bij de uitbreiding van de brouwerij. Het is een
soort sohuimplastic, dat zich er bijzonder goed toe
leent om er levensechte bergen van te maken. De
voorbeelden voor de „objecten" rondom de baan
haalt de heer Peet uit folders, brochures en ook
wel van kalenders bijvoorbeeld.
,,'t Is typisch", zegt hij, „maar met het bouwen
van de baan is het zó, dat hoe verder je komt, hoe
meer je afbreekt en weer opnieuw opbouwt." En
verder: „Het maken en aankleden van de baan
vind ik in wezen leuker dan het rijden en mani
puleren met de treinen. Eigenlijk ben ik met de
bouw van deze baan begonnen om mijn zoon (War
ner heet hij en hij is vier) een mooi stuk speelgoed
te verschaffen. Van lieverlee is toen het zelf maken
van de entourage mijn hobby geworden."
De heer Peet heeft vroeger veel aan tekenen gedaan
en dat komt hem nu goed van pas. Zo heeft hij
onder andere aan de hand van een kalenderplaat
een lief kasteeltje gebouwd. Het aanleggen van een
baan is niet alleen een secuur werk, er gaat ook
veel tijd èn geld in zitten. Dat is de ervaring van
alle spoorwegbouwers en de heer Peet kan dat be-
In het miniatuur spoorwegbedrijf is de romantiek van de
stoomlocomotief niet verdwenen
vestigen. Eenvoudige onderdelen als stukken rails,
wissels en dergelijke zijn tamelijk prijzig om van de
grote „stukken" als loc's, wagons en ander rollend
materieel maar niet te spreken. Nu is het wel moge
lijk om wagons en dergelijke voor een groot ge
deelte zelf te maken, maar dan moet je wel over
speciaal gereedschap beschikken.
Spoorwegbouwer Peet houdt zich daarom op het
ogenblik voornamelijk bezig met het verder uit
breiden en aankleden van zijn baan. Tot groot ge
noegen van zoonlief, die overigens meer oog heeft
voor het rijdend gedeelte. Dat bestaat onder andere
uit drie loc's (één elektrische en twee stoomlocomo
tieven), een passagierswagon en zo'n vijftien ver
schillende goederenwagons.
De baan wordt voor een gedeelte in beslag genomen
door een flink bergmassief, waarachter met eeuwige
sneeuw bedekte toppen oprijzen. Natuurlijk ont
breken de tunnels niet, evenmin als een brug over
een ravijn en een waterval. Verder passeert de trein
Een boerderijtjezo weggelopenuit de werkelijkheid
Met eenvoudige middelen worden bergen, tunnels en derge
lijke levensecht „nagebouwd"
op zijn rit een dorpje (dat terwille van het maken
van een foto provisorisch was opgezet), een boer
derijtje, het reeds genoemde kasteeltje en een zwem
bad. Het maken van de miniatuurfiguurtjes vraagt
een enorm geduld. Bovendien moeten de verhou
dingen juist zijn. De heer Peet demonstreert dat
door een figuurtje-in-badpak bovenop het berg
massief te plaatsen.
Ja, het is een fascinerende liefhebberij, zo'n eigen
spoorwegbedrijfje, dat je helemaal naar eigen
inzicht en fantasie kunt inrichten en aankleden.
Bovendien kun je, zoals in dit geval, het aangename
met het nuttige verenigen. Zoals spoorwegbouwer
Peet, die daarvoor met plezier uren tussen
de rails doorbrengt
11