rr
Hoe brengen
wij de Feestdagen
door?
WIJ WENSEN U PRETTIGE KERSTDAGEN EN ALLE GOEDS
VOOR HET JAAR 1960
REDACTIE VERS VAN 'T VAT
'Oir;;..
Eigenlijk is het een akelige vraag over dat „door
brengen" van de feestdagen. Het woord doet mij
denken aan het Duitse „durchbringen"dat verkwis
ten betekent en daarvoor zijn onze feestdagen toch
te goed en te zeldzaam.
Ze vallen overigens dit jaar redelijk wel. In die
tweede-kerstdag-op-zaterdag zit natuurlijk een tik
keltje zwendel, maar er is enige reden om aan te
nemen, dat de Nieuwjaarsdag-op-vrijdag voor enige
compensatie zal kunnen zorgdragen.
We gaan dit jaar niet naar Parijs. Verleden jaar zijn
we niet naar Brussel geweest en dat is ons zeer goed
bevallen. We blijven thuis om onder de kerstboom
kuise mopjes te vertellen, waarin Moossie met twee
woorden spreekt en zijn voeten veegt voor hij
binnenkomt.
Andere mensen gaan wel naar Parijs. Of naar Brus
sel om naar de lichtjes te kijken. Deze plaatsen doen
natuurlijk hun uiterste best om nog enige vreemde
lingen te trekken voordat hun getij geheel verloopt.
Want zij weten heel goed, dat binnen afzienbare tijd
elke West-Europeaan, die zich respecteert, de Feest
dagen zal willen doorbrengen in de Lijnbaan. De
betonnen kerstboom, die op het Hofplein zal worden
opgericht, wordt 120 m hoog. In de roestvrij stalen
takken schommelt een restaurant, het Heineken's
Nest. De piek van de kerstboom zal worden gevormd
door een televisiezender. Het is nl. geen geheim
meer, dat Rotterdam binnenkort het voorbeeld van
Ghana zal volgen en zich onafhankelijk zal ver
klaren. Zodra de banden met Den Haag definitief
zijn verbroken en de gekke radio-wetten feestelijk
zijn verbrand, zal het eerste Heineken's programma
bewijzen, dat commerciële televisie loont, in ieder
geval voor het verzorgende reclamebureau.
Maakt men zich dus in Rotterdam geen zorgen over
de tanende concurrentie van Parijs en Brussel als
feest- en lichtstad, minder gerust is men over het de
laatste tijd zo sterk in het nieuws zijnde Amsterdam.
De excursies naar de „Walletjes", onder leiding van
een Officier van Justitie, hebben meer en meer succes.
De aansluitende cocktail-parties in de villa van
Manke Miep trekken talloze bezoekers. Naar het
monument voor het Gouden Hart van de Penoze op
het Oudekerksplein beweegt zich een constante
stroom van bedevaartgangers. De plannen om het
Rijksmuseum af te breken en te vervangen door een
tweede Hilton-Droomhotel om nóg meer Ameri
kaanse soldaten uit andere leave-centra weg te zuigen
nemen steeds vastere vormen aan. Kortom, de tijd,
dat een vreemdeling zich in Amsterdam dood moest
vervelen en almaar moest kijken naar huizen, die
allang gesloopt en grachten, die allang gedempt had
den moeten worden, schijnt nu wel definitief voorbij.
Met dat al is er dus voor beide steden alle reden, om
de toekomst met het volste vertrouwen tegemoet te
zien. Natuurlijk, déze feestdagen zullen wij nog wel
ouderwets thuis moeten doorbrengen, met wat stem
mige muziek, vier op hechte zuilen gemonteerde
toespraken en een beetje natje en een beetje droogje.
Wat dat laatste betreft, lees vooral niet de artikelen
van de maniakale honger-dokters in dag- en dames
bladen. Het gepraat over calorieën bederft uw eet
lust en giet azijn over uw plumpudding.
Prettige feestdagen! vdz