r
Nieuw leven
in Hollandia
Op Schrikkeldag had er al een onofficiële in
gebruikneming plaats van de nieuwe kantine
in het aan de brouwerij grenzende oude Hol
landia dat getransformeerd is tot kantine voor
het kantoorpersoneel.
Het gold een afscheid van ir. Büchli, die
wegens het bereiken van de 65-jarige leeftijd
afscheid nam van de Technische Dienst van
de Rotterdamse brouwerij. Niet van de brou
werij zelf, want voorlopig zal ir. Büchli nog
zijn diensten blijven verlenen aan het pro
jectenbureau, zodat dit „afscheid" zonder
weemoed kon zijn.
De volgende dag om half één kwam de eerste
groep lunchers en drie kwartier later de tweede
en allen die hun half uur middagpauze in
Hollandia doorbrachten zullen kunnen getui
gen, dat het er tip top uitzag.
Zelfs staan er twee biljarts, maar die zijn
voor de personeelsleden, die er 's avonds hun
domicilie hebben.
De P.U.R. heeft voor een richtig beheer in de
avonduren een kantinecommissie ingesteld,
welke onder verantwoording aan het bestuur
van de personeelsunie de zaken buiten de
kantooruren in Hollandia zal regelen.
„Mardi Gras", 's middags tegen een uur of zes.
Wanneer Bosschenaren dit plaatje zien zullen
ze diep medelijden hebben met die stijve
kerels van boven de Moerdijk. Zelfs de meiskes
kwamen niet tot een lachje.
„Zó viert men Vastenavond in Rotterdam!"
zeggen ze in Oeteldonk.
Of was die ernst het gevolg van een (vergeefs)
verlangen naar de jool van Den Bosch? Daar
kunnen we inkomen, want Den Bosch is op die
eerste maart wèl benijd door het jolige ge
deelte van onze mensen boven de Moerdijk.
In ieder geval: alle glaasjes, die genuttigd zijn,
werden geledigd op het welzijn van onze
nieuwe kantine.
De leden van het mannenkoor waren de eerste
gasten, want zij zongen al vele weken lang
gedurende de restauratie temidden van de
„puinhopen" in het achterzaaltje en zijn dat
ook nu trouw gebleven.
De heer Feith heeft op de middag van de inge
bruikneming kort na 5 uur enige woorden
gesproken ter gelegenheid van de opening en
hij deed dat voor een exquis gezelschap van
wakkere H.B.M.'ers, die heel bescheiden en
rustig hun „Mardi Gras"-pilsje dronken.
De heer Feith gaf een kort historisch over
zicht van dit bekende Rotterdamse etablisse
ment, dat in de 60 jaren van zijn bestaan
verrassend weinig eigenaren heeft gekend. Hij
beval de fraaie kantine met de bijbehorende
zaaltjes in de goede zorgen van een ieder aan
en toen hebben de aanwezigen nog een uurtje
„gezelsd" zoals onze voorouders dat deden:
zonder radiomuziek en met een goed glas
Heineken.
10
