Hendel Plooij f
Personalia Buitenland
Op een gedenkpenning, die ik eens ontving van een der Neder
landse brouwerijrelaties staat aan de ene zijde als spreuk in het
brons geperst:
„Volharding - Moed - Vertrouwen". Dat is in een „nutshell"
wat de heer Wittert van Hoogland namens de directie en de
heer Cornelis namens het personeel (en in het bijzonder namens
de exportafdelingen te Amsterdam en Rotterdam) ondermeer
hebben gezegd van de persoonlijkheid van onze collega H. R. H.
Plooij, die na een vreselijk auto-ongeluk op Oudejaarsdag stierf.
Ik zal niet herhalen wat er in de aula op Zorgvlied op de zesde
januari werd gezegd; uit eerbied voor de overledene die zelf
voor zijn mening wenste uit te komen met een mate van open
hartigheid, die het echt menselijke van hem, die ons verliet, deed
uitkomen.
Ik behoef ook niet te zeggen, dat Plooij voor de exportafdeling
een bekwame kracht was, iemand met fantasie, die het slappe
compromis schuwde. Dat weten allen, die hem hebben gekend.
Liever schrijf ik in ons personeelsblad iets persoonlijker over hem.
Hij heeft het met zichzelf vaak moeilijk gehad en ik, die vele
jaren dagelijks met hem omging, heb vele en lange gesprekken
met hem gevoerd, in mijn kamer, in een auto, op een rustige avond
als wij samen in het buitenland waren. Je kon over heel veel, vaak
met de luchtige humor, die hem eigen was, met Plooij praten; om
eens iets te noemen: muziek, humanisme, godsdienst, Frankrijk
niet te vergeten, menselijke verhoudingen in het algemeen en in
het bijzonder over zijn eigen relaties met zijn omgeving. Als wij
hierover spraken, dan was hij dikwijls opstandig, maar met een
handdruk werden juist deze gesprekken vaak besloten. Het waren
de ogenblikken, waarop wij elkaar het best begrepen, het waren
de ogenblikken van het diep-menselijke, het waren ook de ogen
blikken waarop wij ons voor elkaar verantwoordelijk voelden en
waarvoor ik de overledene dankbaar zal blijven.
Naar mevrouw Plooij gaan onze gedachten nog dagelijks uit; zij
moet haar verdriet Titus is nog te jong om er iets van te
begrijpen alleen dragen. Ook hier zij haar man nogmaals dank
gebracht voor alles wat hij met zoveel energie en enthousiasme
voor Heineken en daardoor dat moeten wij niet vergeten
voor ieder van ons heeft gedaan.
Hij was vaak op kantoor de pionier in zijn gedachten, hij was het
ook voor diegenen op de exportafdeling, die thans gebieden
bereizen, waar Plooij het eerst heenging, hij is het zoals de heer
Cornelis treffend heeft gezegd nu opnieuw, nu hij daar is,
waar wij hem allen eens zullen volgen.
WEYMARSHAUSEN
De heer en mevrouw R. Koppenol
zijn na het doorbrengen van het ver
lof in Nederland op 18 januari naar
Kaduna vertrokken, waar ze onge
veer drie weken zullen verblijven.
Daarna zullen zij weer naar Lagos
gaan.
De heer J. E. de Rijke keerde op 19
december in Nederland terug van een
inspectiereis naar Nigeria, Ghana,
Belgisch Kongo en Ruanda-Urundi.
De heer en mevrouw P. J. Trum
keerden half december uit Boma,
Belgisch Kongo, terug.
De heer A. P. de Groot arriveerde
op 23 december uit Surabaia in
Nederland voor het doorbrengen van
een kort verlof.
Ir. F. Allan keerde eind december, na
een verblijf van ongeveer twee en
een halve maand in Nigeria, in
Holland terug.
Ir. P. Lagaay en zijn gezin arriveer
den begin januari in Nederland.
De heer en mevrouw Hermsen te
Singapore werden op 25 october ver
blijd met de geboorte van hun zoon
Lambertus Johannes.
De heer en mevrouw Koopman te
Singapore werden op 7 december
verblijd met de geboorte van een
dochtertje, dat de naam Petra draagt.
De heer en mevrouw Debeger te Aba
werden op 10 december eveneens
verblijd met de geboorte van een
dochter, Gillian Mary.
De heer Siemens, die te Singapore
werkzaam was, is op 9 december met
zijn gezin naar Leopard Brewery
Ltd., Hastings, vertrokken.
De heer G. den Hoed is medio decem
ber 1958 vertrokken van Boma naar
Stanleyville.
De heer Tewfic uit Cairo bracht in
januari een bezoek aan de brouwe
rijen in Amsterdam, Rotterdam en
's-Hertogenbosch.
