WARMTE EN V.O. (nee, geen B.O.)
UIT DE PERS
Rotterd. Nieuwsblad: De revue „Da's een Feit(h)"
liep vlot van stapel en is een groot succes geworden.
Zij bestond uit talrijke taferelen en muntte uit door
de kleurigheid van de costuums en leuke, vrolijke
liedjesIn het Beurscafé waren de vreugde en het
bier uitbundig... Vanochtend zagen wij dat het Beurs
café er nog stond. Dat is een feit(h).
Algemeen Dagblad: De vlot van stapel lopende
revue deed meermalen beroepstoneel concurrentie
aan. Er was een goede variatie in de opbouw van
het geheel, verscheidene keren met toepasselijke
scènes op de jubilaris, maar vooral sterk was de
tekst van zang en declamatie, wanneer deze de geest
van Rotterdam en uiteraard de kracht van zijn ha
ven tot onderwerp had...
Parool: Een grandioze show, een bonte afwisse
ling van dans, zang, muziek, sketches, declamatie,
dat was de revue „Da's een Feit(h)"... 's Avonds
kwamen ongeveer 2000 genodigden bijeen in het
Beursrestaurant en café Spaan.... Een echte carna
valssfeer.... Diep in de nacht trok „het volk" naar
de grote beurshal, waar men jhr P. R. Feith, voor
dit festijn tot „bierkoning" uitgeroepen, hartelijk be
jubelde. Tegen de ochtendschemer lagen de bier
paleizen stil en verlaten en droomden de feestgan
gers van een onvergetelijk festijn, dat door Theo
Moens zo keurig in scène was gezet.
Nieuwe Rotterd. Courant: ....een revue met ken
nis van zaken en veelal met vernuft in elkander ge
zet en opgeluisterd door allerhande plezierige mu
ziekjes van Dorrenboom... Een groot aantal mede
werkenden heeft dit spel met al zijn variatie van
grote scènes, sketches, liedjes en dansen tot een
succes gemaakt... Met een enorm bierfestijn is de
jubileumviering besloten.
Het Vrije Volk: ...Dit sprankelende schouwspel
vloeide uit de vaardige pennen van Piet Rhuis en
P. J. Dorrenboom, die er volledig in geslaagd zijn
dans, muziek, toneel en mannenzang aaneen te rij
gen tot een aantrekkelijk programma...
Als dit stukje in druk verschijnt U weet hoe dat
soms gaat bij het Verse Vat dan zit U misschien
alweer bij de kachel of staart triestig naar buiten
in een miezerige zomerregen. Maar gelukkig: terwijl
ik dit schrijf plakkert mijn klamme hand nog aan het
papier en prikkelen de zweetdruppels mijn zorgvul
dig geschoren aangelaat. Het is warm
Warmte is voor ons, Hollanders, een vrij zeldzame
gewaarwording, waarop zeer verschillend wordt ge
reageerd. Ploeterende wegwerkers, zwetende locomo
tief-stokers en zwartgallige kolenboeren staan in
schril contrast tot lachende ijsventers, strand-exploi-
tanten en brouwerij-directeuren.
Voor ons, zwoegers langs 's Heren brandende beton
wegen, is de warmte een grote steun bij ons werk.
Zij werkt apaiserend, inspirerend en humeurverbete-
rend op onze afnemers: „Lekker warm, alles kits,
bier best, loopt lekker, bonjour meneer!" Geen tijd
voor klachten, voor moeilijkheden, voor Lieftinck,
voor lichtbakken, voor geldleningen, voor aanver
wante artikelen.
Zeer belangrijk is het weerbericht. Aanhoudende
warmte laadt de verdenking op ons van het stoppen
van De Bilt met aanzienlijke pakketten H.B.M.-aan-
delen. Daarentegen wordt de oorzaak van een nade
rende depressie gemeenlijk in Schiedam gezocht, al
worden daarbij meestal andere namen, zoals IJsland,
Ierland en de Azoren genoemd. Dit is echter slechts
camouflage.
De uitzending van het weerbericht vormt in deze
warmteperioden een regelmatig weerkerend, stijlvol
ritueel. Om half één, één uur en zes uur valt er in
de zaken een plechtige stilte, slechts onderbroken
door de radio-nieuwslezer, die met onbewogen stem
ons lief of ons leed via de luidspreker in onze verhitte
gezichten werpt en die met onzichtbare handen de
curve van onze verkoopsstatistiek wringt en buigt,
naar boven, naar beneden, in grillige willekeur.
Wat, willekeur! zeggen de V.O.-heren. Zij stropen
de mouwen op, hun edele physionomieën spannen zich
in steeds energieker trekken en met de kostbare tem-
peratuurwind in de bollende zeilen stevenen zij recht
op hun doel af, klaar echter om bij draaiende wind te
laveren van kroegje rechts naar kroegje links, van
kroegje links naar kroegje rechts, elk kroegje één
liter per dag meer en op 1 October vallen de rijp-
gelaveerde vruchten zwaar in onze hoopvol verwach
tende schoot. En wij maar schudden!
Alleen, zo schuddende en werkende in de V.O.-
wijngaard, of liever hoptuin, heb ik me erop betrapt,
dat ik me langzamerhand een soort rijkaards-menta
liteit, nee erger nog, een gierigaardsmentaliteit heb
aangemeten. Nooit is het genoeg, altijd kan er nog
meer bij! Temperatuursinvloeden? Goed, maar dan
met samengestelde interest! Schijnt de zon? Prachtig,
maar dan voornamelijk ter meerdere glorie van de
brouwerij en laat de boeren maar dorsen! Ik geloof
heel sterk, dat de V.O. bepaalde zeer slechte eigen
schappen in mij heeft wakker gemaakt, die natuur
lijk in mijn verdorven onderbewustzijn reeds lang
moeten hebben gesluimerd, maar die nu op bepaald
onmiskenbare wijze aan de dag treden: egoïsme, heb
zucht, neringziekte, afgunst etcetera.
Een grote vent met een ijsje? Ik heb onmiddellijk
een onuitroeibare haat tegen de man! Overwegend
limonade op een caféterras? Mijn lol is eraf! Een
mooie zaak zonder Heineken's bier? Dat de rooie
haan erop kraaie!
Natuurlijk is dit hartstikke fout! In zulke gevallen
schakel ik dan ook met een gewiekste handgreep over
op mijn betere V.O.-ik, die op dergelijke occasions
voortdurend gespannen ligt te loeren. En die betere-ik
biedt de ijsman een glas Heineken's aan, laat zich zelf
op dat vervloekte terras een uitdagend grote pot pils
voorzetten, die ook de omzittenden tot bierdrinken
aanspoort en probeert de non-Heineken-man van de
waarde van ons onvolprezen product zeer welspre
kend te overtuigen.
En daarbij kan ik dan niets beter doen, dan mijn
voeten eveneens aftrekken van het gloeiende asfalt,
mij te doen neervallen aan het terrastafeltje van mijn
betere-ik en mij mèt hem te laven aan zon, warmte
;n Heineken's, daarbij van ganser harte onderschrij
vende de ervaringen van een oude Griek, wiens naam
mij natuurlijk ontschoten is, maar die zo'n kleine
2500 jaar geleden reeds constateerde: Heerlijk is de
natuur en vol liefde tot haar schepselen!
Als het maar warm blijft!
vdz
