De Meesterdronk
Een vakaritie-bierimpressie door uw bierpul-medewerker
G. W. HARDEVELD KLEUVER JR.
Wanneer u op uw vakantiereis naar het zonnige Italië,
het imponerende Zwitserland of op de grens van beide
naar de prachtige Zwitsers-Italiaanse meren, over de
Duitse autobanen snelt en Frankfurt nadert, moet u toch
eens proberen enige dagen uit te trekken in uw vakantie
schema voor een bezoek aan het lieflijke Taubertal en
dan logeren in het openluchtmuseum van dit „Franken
land" nl. in Rothenburg ob der Tauber.
Frankische Jeruzalem
Onmiddellijk bij het betreden van dit stadje blijkt het u
al, dat dit meer is dan alleen maar een aardig oud
plaatsje. Rothenburg van 1274 tot 1892 een „Vrije Rijks
stad" en de trotse hoeder van 150 dorpen en 40 kastelen,
is een groot kunstwerk, een grandioos monument, dat in
de loop van vele eeuwen op onbegrijpelijk harmonische
wijze gegroeid is tot één geheel, dat u een zeldzame
sensatie van rust en veiligheid geeft. Men moet echter
niet denken in Rothenburg de eerste of enige vreemdeling
te zijn. Reeds in de middeleeuwen was de stad een mag
neet voor kooplieden en pelgrims. Toen noemde men
het zelfs „het Frankische Jeruzalem". Toen wemelde het
er al van de mensen, net als nu. Maar het is er niet hin
derlijk vol, er is ruimte genoeg. Dit stadje werd de
getuigenis van de goede bouwkunst uit lang vervlogen
tijden en een symbool voor de Duitse middeleeuwen. Een
paradijs voor kunstschilders en archeologen, voor natuur-
en kunstliefhebbers, voor alle mensen, die rust en vrede
zoeken en zich een wijle uit de dagelijkse beslommeringen
willen terugtrekken. Alles wat het oog weldadig aandoet,
het gemoed opvrolijkt en het hart van de rusteloze mens
van onze tijd in een betere stemming brengen kan, dit
biedt Rothenburg zijn bezoekers.
Reeds het uitzicht vanaf de „Burggarten" over het be
koorlijke en lieflijke dal van de Tauber spreekt onze
verbeeldingskracht aan; wie dan zijn oog laat dwalen
langs het door de avondzon verlichte silhouet van de
torens en de muren van de oude stad, voelt de sfeer van
de verzonken wereld der Duitse middeleeuwen aan. De
zware poorten, de massieve bastions, de St. Jacobskerk
(met het beroemde bloedaltaar van Tilman Riernen-
schneider) met zijn beide stevige torens, de trotse
patriciërshuizen, het indrukwekkende raadhuis met de
opvallend mooie renaissance voorgevel en vele andere
bouwwerken uit verscheidene stijlperioden, dit alles vormt
tezamen Rothenburgs aanzien.
Historisch Spel
De gastvrijheid van de bewoners is bekend, maar over
hun drinklust wordt geroddeld en dit geroddel geeft ons
reden tot dankbaarheid, want anders was dit verhaal
slechts een stukje reispropaganda geworden voor een
Middeleeuws stadje ergens in Zuid-Duitsland. Nu wordt
echter ieder jaar met Pinksteren een historisch spel op
gevoerd met als titel: „Der Meistertrunk". en over deze
drinkgewoonten en dit drinkspel wil ik u nu graag eens
even het een en ander vertellen.
Deze Meistertrunk ligt ten grondslag aan de belegering
en de na hevige strijd gevolgde bezetting van deze oude
Rijksstad door de keizerlijke veldheer Johann Tzerklas
Graf von Tilly. Sinds 1881 wordt jaarlijk aan het eind
van Oktober en met de pinksterdagen een historisch spel
opgevoerd, dat door duizenden uit binnen- en buitenland
wordt bezocht en dat deze hele strijd uitbeeldt. Men ziet
zich verplaatst in de oude raadszaal rond 1631 en leeft
intens mee met de burgemeester en zijn raadsheren en
juicht het besluit van deze broederschap toe om de vijand
tot het uiterste te weerstaan.
„Hinaus, hinaus du junge Schar
Dem Feinde frisch entgegen;
Allezeit kampfbereit,
Vertraul auf Gottes Segen".
De oorzaak van deze keizerlijke belegering moet men
zoeken in het feit, dat deze Frankische stad zich bij de
Protestanten heeft aangesloten. Men biedt heftig tegen
stand, rekent op Zweedse hulptroepen, maar na een door
braak bij de Noorderpoort ziet oud-burgemeester Georg
Nusch geen andere uitweg meer dan de witte vlag te
hijsen en de maar liefst zestigduizend man keizerlijke
troepen de overwinning te gunnen en de veel bezongen
Graf von Tilly te ontvangen.
„T1LLY, Du Stolz der Christenheit,
In dieser schweren Zeit
Von GOTT dazu bestellt
Als Schreck der Ketzerwelt".
Deze veldheer, woedend over zoveel tegenstand van zo
weinigen, gelast deze hele ketterstad met alle raadsheren
te vernietigen. Medelijden en erbarmen zijn voorbij. Ten
einde raad wendt de dochter van de opperkastelein van
de raadskelder zich tot Tilly en tracht hem te overtuigen
12
