^Cerótmió in de tropen^ ti ti iE ti ti iE ti ti ti ti ti ti ti 2 I'eis van 'I Vat is een blad van en voor het personeel van de Heine- ken's Bierbrouwerij Mij. N.V. Hel blad wordt geredigeerd door de hieronder te noemen redactie; het kan echter slechts bestaan door de medewerking van alle leden van het personeel. Zendt allen Uw bij dragen naar de onderstaande redactie-adressen; doet dit onbe schroomd. De redactie behoudt zich het recht voor artikelen te bekorten of zo nodig om te werken. Zo veel mogelijk zal dit geschieden in over leg met de inzender. De redactie: Mr K. L. HEI JEN*) Dis J. (.OMHERT Mr E. C. KE I ENER O. E. KLEINGELD J. TIMMER R. VESTERGAARD**) J. J. WOLFF J. VAN DER ZWAAL Redactieadres Ie Amsterdam Redactieadres te Rotterdam. In de ogen van de allerkleinsten weerspiegelt zich de mystiek van het Kerstfeest in het wonder van de boom met de pracht en praal van zilveren ballen en het stille, gewijde licht der kaarsen. ti- ti l's ti l's ti ti ti ti ti l's ti ti ti ti ti ti y's ti ti ti ti ti ti ti ti ti ti ti ti ti ti ti ti ti ti ti ti ti ti ti ti l's I's li tis JE XE JE JE JE JE JÉ JE JE JE JE ti ti ti ti l's ti l's IE IE IE JE JE IE ti l's JE JE IE ti ti ti ti ti JE IE ti ti ti JE JE JE ti ti IE JE iE iE iE iE iE IE IE IE IE IE Y Dios se hizo carnc en daarom zijn de mensen op de gehele aarde zo blij en opgewekt; ook daar, waar de aarde wit be sneeuwd is. Hier in Venezuela, waar de nooit moe wordende palmbomen hun gloeiende takken wuiven, hoort men de rondtrekkende groepen zingen: Nacieron las rosas y las azucenas nació el Nino Dios que cosa tan buenaü! (De rozen en de witte lelies openden zich Het kindje Jezus werd geboren O wat een zaligheid!) Refreinen van de kerstliedjes welke de volks inspiratie creëerde gedurende de loop van de jaren en welke door de traditie van de men sen wordt bewaard. Vroeger was Kerstmis in Venezuela, zoals in het merendeel der Latijns-Amerikaanse lan den. een typisch huiselijk feest, waarbij de ouders de feesten bijna uitsluitend voor hun kinderen organiseerden. In de nederige boerenhofsteden leeft de ge woonte nog voort om gedurende de kerst dagen „nacimientos" (kerststalletjes) samen te stellen en deze zo mooi mogelijk te ma ken, door het aanbrengen van slingers en het ophangen van lakens, versteld met afsteken de kleuren. Bij de deuren worden aan beide zijden bananenbomen en bamboetakken ge plant. Men maakt bogen van verschillende planten waarin men papieren versierselen van vrolijke kleuren hangt. „Velorios de la Pascua de Navidad" (het feestelijk afwachten van de geboorte van het kindje Jezus). De jeugd verenigt zich in feestelijke groepen en zingt kerstliedjes: Tocando furruco maraca y tambora detras de los cerros la parranda asoma. (De furruco, de maraca en de trom bespelend komt vanachter de bergen de vrolijke feestgroep aan.) Bij deze „velorios" komt de kunst van vuur werkmaken te pas. Daarbij worden verschil lende voorwerpen gebruikt; zoals stukken bamboe welke aan één van hun uiteinden een uitlaat hebben, opdat de ontploffing veroorzaakt kan worden, en aan de andere kant een stevige prop. De ontploffingsstof bestaat uit carbid vermengd met water. De muziek, welke gedurende deze „velorios" wordt gezongen, is monotoon en de zangers laten hun inspiratie de vrije loop om hun gevoelens jegens hun buren uit te drukken. Alle verborgen gevoelens van het volk komen met luider stemme naar voren, in refreinen die wonderbaarlijk ingenieus zijn. In de hoofdstad, Caracas, vervagen en ver dwijnen vele van deze tradities als offer aan het cosmopolitisme. San Nicolas, Santa Claus, Papa Noel en de groene en besneeuwde boompjes nemen langzamerhand hun plaats in. Een zeer typische gewoonte van Venezuela en wel speciaal van Caracas is het rolschaat- senrijden en fietsen, jonge meisjes en jonge mannen en kinderen rijden en fietsen alle ochtenden na de „misas de aguinaldo". (vroege missen in de kerken om ca. 4 uur 's morgens.) Deze gewoonte is in volle glorie van 1 (5 tot en met 23 December. Al zeer vroeg in de ochtend hoort men het lawaai van de rolschaatsen in de omtrek van lanen en parken. Daarbij mengt zich het oorver dovend lawaai van de „triqui-traques" (voet zoekers) als luidruchtige associatie met de traditionele kerstfeesten. De mensen over stromen de winkels om cadeau's te kopen voor vrienden en kennissen. De gastronomie speelt zoals in alle andere landen een belangrijke rol. Bij de univer sele recepten van de kerstkeuken, de kalkoen en het speenvarken, voegt men hier de natio nale kerstschotel: de „hallacas". De „hallaca" vereist een nauwkeurige toebe reiding: Eerst maakt men van witte gemalen maïs het deeg onder toevoeging van vet en „onoto" (gele kleurstof). Daarna wordt de massa op een bananenblad uitgespreid. Af zonderlijk heeft men het vulsel bereid van rundvlees of varkensvlees, kip of kalkoen. In ieder deel van Venezuela wordt dit toe bereid naar de smaak van de bewoners. In Caracas en het centrum van hel land heeft de „hallaca" een zeker zoetig smaakje en zitten er olijven en kappertjes in het sausje. Vervolg op pagina 3

Jaarverslagen en Personeelsbladen Heineken

Vers van 't Vat | 1954 | | pagina 2