Een kopje thee - Een pintje bier, Die Belgen zijn een gastvrij volk, maar hun gedachtenleven is naar een ander patroon geknipt. Daar moet je altijd weer rekening mee houden. Met onze Hollandse ge- dachtenkronkels kom je niet ver. Wanneer wij in Den Haag voor een of andere zaak in een huis kamer verzeilen van mensen die wij nauwelijks kennen en er wordt ons gevraagd wat wij drinken zullen, dan staat ons antwoord bij voorbaat vast. Is het elf uur 's morgens, dan zeggen wij beleefd dat mevrouw vooral geen moeite moet doen, maar mevrouw kent het spelletje ook en blijft aandrin gen: het wordt dus een kopje koffie. Niet meer en ook niet min der. Is het zo rond half vier, dan wordt het een kopje thee. Ook niet meer en ook niet minder, tenzij dan dat ene koekje. Dat is alle maal beleefd, volgens regels uit de tijd van Jan de Witt en wij weten zeker, dat wij de gastvrouw niet ontrieven want aangezien ze wist dat wij kwamen, stond de koffie al warm en thee al onder de muts. Geen mens zal het in zijn hoofd halen om te zeggen „Alstublieft een whisky" want ze zouden je aanstaren alsof men een aanslag kwam plegen op de gastvrouwelijke eerbaarheid. Maar, dan komen wij in België en begaan onze eerste flater. „Een kopje thee dan maar", zeg je arge loos. Onmiddellijk daarna valt er enige stilte. Ze vinden je gek, maar ze zijn te beleefd om het te zeggen. Wel wordt er eerst nog eens ge ïnformeerd of madame het wel goed gehoord heeft. „Geen Trap pist? Of een cognacje? Een glaasje rode wijn misschien?" Een nieuweling heeft in zo'n geval het gevoel of de stoel onder hem wordt weggetrokken. Hij voelt instinctmatig dat er iets scheef gaat. Maar hij weet niet wat. Hij weet alleen, dat volgens een tra ditie van eeuwen, die nu eenmaal in zijn bloed zit, een kopje thee het bescheidenste is wat de mens kan verlangen oh, hij wil vooral niet tot last zijn of dingen vragen die eerst nog gehaald moeten wor den. neen, dank u, mevrouw een kopje thee is heerlijk. En hiermee heeft hij dan het tegen deel bereikt, van wat hij had willen bereiken. Want madame heeft wel degelijk Trappist in de kast, drie soorten cognac, een Chateau-Neuf-du-Pape van 1947 en whisky en al wat ge maar wilt, maar thee is een ander chapiter. En terwijl de gastheer u bezighoudt met koetjes en kalfjes, heerst er koortsachtige bedrijvigheid in andere delen van het huis, want die Hollander wil thee hebben, nota bene thee spoedig zwermen

Jaarverslagen en Personeelsbladen Heineken

Vers van 't Vat | 1959 | | pagina 12