Agentenfeest
4
Onze directeur Jhr. P. Ii. Feith spreekt de verzamelde agenten
en hun dames toe
„Moet het erin of moet het er niet in?" Zo hebben wij ons
afgevraagd in verband met de agentenbijeenkomst te Utrecht.
Dat is voor ons nl. altijd een beetje moeilijk punt. Ons Verse
Vat is een familieblad, gewijd aan de grote Heineken's familie,
van welke familie geacht worden deel uit te maken degenen,
die door de banden des loons aan de Heineken's Brouwerij
of haar nevenorganisaties zijn verbonden. Dat zijn onze
agenten zeker niet. Integendeel, het zijn zelfstandige zaken
lieden, die op deze zelfstandigheid nog bijzonder trots zijn ook.
Niettemin, al zijn ze dan geen rechtstreekse familie van
ons, aangetrouwde familie zijn ze zeker en wat hun trouw
betreft, zilveren, gouden en diamanten huwelijken met
Heineken zijn schering en inslag en in welke delfstof een
75-jarig feest wordt uitgedrukt weet ik niet, maar ook dat
komt voor
Het belang van onze agenten voor onze verkoop- en distri
butie-organisatie kunt u het beste opmaken uit het feit, dat
het overgrote deel van onze binnenlandse omzet via de agenten
loopt. Ja, die omzet „loopt via de agenten", maar hoe gaat dat
nu eigenlijk? Wat spoken die 246 agenten, die de Heineken's
Brouwerij in Nederland heeft, nu eigenlijk uit?
Hun voornaamste taak is bier verkopen, het bier, dat zij van
ons betrekken, dat hun gewoonlijk franco thuis geleverd
wordt, maar dat zij voor eigen rekening en risico moeten
doorleveren aan de café's, aan de slijterijen, winkels en andere
plaatsen, waar maar bier te verkopen is. Tussen de prijs, die
Heineken factureert en de prijs die zij bij hun afnemers
maken (allemaal vastgestelde prijzen!) zit een bepaalde marge,
waaruit de onkosten, het vervoer naar de klant, het personeel,
het credietrisico etc., etc. moet worden bestreden en waarvan
zij hun ondernemersloon en hun winst moeten en gelukkig
over het algemeen ook kunnen overhouden.
Nu is het zo, dat geen enkel agentschap behoeft te leven van
bier-alléén. Vrijwel allen verkopen daarnaast ook limonades
en velen ook gedistilleerd. Die limonades maakten zij vroeger
meestal zelf, zoals zij ook het bier zelf uit de vaten bottelden
in de beugelflesjes, aanvankelijk door handige manipulaties
met een slangetje, later met ingewikkelde, roterende ma
chines. Het zelf-bierbottelen wordt nu op een enkele uit
zondering na aan de brouwerij overgelaten en ook wat de
limonades betreft hebben de vraag naar en de mogelijkheid
van het merkartikel de meeste agenten van fabrikanten tot
groothandelaars gemaakt.
De omvang der bedrijven is zeer verschillend. Er zijn er, die
duizenden hectoliters bier omzetten en andere, die van een
paar honderd hecto moeten bestaan. Er zijn er, die naar één
zaak op honderd meter van het bedrijf af evenveel bier
brengen als een ander naar twintig zaken, verspreid over
een gebied zo groot als een halve provincie. Er zijn er, waar
de baas achter een groot bureau op kantoor zit, met een staf
van administratief, commercieel en expeditiepersoneel, mits
gaders een heel wagenpark tot zijn beschikking. Maar er zijn
er ook, die in hun overall zélf kilometers en kilometers af
sjouwen in hun ouwe dumpwagen en 's avonds bij het lamp
licht, als de kinderen naar bed zijn, met pijnlijk gezicht de
hanepoten in hun beduimeld kasboekje vergelijken met de
guldentjes, kwartjes en dubbeltjes, die uit hun groezelig
geldzakje op de tafel zijn uitgestort.
Het is geen eenvoudig vak. Want of het nu het Amstelhotel
is of Teunisboer uit Wanneperveen, klant is klant en mitsdien
koning. Er is een grote mate van enthousiasme, mensenkennis
en vertrouwen voor nodig. Vertrouwen ook en vooral in de
brouwerij, die hem helpt en steunt op velerlei wijzen, maar
die toch het grote lichaam blijft met principes en vaste lijnen.
Met die vaste lijnen is het in Gendringen of Valthermond
wel eens moeilijk om aansluiting te krijgen. Dan wordt de
agent diplomaat, en als het een goeie agent is, en het gaat
om een goeie klant, en er is een goeie vertegenwoordiger
van een goeie brouwerij, dan komt de zaak voor elkaar en
aan het eind van het boekjaar wordt in een groot kantoor
te Amsterdam of Rotterdam het omzetlijntje van een bepaald
agentschap) een tikje hoger getekend, een klein tikje maar
en de man, die het lijntje tekent, kan zich met geen mogelijk
heid voorstellen, hoeveel moeite, hoeveel werk, hoeveel tijd
dit kleine succesje heeft gekost.
De agenten zijn de voorposten van de brouwerij, de front
strijders. Zij moeten hard werken en daarom mogen zij er ook
wel eens éen dag in het jaar tussenuit. Op 25 april jl. zijn zij
allen met hun echtgenoten onze gasten geweest in Esplanade
te Utrecht. Het was bijzonder nuttig door de redevoeringen
van jhr. Feith en de heer Meertens, het was stimulerend door
het naarvoren halen van de heer Baggerman uit Haarlem als
bierverkoopkampioen 1955, het was prettig aan de welver
zorgde lunch, lollig door het optreden van het cabaret Wim
Sonneveld en tenslotte genoeglijk bij het biertje-na, waar
iedereen met iedereen weer eens een praatje kon maken,
waar oude vriendschappen werden vernieuwd en nieuwe
gesloten.
En al is dit dan geen „verslag" van die bijeenkomst ge
worden, u weet nu toch, dat ze gehouden is en waarom. Er
wordt te pas en te onpas gesproken over banden, die iemand
binden aan iemand. De vrijwillige band, die er bestaat tussen
de agenten en onze brouwerij, is weer eens gebleken van
het beste materiaal vervaardigd te zijn en dat is belangrijk
genoeg om in Vers van 't Vat te vermelden.
vdz
