Johannes van der Horst
(1891—1957)
Onderscheidingen
*ti
Toen wij de eerste maart jl., ter gelegenheid van de viering
van de jubilea van de heren Volkers en Weymarshausen, de
heer Van der Horst in zulk een goede welstand in ons midden
hadden, zal wel niemand onzer hebben vermoed, dat hij zo
spoedig voor goed van ons zou heengaan. Nog éénmaal daarna,
de 8e maart, is hij op kantoor geweest, en ook toen voelde
hij zich, naar hij mijzelf vertelde, zeer goed. Rauwelijks werden
we dus allen opgeschrikt toen we de droeve tijding kregen
van zijn sterven op 12 maart. Een schone dood weliswaar,
zonder enig lijden, maar wel een zeer abrupt einde.
Van 1931 tot 1955 is Van der Horst onze hoofdadministrateur
geweest. Met de grote gaven, hem eigen, heeft hij zijn taak,
die waarlijk geen eenvoudige was, met enorme toewijding en
scherp inzicht in de problemen, vervuld. Hij heeft ups en
downs, die zich nu eenmaal in het bedrijfsleven voordoen
meegemaakt, maar de laatste jaren van zijn activiteit heeft hij
toch de grote ontwikkeling naar boven van onze brouwerij
maatschappij mee mogen beleven. Steeds heeft hij mij deze
laatste jaren met trots de jaarstukken voorgelegd, en als wij
dan beiden een sigaar opstaken, om ons beter in al die cijfers
te kunnen verdiepen, dan bleek mij telkens weer opnieuw
hoezeer hij deze ingewikkelde materie beheerste en met welk
een voldoening hij over zijn werk sprak. En.... altijd ook
over de prestaties, die zijn medewerkers daarbij geleverd
hadden! Dat was nu juist een van de aantrekkelijke kanten
van zijn karakter, dat hij nooit zijn medewerkers vergat en bij
iedere gelegenheid voor hen op de bres stond.
Het is hem niet gegeven geweest lange jaren van zijn pensioen
tts genieten, maar wel heeft hij op een mooi en succesvol leven
kunnen terugzien. En dat heeft hem zichtbare voldoening
geschonken, naar ik zo menigmaal heb kunnen constateren
als hij mij bij zijn bezoeken aan kantoor kwam begroeten.
Met grote erkentelijkheid zullen wij altijd blijven gedenken wat
hij voor ons gedaan heeft en welk een enthousiast H.B.M.'er
hij onveranderd geweest is!
Hij ruste in Vrede!
HONIG.
Vervolg van pag. 2
nog niet allen op onze kantoren zijn met
de mogelijkheden van deze moderne be
richtgeving voldoende bekend. Laten zij
zich het gezegde herinneren: onbekend
maakt onbemind en eens gaan praten
met het secretariaat waar men hen
gaarne „telex-minded" maakt en al
thans in Rotterdam waar de ruimte het
toelaat met plezier de telex in wer
king zal tonen.
Binnen enkele maanden zal het dan zo
zijn, dat men de telex niet meer kan
missen, zoals men niet buiten de telefoon
kan. De telefoon, die vijftig jaar geleden
door velen als een hinderlijk apparaat
werd beschouwd, dat men zo min moge
lijk moest gebruiken en dat sommigen
als ze de bel hoorden, een rilling van
schrik over de rug deed lopen
Door plaatsgebrek konden enkele
ingezonden artikelen, zelfs een
vraag voor de „Vraag maar raak
baak", niet worden opgenomen.
We hopen deze artikelen in een
volgend nummer van Vers van
't Vat. te plaatsen.
Op 23 mei hebben de gepensioneerden
van de brouwerij Rotterdam hun jaar
lijks uitstapje gemaakt.
Tijdens het gezellig samenzijn in de
Raadskelder na thuiskomst, reikte drs.
J. Gombert namens de burgemeester aan
de heren F. H. Buquet en A. J. Schel-
lart de ere-medaille in brons uit, ver
bonden aan de Orde van Oranje Nassau.
In ons volgende nummer hopen wij uit
voeriger op deze bijzondere gebeurtenis
terug te komen.
