familie
Voetbal en toneel
Het witte schaap van de
berger, Leni Grevink, Joop Roelofs en Kees Berkhout
waren eigenlijk debutanten in dit werk, maar ook hun
alle hulde.
Die werd hun na afloop ook ruimschoots gegeven,
waarbij tevens de jubilerende voetballers niet vergeten
werden. Zij ontvingen van de in de P.U.R. verenigde
sportclubs een prachtig magnetisch voetbalinstructiebord.
Voor wij overgaan naar het gezellige bal dat de avond
besloot, mag niet onvermeld blijven dat Cor v. d. Velden
prima souffleerde en dat Eug. Verbiest weer als van
ouds een onovertroffen inspeciënt was, die veel ondank
baar werk voortreffelijk heeft opgeknapt.
Waarom de zaal niet tot de laatste plaats bezet was
wat de spelers verdiend hadden moeten de wegblijvers
ons eens komen vertellen.
Kg.
Bebito, Heineken's toneelvereniging in Rotterdam luis
terde de jubileumavond van H.B.B., de voetballers, die
hun 35-jarig bestaan vierden, op. En hoe!
„Het witte schaap van de familie" viel bijzonder in de
smaak en regisseur Rottinghuis komt alle eer toe voor
de keuze van dit leuke pittige stuk en de wijze waarop
hij het door het gezelschapje heeft doen spelen.
De zaal beleefde er schik aan, vooral toen na een wat
stijf begin de spelers steeds meer op dreef kwamen.
Dries Weeda komt ongetwijfeld de grootste eer toe voor
z'n moeilijke rol, maar ook Mary Kobessen, Rietje
Kleingeld, Bep van Ginneke en Piet Hoogvliet lieten
zien, dat ze over ervaring beschikken. Marleen Schön-
De afspraak was: twee uur in het
Flevo-gebouw. Dus zorgde ik ruim
schoots op tijd aanwezig te zijn. Na
enig zoeken vond ik eindelijk de zaal
waar ik zijn moest. Het decor zag er
verdraaid leuk uit, maar wat ons wel
tegenviel was de beperkte ruimte ach
ter het toneel. Er waren daar twee
smalle, levensgevaarlijke trapjes naar
de kleedkamers die iets hoger lagen.
Overigens heeft niemand iets gebro
ken, wat op zich zelf al als een pres
tatie beschouwd mag worden. Vooral
voor Pat met haar lange avondjurk,
't Was dik twee uur geworden en we
mochten wel eens gaan beginnen. Er
moesten echter eerst nog wat foto's
gemaakt worden voor „Vers van
't Vat".
Nadat een ieder wist wat hij of zij
aantrok werden er enkele scènes uit
gezet. En nu „de generale". Och,
wat moet ik daar eigenlijk van zeg
gen. Na maandenlange repetities ken-
den we onze tekst wel. 't Ging dus
alleen om enkele handelingen die we
nog niet eerder hadden kunnen be
oefenen. Wel werd er alvast in kos
tuum gespeeld. Na afloop hoopten we
dat het 's avonds niet slechter zou
gaan. 't Was intussen bijna half zes
geworden en we voelden allemaal wel
iets voor een hapje eten. We konden
ons nu even wat ontspannen. Het
werd wel tijd, want ik was al aan
mijn zesde sigaret bezig en ik rook
zelden.
Het werd een lekker en gezellig
etentje zo met z'n allen. Ondanks de
spanning werd er toch aardig wat
geconsumeerd.
Half zeven jongens, 't is tijd, de
kapper is er al. Nu ging het toch echt
gebeuren. Ja, en wat voor spanningen
je vlak voor zo'n uitvoering mee
maakt is heel moeilijk te beschrijven.
De hele sfeer achter het toneel is zo
apart. Een ieder heeft last van zenu
wen en een ieder camoufleert dat
weer op een andere manier. De één
rookt als een schoorsteen, een ander
is opvallend stil, weer een ander
praat maar aan een stuk door. En
dan die luchtjes van koffie, schmink,
lijm, eau de cologne en weet ik wat
nog meer. Je moet zoiets meemaken
om het te proeven en dan ben je er
meteen aan verslaafd. Om kort te
gaan, ik was de laatste klant van de
kapper en miste zodoende de start.
Maar toen ik later via een luchtroos-
tertje in de zaal keek, zag ik dat deze
lang niet vol was. Dit was wel vreemd
want de kaarten waren bijna geheel
Boven: Scène uit het eerste bedrijf.
Links: Tableau de la troupe. Zittend v.l.n.r.
G. van Ginneke (dominee), mej. M. Schönberger
(Ma Alice Winter), C. Berkhout (Peter Winter),
mevr. L. Grevink (Angela Preston, dochter van
de commissaris); staand v.l.n.r. mevr. R. Klein
geld (Pat Winter), inspeciënt E. Verbiest, P.
Hoogvliet (vriend des huizes Sam Jackson),
bestuurslid Bebito" mej. J. M. Kleyngeld, ing.
J. Roelofs (commissaris John Preston), regisseur
P. J. Rottinghuis, mevr. M. Kobessen (dienst
meisje Janet) en A. P. Weeda (Pa James Winter).
(De foto's werden genomen tijdens de generale
repetitie).
16
