Wat is industriële vormgeving 1. Met machines mooie dingen maken Anderhalve eeuw geleden werden alle gebruiksvoorwerpen nog uitsluitend met de hand gemaakt. Je kunt je dat haast niet meer voorstellen. Elk verbruiksartikel was een ambachtsprodukt, een tafel, een pomp, een jas, maar ook een rijtuig en ieder stuk gereedschap. Het ging allemaal door de hand van ervaren vaklui en doorgaans werden ze vervaardigd volgens eeuwenoude, beproefde methodes. Daarbij waakten overgeleverde standregelen over de kwaliteit en de afwerking. De ambachtslieden waren georganiseerd in gilden, welke grote zorg besteedden aan de beroepsopleiding. Maar vooral eisten zij de aflevering van een kwaliteitsprodukt. Een boor is maar een boor, maar past de moderne (links) niet beter in een hedendaagse werkplaats en bij mensen van vandaag dan die andere? En zal ze daarom niet eerder worden gekocht? Toen de stoommachine was uitgevonden kwam daarin al gauw verandering. Betrekkelijk kort tevoren waren bovendien de gilden opgeheven. De gebruiksartikelen werden nu meer en meer met de machine vervaardigd. Dat ging veel vlugger. Ook ongeschoolden konden die machines bedienen. Zo konden de artikelen aanmerkelijk goedkoper worden aangeboden, wat meetelde, vooral waar de kwaliteit wat minder was. Eigentijdse ornamenten Bekommerde de industrie er zich nu in het geheel niet om hoe haar produkten er uitzagen? Dat is beslist niet waar. De handel was immers vrij, er kwam meer concur rentie. Dat zette aan tot verfraaiing. Iedere fabriek bracht toch wel graag een artikel op de markt met een aantrek kelijk uiterlijk. Dat verkocht beter. Maar het bedrijfs leven ging daarbij te veel uit van het uiterlijk alleen. Het poetste de produkten van de machine op, versierde ze met eigentijdse ornamenten. Op die manier trachtte het zijn massaprodukten telkens aan te passen aan de nieuwe stijl en de heersende smaak. Het eerste telefoontoestel was een zwart vierkant geval met een soort spreekbuis, doch versierd met verguld ijzeren krullen. Later werd het een langwerpig kastje, waaraan de hoorn kon hangen en dat aansloot bij de lambrizering van de kantoorinrichting. Weer later, toen de kiesschijf was uitgevonden, werd het toestel weer meer vierkant. Het kreeg toen echter afgeronde vormen. Het zelfde, tot op zekere hoogte, met de naaimachine en de schrijfmachine. En hoe potsierlijk zagen er de eerste kolenhaarden uit. Althans volgens onze hedendaagse opvattingen. Terug naar beter ambacht? Niettemin was het zeker niet veel moois, wat de industrie in een steeds sneller tempo maakte. Er kwam veel smake loze rommel op de markt: te veel werd er gelet op het praktische doel, zonder meer. Met die goedkope massa produkten bedierf de industrie bovendien in ruime kring de goede smaak. Men ging soms iets moois lelijk vinden en iets lelijks mooi, onder de invloed van de reclame en de verkoopcampagnes. Want dat laatste was toch het nieuwste snufje van een machtig bedrijf met knappe tekenaars. Al in het midden van de vorige eeuw rees er verzet tegen die wansmaak, vooral in Engeland. Tegenover het lelijke industrieprodukt stelde men de voornaamheid en het karakter van het ambachtelijke werkstuk. Een geleerde als John Ruskin en de dichter William Morris ijverden dan ook voor een herstel van het handwerk. Dat was in eerste aanleg niet verkeerd. Het ambacht verdient het zeker zijn plaats in de moderne samenleving te behouden. Op het grensgebied tussen het handwerk en de kunst zal de bekwame beoefenaar van het scheppende ambacht onontbeerlijk blijven. Het betere produkt, vooral voor de woninginrichting, zal stellig ook in de toekomst met de hand worden gemaakt. Maar waar zij een algehele terugkeer wilden naar het handwerk en zich niet alleen keerden tegen het produkt van de machine, doch ook tegen de machine zelf, gingen zij bepaald te ver, zij wilden de klok terugzetten. Dat ging nu eenmaal niet. De machine draaide en bleef draaien. De industriële massaproduktie had haar vaste plaats gekregen. Die plaats zou alleen nog maar belangrijker worden. Het produktieproces van de industrie werd, ondanks dat verzet, niet alleen versneld, maar wezenlijk ook ver beterd. Vooral de laatste halve eeuw werd de kwaliteit van heel wat produkten sterk opgevoerd. In verscheidene 6

Jaarverslagen en Personeelsbladen Heineken

Vers van 't Vat | 1959 | | pagina 8