die verzamelaars die duizenden betalen voor een
modern schilderij en in werkelijkheid een begrip
kopen. Hun begrip omsluit mode, verwachting,
speculatie, Parijs en modern; het heeft met de wer
kelijkheid van het kunstwerk weinig te maken. Zij
zijn de dupe van het gedachteloze apriori der mode.
Zoals de bewonderaars van de grote meesters de
dupe zijn van een ander fetisjisme: dat van de grote
namen.
Maar eigenlijk wil ik u iets vertellen over de
Utrechtse bric-a-brac-winkels, die men hier in hoofd
zaak vindt rond de Vischmarkt, een van de oudste
marktplaatsen binnen Utrecht, die tot op heden haar
bestemming heeft behouden. Indien men aan naams
afleidingen enig geloof hecht, moet zij vóór 1196
reeds bestaan hebben; immers, toen woonde in deze
stad een zeer aanzienlijk geslacht, genaamd De Foro
Piscium (van de Vischmarkt), uit welk geslacht een
zekere schout Gerardus afkomstig was. Het is niet
onwaarschijnlijk dat dit stamhuis zijn geslachtsnaam
ontleend heeft aan de Vischmarkt, waarop het in
1358 een huis bezat, leenroerig aan de burggraaf.
Het woord Vischmarkt als plaatsaanduiding vinden
wij het eerst vermeld in een brief van 1331, waarbij
de Raad aan de toenmalige bewoners William Hont
en zijn kinderen een huis in eigendom overgeeft, ge
legen op de Vischmarkt, hetwelk waarschijnlijk naar
de bewoner, de Hont, genaamd werd; een doorgang
naar het Domkerkhof, alsmede verscheidene uit
gangen van klaustrale huizen, op dat kerkhof ge
legen, werden vroeger op deze markt gevonden.
Thans zijn er nog enige aanwezig, doch deze zijn
alle afgesloten. Dit piekje grond was gedeeltelijk
gelegen in het dagelijks geregt van de bisschop, die
een burggraaf aanstelde, welke deze betrekking
erfelijk bezat. Over dit recht ontstonden in 1555 en
1647 tussen de regering der stad en de burggraven
de heren van Brederode verregaande onenig-
waard. Koestier vindt dit een typisch staaltje van
snobisme. Het ding is, zo zegt hij, in de ogen van de
bezitster noch in die van een ander mooier ge
worden. Maar iedereen vindt het mooier. Waarom?
Koestier bleef, voorzover de herinnering strekt, bij
de vraag staan. Men zou echter zeggen: omdat
niemand met de ogen kijkt, maar slechts met een
,,denk-beeld". Men ziet een begrip en geen werke
lijkheid. Daarentegen zijn er natuurlijk ook nog
Deze foto's werden ge
maakt in de kunsthandel
,,Den Trompetter" van
Adelbert Smulders aan
de Vischmarkt 14.
