Links: Het begin van het kerst
kransje. De hoepel is gevormd van
ijzerdraden en de kleine stukjes
groen, hulst etc. worden met wikkel
draad op de hoepel gebonden
De kersttafel in volle glorie!
Rechts: Het kerstkransje klaar, met
een rood lintje opgehangen tegen de
muur (foto's A. Dingjan)
Dc overige kerstarrangementen laten zich nu wel be
grijpen: een sierpotje gevuld met mos, waarin een kaars
gestoken is en dat rondom is afgewerkt met verschil
lende materialen; een sierlijke kaarsenhouder, waartegen
een balletje mos is bevestigd, dat weer op de bekende
manier is volgestoken met het een en ander. Alleen het
kransje vraagt nog enige tekst en uitleg.
Kransje
Kunt u houten hoepeltjes van een botertonnetje bemach
tigen of iets dergelijks, dan is dat prachtig. Zo niet, dan
neemt u enkele dikke ijzerdraden, die u tot een hoepeltje
buigt en vormt, vastbinden met wikkeldraad en afwer
ken met groen crèpe-papier. Zo, het geraamte is er. Nu
neemt u kleine snippertjes van takjes en blaadjes en
kleine denne-appeltjes, legt deze één voor één tegen de
hoepel en bindt ze aan de hoepel vast met een paar
slagen van het wikkeldraad of touw. Denk er aan, één
voor één, niet te haastig en vooral niet met grote stap
pen thuis willen komen, maar kleine snippertjes ge
bruiken. Anders krijgt u nooit een mooi, fijn kransje.
Het geheel hangen we op aan een lintje tegen de deur
of tegen de muur. Een geheel andere plaats is rond de
kerstpudding, ook een idee niet waar? Of behoeft uw
kerstpudding geen krans?
Zo zijn we voor we het weten toch reeds bij de kerst
tafel beland. Uw kersttafel moet een begrip worden
en dat niet alleen door de exquise gerechten, maar ook en
vooral door de aankleding en versiering. Een smetteloos
wit laken, waar over heen enkele banen rood lint lopen
rechte banen en slechts enkele, dus geen druk kris-
kras-gedoe! Uw beste servies en glaswerk en tot slot
het pièce de milieu van kaarsen en groen.
Tafelstuk
Hiervoor hebt u nodig een smal lang plankje (b.v. 30 X 10
cm) en daar wikkelt u mos op met behulp van touw of
wikkeldraad, zodat u een „broodje" van mos verkrijgt.
(Zie werkfoto.) Eerst worden de kaarsen er weer in
gestoken; hoeveel, dat kunt u zelf het beste bepalen.
Daarna begint u de ondergrond te maken van enkele
lange dennetakken, die u aan de uiteinden van het
„broodje" in het mos steekt. Aan de voor- en achterkant
steekt u veel kortere dennetakken, zodat de vorm van
het tafelstuk lang en slank blijft. Dan wordt het overige
materiaal erin gestoken, met zorg natuurlijk weer, u
houdt de denne-appels in groepjes bij elkaar, het IJs-
landsmos er tussen, hier en daar een goudgeel coni-
feertje er bij en ook de hulst- en eucalyptustakjes moe
ten niet te veel over het geheel verspreid worden, maar
liever in groepjes bij elkaar gehouden worden.
Als de tafel ruimte over laat, dan is het altijd erg
leuk zo hier en daar een los toefje (van een dennetakje,
hulst, denne-appeltje) op tafel neer te leggen. Ook iets
tussen de plooien van de servetten maakt een aardig
effect. Als u nu de kaarsen aansteekt, dan kan ik u
alleen nog maar een smakelijk eten en een prettig
Kerstfeest toewensen! GUUS ZIMMERMANN
10
