naar nieuwe wegen op het gebied van de decoratieve kunst. Thorn Prikker heeft voornamelijk in Duitsland ge werkt. Hij was bevriend met Henry van de Velde, de bouwer van het Kröller Müller Museum in het nationaal park de Hoge Veluwe. Hij heeft, samen met Berlage, een grote rol gespeeld bij het ontwerpen van de inventaris van het niet ver van dit museum gelegen Jacht slot Hubertus. Ook met Toulouse Lau- trec, de bekende Franse schilder van het Parijse vermaaksleven, was Thorn Prikker bevriend. Hij schilderde dit werk met waterverf op karton en bracht bovendien een zgn. collage aan, opgeplakte stukjes papier. Hier geen naturalistische weergave meer, maar een symbolische uitbeelding. HARRIE STERK (1930—HEDEN) We zijn nu midden in onze eigen tijd aangeland met het Driekoningenschil derij van Harrie Sterk. Harrie Sterk geniet vooral bekendheid in Utrecht en omgeving. Hij woont in het plaatsje Vleuten, heeft een druk gezin, maar kan rustig werken in zijn atelier in Utrecht. Deze schilder is dus een kind van onze tijd, één uit ons midden en zijn kunst zal dan ook ongetwijfeld een weerspie geling zijn van ons hedendaagse denken. We mogen Harrie Sterk zeker rang schikken onder de figuratieve schilders, hoewel hij, zoals hij zelf zegt, ook bezig is geweest met de non-figuratieve kunst. Hij is een van de weinige Nederlandse schilders, die zich bekendheid hebben verworven als schilders van religieuze onderwerpen. In de Sint Pauluskerk te Utrecht kan men zijn Kruiswegstaties aantreffen en ook in de kerk te Vleuten hangen werken van hem. Overigens legt hij zich niet uitsluitend toe op het religieuze genre. Wat hij schildert hangt dikwijls geheel af van de opdrachten die hij krijgt. Profane opdrachten voert hij even graag uit als religieuze. Hij schildert alles wat hem boeit, bij voorkeur ook landschappen en dan juist die landschappen en ook stads gezichten, die „men" niet mooi vindt, maar die hem treffen door hun bijzon dere sfeer. Een van zijn belangrijke werken was o.a. ook het schilderij van Sint Maarten, de schutspatroon van Utrecht, dat werd vervaardigd ter op luistering van het kabinet van de burgemeester van Utrecht, jonkheer De Ranitz. Harrie Sterk schilderde zijn „Drie koningen" op linnen. Het is een van de kleinste schilderijtjes, die hij ooit ge maakt heeft. De lengte van het doek is nog geen 30 cm. Door de moderne schilders wordt de kleur niet meer gebruikt als hulpmiddel van het realisme. Ook Harrie Sterk heeft de kleur niet gebruikt om te tekenen, om een natuurlijke weergave te bereiken, doch veeleer als middel om een bepaalde sfeer te scheppen. Hij heeft emaille-achtige kleuren toegepast. Wit voor de figuur links, rood voor de middenfiguur en groen voor de rechtse. De wat ruige toets van het geheel en ook de vormgeving geeft er een bijzon der, we zouden kunnen zeggen primi tief, karakter aan. Zo nu en dan her kent men in de schilderijen van thans iets van de kunst van primitieve volken. De weergave van de werkelijkheid speelt tegenwoordig nog slechts een geringe en vaak in het geheel geen rol meer. De verhouding van de kunstenaar tot het waarneembare is anders gewor den. Het reproducerende schilderen heeft over het algepieen plaatsgemaakt voor het trachten yjser te geven van de onzichtbare realiteJtdie achter de zicht bare dingen verbolgen is. De wijze waarop dat gebèurf "Verandert voort durend. Harrie Sj^eïk zelf zegt: „Kunst wisselt met de groqi van het leven en met het verand^ép.yaji de tijd, is vaak de tijd zelfs vóón" T (Uit Onder de Vlam") Jan Thorn Prikker: Aanbidding der her ders. ca. 1900. (Foto Museum van Nieuwe Religieuze Kunst, Utrecht) Harrie Sterk's Driekoningen-schilderij. (Fo to Museum van Nieuwe Religieuze Kunst, Utrecht) 13

Jaarverslagen en Personeelsbladen Heineken

Vers van 't Vat | 1962 | | pagina 15