Judo in Japan
In het oudste en nog steeds één dei-
beste Judo-tijdschriften het
„Quarterly Bulletin" van the
Budoquai dat nu al zijn 15e
jaargang beleeft, lazen wij ver
schillende mededelingen, welke
zeker ook voor onze lezers en
Judobeoefenaars interessant kun
nen zijn.
Op 25 maart 1958, zo staat er bij
voorbeeld te lezen, is met enige
feestelijkheden het nieuwe gebouw
van de Kodokan in Tokio in ge
bruik genomen. De bouw zgn.
„utility-type" van de grootste
dojo ter wereld is in september
1956 begonnen en de totale kosten
bedroegen ongeveer ƒ2.700.000,
Het gebouw heeft zeven verdie
pingen. De mat bestaat uit 500
tatami's (1.000 m2); er is een tri
bune voor 600 bezoekers en er zijn
speciale dojo's, elk met 105 matten
voor vrouwen, kinderen en scholen.
Bovendien is er een dojo voor
speciale studie en één voor vreem
delingen, elk met 54 matten. Daar
enboven biedt het gebouw nog
talrijke logies-gelegenheden.
Op 4 mei 1958 is het toernooi voor
hogere dan-graden in de Kokokan-
dojo gehouden. Onder de deel
nemers waren honderdacht 5e,
honderdzes 6e, vierenzeventig 7e
en achttien 8e Dans! Wij mogen
dus wel vaststellen, dat uit de
kleine „private" dojo, (door prof.
Jigoro Kano in het leven geroepen)
welke het begin was van de orga
nisatie, een enorme beweging is
gegroeid, welke zijn optimisme
volkomen billijkt.
Zoals de stichter het inderdaad
heeft gezien is de Judo-sport ge
baseerd op een systeem van maxi
male geestelijke en lichamelijke
oefening.
Wedstrijd slechts onderdeel
De wedstrijd is een onderdeel van
de training. Deze wedstrijd als
uiteindelijk resultaat van de trai
ning dus als hoofddoel te
zien is een denkfout.
Bij Judo-wedstrijden is de autori
teit van de scheidsrechter onaan
tastbaar en er kan tegen zijn
uitspraak geen beroep worden
aangetekend. Men kan het daar
mee eens zijn of niet, doch als men
aan een Judo-wedstrijd deelneemt,
onderwerpt men zich stilzwijgend
aan deze regel. Wenst men dat
niet te doen, dan moet men niet
deelnemen aan een wedstrijd.
Judoka's weten dit en behoren
zich hiernaar te gedragen; het is
In de Kodokan
te Tokio.
jammer dat toch nog sommige
Judoka's en nog wel van inter
nationale klasse menen dat deze
gedragsregels voor hen niet gelden.
Graduatie
Er zijn in het Judo graduaties naar
bereikte resultaten, die voor de
persoon zelf dikwijls niet waar
neembaar zijn. Zulke graduaties
zijn als een groeiproces, zoals bijv.
de jaarringen van een boom. De
voortdurende verandering is nau
welijks waarneembaar omdat een
groeiproces heel geleidelijk ver
loopt. Als we een boom doorzagen
zien we de jaarringen, omdat er in
het leven van de plant telkens een
rustperiode is in de winter, die als
't ware wordt „opgetekend".
Zulke „jaarringen" zou men ook
de graduaties in het Judo kunnen
noemen, alleen gaat het daar niet
volgens de vaste wisseling der
getijden. Het is dus niet zo, dat
als iemand gegradueerd wordt, hij
nu plotseling „veel beter" is dan
hij was. Nee, hij blijft precies de
zelfde, alleen is er in 't groeiproces
een „jaarring" afgetekend.
Dit betekent dus ook, dat wanneer
je bijv. blauw gegradueerd wordt,
je pas dan helemaal groen bent.
Naarmate de graduaties hoger
worden, gaat het groeiproces
langzamer. Er komen steeds meer
eisen bij. De beginneling draagt
zijn rode-slippenband net zolang
totdat hij voldoet aan de minimum
eisen van vallen. Voor geel komt
er al meteen bij, dat hij iets moet
weten van de Judo-beweging; voor
oranje moet hij op zijn benen kun
nen staan en steeds weer moet hij
kunnen vallen, maar iedere keer
komt er iets bij, waardoor de
periode tot de volgende graduatie
wat langer duurt.
Nieuwe eisen
Heel duidelijk wordt dit bij de
overgang van bruin naar zwart.
Vechten moet ook de bruine band
goed kunnen, anders wordt hij
geen bruin. Maar nu moet hij be
ginnen met iets nieuws, nl. de
studie van het Nage-no-Kata en
dat is niet eenvoudig. De zwarte
band krijgt er al meteen nieuwe
eisen bij, hij moet ook les gaan
geven, wat velen minder prettig
vinden. Ze zouden liever blijven
vechten voor hun plezier. Maar
als de bruine band heeft hij al wat
van die nieuwe eisen leren kennen.
Hij is assistent-dojo-steward ge
weest; hij heeft leren leden inschrij
ven, contributie geïnd, demonstra
ties geleid of eraan meegedaan.
Kortom allemaal dingen, waarvan
de beginneling nog helemaal geen
begrip heeft (en dat is maar goed
ook, want die moet toch al zoveel
leren!)
Tot slot nog even de opeenvolging
van de banden (graden) tot zwart.
Wit met rode slippen
wit
6e kyu
geel
5e
oranje
4e
groen
3e
blauw
2e
bruin
Ie
P. v. d. BOSCH, 3e
(Rotterdam)
12
