JUDODEMONSTRATIES TE 's-HERTOGENBOSCH
„uitverkocht". Vermoedelijk zaten de
wegblijvers bij de tv. Jammer, maar
het belette ons evenwel niet om onze
uiterste best te doen. Het „eerste"
ging lekker. Er werd af en toe ge
lachen en verder aandachtig geluis
terd. Einde eerste bedrijf. En nu ver
andert die hele sfeer weer. Wanneer
het doek open is en er gespeeld
wordt, is het doodstil achter, maar
zwaait diezelfde lap stof weer dicht,
dan is het meteen een heen en weer
gedraaf naar de kleedkamers. Andere
kostuums. „Vlug lui, we hebben niet
veel tijd". De kapper kamt hier en
daar wat aan Ma's pruik. Iemand
Het valse geld, dat in het stuk zo'n belangrijke
rol speelde.
roept om zijn vlinderstrikje. Weer
een ander doet vlug een paar haaltjes
aan een sigaret. Dan weer gauw op.
Denk om dat rottrapje. „Alle requi-
sieten aanwezig? Zijn we klaar jon
gens? Ja!! Hé, je schoen is nog los. Nu,
halen maar Toon." Pringggü! Tweede
bedrijf. Daar gaat-ie weer. Nu is 't
ook mijn beurt. Die eerste twee, drie
zinnen, oef! Maar dan is 't of er iets
van je afvalt en alles gaat op wieltjes.
Voor je 't weet valt het doek voor de
tweede maal. 't Is nu helemaal haast
werk. Iemand helpt Moe met haar
jurk. Pas op voor die pruik. De kap
per poedert hier en daar wat bij.
Maar we komen er. Weer even die
spanning vlak voor 't doek open
gaat. Nog vlug even een kleine cor
rectie aan het meubilair en open dat
doek. Het gaat nu allemaal wat soe
peler. We zijn onze zenuwen kwijt
(nou ja!!) en er worden geen ver
gissingen meer gemaakt. Echt wel om
in de sfeer van een feestje te komen.
Sam dreigt nog even roet in het eten
te gooien maar ook dat wordt snel
opgelost. Aan het einde van dit tafe
reel toch nog een verrassing voor de
familie.
En nu de pauze. Dat is ook iets bij
zonders voor ons. Je krijgt dan pas
direct contact met de zaal. Er komen
altijd enkele familieleden even praten.
Je vraagt meteen van „Hoe gaat
het?" en „Wat vinden de anderen
ervan?" Dit kan nog een stimulans
zijn om er uit te halen wat er in zit.
Voor ons was het commentaar zeer
bevredigend.
Tot slot nog het laatste rukje. Zo'n
derde bedrijf is meestal de ontknoping
van allerlei perikelen. Naar de reac
ties te oordelen viel de oplossing
nogal verrassend uit, niet? De laatste
zinnen. Je weet het, 't is nu zo uit.
Doek, een speech van Pa, halen
zakken halen tableau de la
troupe bloemen voor de dames,
sigaretten voor de heren toe
spraak nog eens applaus en dan,
voorgoed DOEK
't Is afgelopen. Gelukkig en jam
mer. Weg zenuwen. Handjes en kus
jes aan je collega's en dan gauw naar
de kapper. Afschminken, wassen en
klaarmaken voor het bal.
Luitjes, tot de volgende keer (liefst zo
gauw mogelijk).
Peter Winter
Voor een grote schare belangstellenden werden op don
derdag 3 mei jl. des avonds om acht uur in de kantine,
onder auspiciën van de Heineken's Judoclub, enige zeer
interessante demonstraties gegeven. Op de prachtige mat,
die eigenlijk alweer een beetje te klein begint te worden,
zaten een 25-tal judoka's geknield, terwijl in hun midden
niemand minder stond dan de 48-jarige Japanse „groot
meester", de heer Haku Michigami, 7e dan, met rood wit
geblokte band, tezamen met zijn begeleider-tolk, de heer
G. de Koning, 5e dan, uit Amsterdam. De judoka's met
hun zwarte banden waren leerlingen van diverse judo
scholen uit het zuiden des lands. Vanzelfsprekend be
vonden zich hieronder ook onze eigen Heineken judo
ka's, met hun trainer, de heer H. Quaadvliet, die zelf
een sportschool in Den Bosch heeft. De heer Michigami,
die in Bordeaux woont en aldaar een sportschool heeft,
is door de Nederlandse Judo Bond voor enige tijd aan
getrokken teneinde lessen en demonstraties te geven aan
judo-leraren en amateurs. Deze vitale Japanner is des
tijds trainer geweest van onze Nederlandse wereldkam
pioen, Anton Geesink. Het is een goede gedachte ge
weest van de Heineken's Judo Club om van de aan
wezigheid van de heer Haku Michigami in ons land te
profiteren en hem aldus binnen de Heineken's muren
te halen. Na een kort welkomstwoord van de heer G.
van Doremalen, werd allereerst begonnen met enkele
gymnastische oefeningen. Toen daarna de spieren flink
„los" waren, konden de judodemonstraties een aanvang
nemen.
Judogrootmeester Haku Michigami (links) gaf samen met trainer Quaad
vliet enige demonstraties (foto P. J. van Amelsvoort).
Als „tegenstander" van de heer Haku Michigami, trad de
trainer van de Heineken's Judoclub, de heer H. Quaad
vliet, op. Er werd veel aandacht aan het voetenwerk
besteed, terwijl ook op duidelijke wijze de verschillende
grepen werden gedemonstreerd. Met grote interesse
volgden de judoka's de verrichtingen van beide heren
en na elke demonstratie van een bepaalde greep moesten
de judoka's op de mat verschijnen om onder deskundige
leiding de voor-gedane oefeningen trachten zo goed
mogelijk te evenaren.
Al met al is het een zeer succesvolle avond geworden
en ik spreek namens het bestuur van de Heineken's
Judoclub de hoop uit, dat door deze leerzame demon
stratie de animo voor deze prachtige sport onder de
Heineken-mensen aanzienlijk zal toenemen, zodat de
Judoclub in de toekomst over prima bruikbaar „mate
riaal" zal kunnen beschikken. „Dh
17
