Heineken
OL
Onze
nieuwe redacteur
Verenigde Staten bedoelen) is Heineken bijna zo
bekend als in Rotterdam.
Wanneer onze naam zulk een grote bekendheid
geniet waarop de nazaten van de stichter van
onze maatschappij, de heer G. A. Heineken, onge
twijfeld trots zijn dan moeten wij die naam niet
verbergen achter initialen.
Reeds vele jaren geleden hebben wij bewust de let
ters „H.B.M." vervangen door: „Heineken", voluit.
Toen Marie Nico werd geen biologisch wonder
uitgebroed in de laboratoria, maar een ingreep,
uitgedokterd door financiële economen of economi
sche financiers doken de letters weer op. H.B.N.
schreven we op interne briefjes en zelfs te
genover de buitenwereld gebruikten we die ondui
delijke term.
Dat is niet goed. Onze naam is Heineken. Daar
mogen we trots op zijn en die moeten we gebrui
ken. Waarom ons licht onder de korenmaat stellen?
Als we over onszelf spreken, dan werken we bij
Heineken, we drinken op tijd ons Heineken
en we mopperen (als de salarisverhoging tegenvalt)
op Heineken.
Wanneer we in groter verband vrezen onduidelijk
te zijn, dan praten en schrijven we over Heineken
Nederland. Een enkele financiële deskundige zal
het eens hebben over Heineken Internationaal en
als het jaarverslag uitkomt zien we de oude H.B.M.
weer even verschijnen, maar dat zijn uitzonderin
gen, die zich doorgaans beperken tot de directie
vergaderingen en die paar kamers in Amsterdam,
waar ons financiële hart klopt.
Voor de rest: Heineken. En als u in Den Bosch iets
hebt voor uw collega in Amsterdam, dan zet u op
die interne mededeling en op de chemise of en
veloppe: „Heineken Amsterdam", zo goed als de
Amsterdammer „Heineken Rotterdam" en „Heine
ken Den Bosch" gebruikt.
Die drie letters, die vergeten we maar. Naar buiten
èn intern.
Heinekus, zeggen ze „op straat" en oude grap
penmakers beweren dat er geen heerlijker kus be
staat. Zij vergissen zich naar ons idee. Vermoedelijk
omdat zij in hun jeugd B.B. niet kenden en Marilyn
Monroe.
Maar laten we onpartijdig blijven en ons houden bij
wat onze naam en onze glorie is. Ons
Op 1 maart trad de heer W. J. Bruggeman bij ons
bedrijf in dienst, om als opvolger van de heer P. G.
David het redacteurschap van „Vers van 't Vat" te
gaan vervullen. Afgezien van een jaar, waarin hij als
correspondent bij een internationale handel- en scheep
vaartmaatschappij te Rotterdam werkte, was de heer
Bruggeman verder in dienst bij de Shell Raffinaderij
N.V. te Pernis. Daar werkte hij aanvankelijk bij de
administratie om de laatste drie jaren mederedacteur
te worden van het personeelsorgaan. In die hoedanig
heid maakte hij ook fotoreportages. Fotograferen is
namelijk zijn privé-hobby.
De heer Bruggeman is 35 jaar oud; hij is gehuwd en
vader van twee kinderen. Hij bezit het einddiploma
Gymnasium-A.
Na de bevrijding gaf hij zich op als oorlogsvrij
williger. Als zodanig bracht hij ruim twee jaar in
Indonesië door.
Voordat hij met zijn werk als redacteur zal beginnen,
gaat hij gedurende twee maanden bij verschillende
onderdelen van het bedrijf rondkijken, om een alge
meen overzicht te krijgen en om met zoveel mogelijk
mensen kennis te maken.
4