Villi ONZE VERENIGINGEN Trialmeting te Rotterdam Bij de foto's: 1. Het „damescomité" aan het smeren; 2. Aankomst in Rotterdam; 3. Klaverjas; 4. Vissen; 5. Prijsuitreiking; 6. Dansen na. Hoe we het allemaal voor elkaar gekregen hebben? Dat weten we zelf niet. „We" is een groot woord. Ik moet schrijven „ze", want persoonlijk had ik o.a. doordat in die weken in verband met de hergroepering Marie werd getransformeerd tot Nico (welk een ongelooflijk fysiek gebeuren), vrijwel geen deel aan de voorbereidingen. Met te meer recht mag ik hulde brengen aan de ploeg, die deze dag en de dag te voren de handen uit de mouwen heeft gestoken om alles voor elkaar te brengen. Er waren niet minder dan 500 mensen „zoet" te houden met tal van sporten en 's avonds waren het er zelfs zeshonderd, die getuige waren van de prijsuitreiking in de geïmprovi seerde ontvangstruimte onder de bottelarij. Daar had men met stromatten, zeildoek en „muren" van bierkisten een feestzaal met podium gemaakt, waar de Bossche band en de Rotterdamse Combo er de stemming in brachten. Improvisatie was wel het hoofdmotief van deze dag. Want hoe goed de organisatoren, die niet één dag, maar weken tevoren al in touw waren, alles op papier gezet hadden, er waren uiteraard nog geen traditionele richt lijnen waarlangs men kon bouwen. Het was de eerste sportdag van onze gezamenlijke Nederlandse brouwe rijen en pas laat in de zomer was het besluit gevallen 2 om deze nog dit jaar te doen plaatsvinden. Het overleg tussen Amsterdam, Rotterdam en Den Bosch geschiedde doorgaans telefonisch, maar de mannen, aan wie de organisatie was toevertrouwd wisten van wanten en hun aanwijzingen het waren tenslotte kleine boek werken voor deze omvangrijke organisatie waren zo duidelijk, dat vrijwel alles van een leien dakje liep, die zondag 4 september. En als er eens een microfoon ontbrak, of er stond een bol windje onder het zeildoek van de feestzaal, of het bier bleef wat lang weg, dan namen de deelnemers dat in „good spirit" zoals de Engelsman zegt en zelfs het afge lasten van de voetballerij kon de goede stemming niet bederven. Het veld aan de Kleiweg stond onder water en overal elders in Rotterdam was het amateurvoetbal afgelast, maar gelukkig konden we terecht bij een eredivisiewed strijd op Spangen en negentig voetballers hebben daar nog 3 een paar gezellige uren doorgebracht. Nou ja, gezellig, we werden om half twee verrast door een wolkbreuk als we zelden beleven in ons goede vaderland, maar er waren toch maar 2 of 3 „ongejaste" gasten die zich hierdoor van de wijs lieten brengen. Overigens waren die later op de brouwerij weer in de beste stemming. De tennissers werden ook even opgehouden door het slechte weer; zij waren daardoor de laatsten en toen zij terugkwamen op de brouwerij kon de heer Kloppenburg met de prijsuitreiking beginnen. Rotterdam had gewonnen en sleepte de Astrid-beker in de wacht. Er werden echter nog drie prachtige voor zittershamers geschonken door de Nigerian Breweries Bralima en de Malayan Breweries, die resp. naar Rotter dam, Den Bosch en Amsterdam gingen. Den Bosch is vast voornemens om volgend jaar (in Amsterdam?) de Astrid- beker mee naar het Zuiden te nemen. Als Amsterdam er niet was. Want onze oudste vestiging zal zeker in 1961 4 haar beste beentje voorzetten om wat actiever en beter uit de bus te komen dan dit jaar. Hoe geanimeerd er geklaverjast is, hoe spannend de tafeltennispartijen waren, hoe weinig de vissers vingen getroefd door de kleine Blaauw, die hors concours enige

Jaarverslagen en Personeelsbladen Heineken

Vers van 't Vat | 1960 | | pagina 22