We wonen
in 't verkeerde
land
1
(D) De zomer heeft u in de
steek gelaten, maar wij beslist
niet. Want weer een nummer
van Vers van 't Vat is gereed
gekomen, waarin u weer van
alles over ons wel en wee van
de afgelopen maand kunt lezen.
Onze vdz heeft onze woorden
in ons vorig nummer over de
Expo '58 kennelijk gelezen,
want hij is er waarlijk heen ge
togen. Zie hiernaast zijn
weer zo eigen kijk op deze
wereldtentoonstelling en alles
wat daarmee samenhangt.
Er hebben verscheidene uit
stapjes plaatsgevonden, en ook
onze sportclubs hebben niet
stilgezeten.
Kortom: weer van alles over de
,,Heineken's familie".
Als ik u later op de avond vraag met
me te trouwenmoet u me geen bier
meer geven.
De oorzaak ligt waarschijnlijk al
bij de Batavieren, die met hun
boomstammen ergens in een ver
keerde sloot zijn terechtgekomen.
Sindsdien is alles verkeerd gegaan.
Wat hebben we niet een tramme
lant gehad met die Hoekse en
Kabeljauwse twisten. En Floris V
hebben ze toch ook maar ver
moord, en Jan de Witt en Van
Oldenbarnevelt en als Lieftinck
niet bijtijds de benen had genomen,
hadden ze het hèm misschien ook
nog gedaan.
Daarom is het weieens goed als er
zo'n grote Brusselse Kermis, zo'n
Expo '58 wordt gehouden, waarop
je met eigen ogen en aan de hand
van een uitgebreide documentatie
kan zien, dat alle andere landen
mooier zijn dan het onze, dat het
leven in alle andere landen beter
is dan bij ons, dat alle andere
volkeren veel gekker zijn op hun
regeringen dan wij, wat natuurlijk
weer zijn oorzaak vindt in het
feit, dat die andere regeringen veel
vredelievender zijn dat dat stelle
tje wildemannen en vechtersbazen
als Drees, Zijlstra en Staf.
Tevredenheid
Die tevredenheid is mij het meest
opgevallen. Van de wanden van
alle landen-paviljoens op de Expo
hebben ze me aangekeken, de wel
gedane, weldoorvoede arbeiders
en boeren, lachend in de kolen
mijn, lachend op de mestkar,
lachend op de levensgrote tractor,
lachend demonstrerend voor hun
regeerder, die altijd ernstig en
energiek kijkt en wiens strenge
trekken hoogstens door een glim
lach worden verzacht wanneer er
kinderen in de buurt zijn.
Kinderen grijnzen je trouwens ook
toe van alle wanden van alle
paviljoens. Kinderen in de armen
van lieve, tevreden moeders en
nog lievere zustertjes, kinderen op
model-kleuterscholen, model-speel-
plaatsen, model-po's, model-inrich-
tingen voor openbaar lager en
middelbaar onderwijs. Deze kin
deren zullen nooit (zoals onze
kinderen) spijbelen en ze zullen
nooit in het Spaans of Russisch of
Engels over hun lieve juffrouw
praten als over dat rotwijf. Die
kinderen zijn tevreden, even
tevreden als hun ouders, die alle
maal leven in mooie flats en die
's zomers op staatskosten vakantie
gaan vieren aan de Krim of aan
de Adriatische Zee.
Amerikaanse kinderen hebben het
ook veel beter dan de onze. Ze
studeren allemaal tot hun 38ste
jaar op Colleges, die stuk voor
stuk lijken op lustoorden van de
Maharadja van Lahore. Ze liggen
daar onder de palmen te lezen en
als ze trek hebben verbeteren ze
het wereldrecord op de 800 m. En
vader en moeder, alle vaders en
moeders trouwens, hebben ieder
hun eigen auto's, een Chrysler
voor in de week en een Cadillac
voor 's zondags. En elke keuken
is gemechaniseerd, met ijskasten,
bordenwassers en grills, en je hoeft
maar op een knop te drukken en
de gebraden haantjes vliegen zo in
je mond.
Vlak ook de Tsjechen niet uit. U
dacht misschien, dat dat zo'n
achtergebleven gebiedje was ach
ter het ijzeren gordijn, maar ze
gaan daar met Beethoven naar
bed en staan met Smètana op, ze
zien alleen maar goede films en
Potasch en Perlemoer zou daar geen
kans hebben, wél Gysbreght van
Aemstel en Adam in Ballingschap.
En intussen fabriceren ze nog alles
wat los en vast is, kweken Zato-
peks en genieten van de natuur
van hun mooie land.
Kale geit
De natuur is trouwens overal veel
mooier dan in Amstelveen. Als je
die enorme foto's ziet, weet je
werkelijk niet, waar je je verhuis-
