i/egRne „öe pauw'' te öoRöRecht
kop aan, die tot het oorspronkelijke
interieur van het huis behoorde, maar
die door de vorige eigenaar, van wie
men de kop had teruggekocht, was
meegenomen.
later weer alleen hangen aan het
huidige huis „De Pauw", zodat dit
nu nagenoeg twee eeuwen lang aldus
genoemd wordt. Genoemd wordt, ja,
want de naam zult u nergens in een
Kijkje in het sfeerrijke interieur. Boven
de har ziet u de zg. entresol
Een stukje historie
De geschiedenis van „De Pauw" gaat
terug tot 1618, in welk jaar een rijke
Dordtse lakenkoper, Jan de Louttre,
het huis heeft laten bouwen. Het
stond en staat nog op de hoek van de
Voorstraat en de Wijnbrug. Niet altijd
heeft het huis de naam „De Pauw"
gedragen. Het was aanvankelijk ver
bonden met een pand erachter, dat
„Het Beleg van Alkmaar" heette.
Hier was reeds in 1594 een café, of
zoals men toen zei, een herberg ge
vestigd, getuige de naam van de
eigenares „Dingena het brandewijn
wijf". Het tegenwoordige huis „De
Pauw" heette toen „Schiedam". Vóór
1762 echter moet de naam van het
erachter gelegen pand reeds veranderd
zijn in „De Pauw", want toen kocht
de eigenaar van het huis „Schiedam"
het pand „De Pauw" erbij en gaf hij
aan de combinatie van die twee de
naam „De Pauw". Deze naam bleef
gevelsteen aantreffen. Wèl vindt u in
de zijgevel een eigenaardige, uitge-
metselde schoorsteen met een booglijst,
waarin het jaartal (1618) staat ver
meld.
In de eerste jaren van zijn bestaan
heeft „De Pauw" waarschijnlijk als
herberg dienst gedaan. Dit mogen we
tenminste afleiden uit het feit, dat
tijdens de Dordtse Synode (1618-1619)
de afgevaardigden uit Genève er ver
blijf hebben gehouden. Ruim vijftig
jaar later, in 1672, vond in het huis
„De Pauw" een gebeurtenis van his
torische betekenis plaats. Tijdens een
bezoek aan Dordrecht liet Willem
van Oranje, die toen de rang van
kapitein-commandant had, in „De
Pauw" een feestmaal aanrichten. Een
grote menigte poorters, die voor het
huis te hoop waren gelopen, drong
toen binnen en dwong alle aanwezigen
te tekenen voor het herstel-in-al-zijn-
rechten van Willem van Oranje, die
daarna ter plaatse tot stadhouder
werd uitgeroepen.
Meer dan een eeuw later komt „De
Pauw" weer 'in het nieuws', als ten
tijde van de Franse overheersing
Napoleon een bezoek aan Dordrecht
brengt en een boottocht door de stad
maakt. Naar beweerd wordt zou de
toenmalige eigenaar de ramen aan de
achterzijde, die uitzagen op de Voor
straatshaven, hebben dichtgespijkerd
als duidelijk blijk van zijn antipathie
ten opzichte van de Franse keizer.
Deze demonstratie zou hem niet alleen
op een stevige berisping van de bur
gemeester te staan zijn gekomen,
maar bovendien op een onvrijwillig
verblijf in Frankrijk.
Enkele tientallen jaren later, in 1827,
kwam „De Pauw" in het bezit van
de familie Ouborg, die er meer dan
125 jaar een winkel in kaas en derge
lijke heeft gedreven.
Ongeveer een halve eeuw geleden
heeft het huis waarschijnlijk een grote
Deze opname van de gevel van „De
Pauw" dateert van omstreeks 1910. Bo
ven de deur ziet u de insteekkamer, die
destijds tot aan de gevel doorliep
Bij de overdracht bood de heer Berke
meier de nieuwe „waard", de heer Pren-
ger, een oude Dordtse gravure aan
beurt gehad, dat wil zeggen, het werd
enigszins gerestaureerd en voor verder
verval behoed. De grote kans voor
het verder voortbestaan kwam toen
enige jaren geleden de laatste Ouborg
het huis om gezondheidsredenen ver
liet en de kaaswinkel liquideerde.
Even nog dreigde het huis tot, zoals
dat tegenwoordig heet, een patatzaak
te worden gedegradeerd, maar dat
ging gelukkig niet door.
Niet lang daarna liet Heineken
het pand met medewerking
van rijk, provincie en gemeente
DORDRECHT.
„Ös Paw" Voorstraat $01
