BAAS BOVEN BAAS ^J-e weet de weg en je kent de ópraak 11 Drs Gombert neemt de jaargangen '51, '52 en '53 van „Baas boven Baas" in ontvangst. r A aas boven Baas is een uitgave van het Nederlands Instituut O voor Efficiency, waarop Heineken sinds korte tijd enige abonnementen heeft genomen. In het Maartnummer van dit blad lezen wij onder het hoofd: „Op bezoek bij de 4.000ste abonné", o.m. liet volgende: Wij waren juist bezig met de voorbereiding van de gezellige dag voor de winnaars en de jury van de Prijsvraag 1953 toen de administratie ons het verheugende bericht doorgaf, dat het record van het 4.000ste abonnement zeer solide gevestigd was door een bestelling van Heineken's Bierbrouwerij Mij. te Rotterdam. Wij hadden voor het programma van 9 Februari ook naar een leerzame ontspanning gezocht en opeens wisten wij het. Een excursie met onze gasten naar Heineken's Bierbrouwerij zou in het programma dat leerzame element brengen, waartoe wij ons, indachtig aan de doelstelling van „Baas boven Baas" verplicht voelden. Bij de heer Gombert, bedrijfsleider van Heineken's, vond ons excursieplan een welwillend onthaal en zo geviel het, dat wij in de middag van 9 Februari in de Raadskelder van Heineken's Bierbrouwerij, gelegen aan de Crooswijksesingel, a I daalden. Wij werden ontvangen door de heer Gombert, die ons aan de rondleiders, de heren van Dam en Grip voorstelde. Voor laatst genoemde hadden wij bijzondere belangstelling. Hij is n.l. de man, aan wie wij het 4.000ste exemplaar van „Baas boven Baas" zonden. De voorzitter van de redactie-commissie, de heer van Andel, dankte voor de toestemming om het bierbrouwen te zien. Hij herinnerde aan het heugelijke feit, dat binnen Heineken's muren het 4.000ste abonnement van „Baas boven Baas" was geplaatst. Er was voor Heineken's natuurlijk een kleine scha duwzijde aan het geval. Daar het abonnement inging op 1 Januari 1954 miste het bedrijf de reeds verschenen jaar gangen 1951, 1952 en 1953. Deze kleine schaduw wilde het NIVE wegnemen door de bedrijfsbibliotheek van Heineken's de reeds verschenen jaargangen aan te bieden. Hierna begon de rondgang. Anderhalf uur volgden wij onze leiders door dit grote bedrijf. Wij klommen tot de zolders, waar de gerstontvang-inrichting staat en daalden in de kelders af, waar het bier in grote metalen fusten ligt te rijpen. In die anderhalf uur hebben wij uiteraard slechts een vluchtige indruk kunnen krijgen van het procédé, dat van gerst, hop en biergist, bier maakt. Omstreeks hallvijf waren wij vermoeid, maar voldaan in de Raadskelder terug. De heer Gombert presideerde de tafel en wij genoten van het gerstenat, dat wij zojuist in zijn wordings proces hadden gevolgd. Was het maar altijd waar! Ach. ik spreek nu niet van de cosmopolieten, die door de middelpuntvliedende kracht van de sneldraaiende Heineken's machine worden uitgeslingerd naar de uithoeken van de aardbol. Het is tegenwoordig immers veel gemakkelijker om uit Amsterdam in Cairo te komen dan op Vlieland. Afstand is een be trekkelijk begrip geworden en onder omstan digheden kan Lagos t eel dichter bij Amster dam zijn dan Velp. En de taal? Ik zal nooit vergeten, dat ik als ervaringsloos jongmaatje jaren geleden plot seling de binnenlanden van Friesland werd ingestuurd om aldaar de grote Heineken te vertegenwoordigen in verband met ziekte van een erkend en gevestigd collega. Er komen in elk mensenleven momenten voor van opperste schutterigheid, momenten, die je soms vele jaren later met bonzend hart te binnen schieten. Ik had toen in Oldeholt- pade of Oldeholtwolde of weet ik waar die kroeg zich bevond, graag willen ruilen met een of andere Chinese opiumkit. Daar had ik tenminste verzaligd mijn ogen kunnen sluiten om mij aan zoete hallucinaties over te geven en die Chinezen had ik evenmin kunnen verstaan als dat stelletje doorgewinterde Friezen, dat zich kennelijk hadden voorge nomen die groene Hollander nu eens goed te laten voelen, dat hij in us Heitelan eigen lijk niet te maken had! Je weet de weg Een kind kan Schiphol vinden en vandaar uit New York en Kaap stad, Rome en Karachi. Maar probeer maar eens om Eerste, Tweede en Derde Exloër- mond uil elkaar te houden, om san Galama- dammen en Gasseltenijeveensemond nog maar niet eens te spreken! Je kent de spraak Ik herinner me nog mijn kuise schrik, toen ik voor 't eerst een echte Groninger op z'n echt Gronings het woord „geldschieter" hoorde uitspreken! Toegegeven, als we iets meer zuidelijk ko men, gaat het met de spraak iets beter. Twentenaren kunnen weliswaar ook knau wen en als de Achterhoeker het op zijn heupen heeft kan je er als oningewijde ook geen touw aan vastknopen, maar in en om Apeldoorn en Arnhem begint het toch ernstig op Nederlands te lijken. Natuurlijk verzwakt dat weer als je Limburg inzakt, maar daar is er een andere taal, die men beter verstaat dan de kille Noorderlingen: de gebarentaal van de opgeheven pint! Overigens is dat gebaar inter provinciaal en zelfs internationaal en in vele gevallen van taai-moeilijkheden heeft het beter gewerkt dan de beste dictionnaire. „De wereld is een tentenkamp van kroegen" dichtte Greshof in een bui, die een kruising moet zijn geweest tussen weemoed en over moed. „Op iedere hoek is troost en waan!" Welk een verschiet! De grote poëet als gids in het tentenkamp van onze dagelijkse acti viteit. Follow the guide! (vertaling: Vooruit met de geit!). Je weet de weg en je kent de spraak! So, what? vdz

Jaarverslagen en Personeelsbladen Heineken

Vers van 't Vat | 1954 | | pagina 11