, want een hond
is, batisten doekjes gevuld met suiker
amandelen had uitgedeeld en we nog
even bleven toekijken, kwamen enkele
toeschouwers ons spontaan hun buideltje
aanbieden. Een hartelijk gebaar! Dan
zagen we nog op straat de schrijvers zit
ten, die de ongeletterden helpen met
brieven schrijven en formulieren invullen.
Op de lagere school blijft niet één Griek
zitten, iedereen gaat over omdat anders
