DOOR SNAKKEN
NAAR ADEM
LEEFTIJD
weer tot leven
inmiddels door
Reeds vele eeuwen, maar vooral de laatste jaren,
houden geleerden zich bezig met het vraagstuk
„Het behoud van het leven". In dit verband her
innert u zich wellicht nog het sensationele bericht
dat enkele maanden geleden de persbureaus over de
hele wereld in rep en roer bracht: twee salamanders,
ingevroren in het poolijs van 5000 jaar geleden,
zouden door Russische geleerden
teruggeroepen zijn. (Dit bericht is
Russische autoriteiten herroepen).
Ook doen de laatste tientallen
jaren weer talrijke geruchten de
ronde dat er in de oude konings
graven in Azië en Afrika graan
korrels gevonden zouden zijn, die
nog kiemkrachtig waren. Naar
men beweerde, zouden dit graan
korrels zijn van 2000 tot 4000
jaren vóór Christus, en deze graan
korrels zouden dus vier- tot zes
duizend jaar oud zijn. Hoewel dit
gerucht nog steeds de wereld rond
gaat, is het door wetenschapsmen
sen geheel terzijde gelegd.
In het bekende boek van C. W. Ceram, getiteld
„Goden, graven en geleerden" kan men op blz. 192
lezen:
HOE LANG BLIJFT GERST KIEMKRACHTIG?
Antwoord ligt in de schoot der toekomst
Op initiatief van onze oud-directeur, ir. J. A.
Emmens, is op onze Rotterdamse brouwerij
gedurende de oorlogsjaren een wetenschappe
lijk onderzoek verricht op het gebied van de
levenskracht en de ademhaling-in-verschillen-
de-milieus van gerst. Dit onderzoek, dat des
tijds zeer verrassende resultaten heeft opgele
verd, was voor de heer L. F. W. Dijkema van
het centraal laboratorium te Rotterdam aan
leiding om in januari 1946 een proef in te
zetten, die, uniek in de geschiedenis, zich over
vele tientallen, wellicht zelfs enkele honderden
jaren zal uitstrekken. Op deze en de volgende
pagina's kunt u allerlei interessante wetens
waardigheden lezen die direct of indirect ver
band houden met het onderwerp „Hoe lang
blijft gerst kiemkrachtig?" Het artikel is van
de hand van de heer Dijkema, die wij gaarne
dankzeggen voor deze bijzondere bijdrage. Red.
„Ook de steeds weer opduikende, volkomen onbe
wezen geschiedenis van de opnieuw bloeiende
'mummietarwe', de dertig of zelfs veertig eeuwen
oude tarwekorrel uit Egyptische graven, die zoge
naamd zijn kiemkracht nog niet verloren had, is
van geen ander gehalte. Sinds dit verhaal voldoende
van mond tot mond was gegaan, wordt deze 'mum
mietarwe' tegenwoordig vaak in spleten van de
koningsgraven door gewone toeristen gevonden:
Van de heer Ulenberg te Rotterdam ontvingen wij deze foto in bruik
leen. Het is een wel zeer toepasselijke afbeelding uit de tombe van
Menna (een edele uit de tijd van de 18e dynastie, 1450-1425 v. Chr.).
Hierop ziet u van rechts naar links achtereenvolgens het oogsten,
dorsen en wannen van graan uitgebeeld.
daar zorgen de gidsen voor en zij varen er wel bij."
Drs. Vermeulen van het centraal laboratorium te
Rotterdam heeft gedurende zijn verblijf in Caïro
enige tijd geleden, een bezoek gebracht aan de uni
versiteit aldaar en bij die gelegenheid een gesprek
gehad met prof. Greiss, een botanicus, speciaal
belast met onderzoekingen op het gebied van voor
werpen, fossielen enz. uit de oude koningsgraven en
pyramides. Deze prof. Greiss heeft ook oude graan
korrels getoond, die door oxydatie zo zwart als
koffie waren geworden. Hij vertelde nooit korrels
aangetroffen te hebben die nog kiemkracht bezaten
en hij verklaarde daarin ook niet te geloven.
Nu is er in het afgelopen jaar juist een prachtig
Frans boek verschenen, getiteld „La vie", waarin
men in een afzonderlijk hoofdstuk „Conservation
de la vie" veel kan vinden over onderzoekingen
van grote geleerden over dit onderwerp. Zo wordt
onder andere in dit boek verteld dat de geleerde
Desfontaines in 1807 graan heeft zien kiemen, af
komstig uit een herbarium dat honderd jaar oud
was. Een andere geleerde, Paul Becquerel, heeft
12
